Ջերմուկում կայացած գյուղական համայնքների խնդիրների վերաբերյալ համաժողովի ընթացքում Սերժ Սարգսյանը բավական կոշտ կերպով հակադարձել է Համաշխարհային բանկի Երևանի գրասենյակի ղեկավար Ժան-Միշել Ապպիի այն մտքին, թե Հայաստանի տնտեսությունը եվրագոտու ճգնաժամի ազդեցության վտանգի տակ է: Սերժ Սարգսյանը նրան հորդորել է բացասական սպասումներ չձևավորել և ճգնաժամի մասին չխոսել, երբ այն չկա: Սա երևի թե կարելի է աննախադեպ համարձակություն համարել՝ նկատի ունենալով, որ Հայաստանի իշխանությունը ներկայումս զգալի կախվածության մեջ է արտասահմանյան վարկերից, իսկ այդ վարկերը տրամադրող հիմնական կառույցներից մեկն էլ Համաշխարհային բանկն է: Հետևաբար դրա ներկայացուցչին այսպես ասած «չորելը» Հայաստանի իշխանության համար որոշակի ռիսկային բնույթ ունի, հատկապես երբ այդ իշխանությունը, ըստ էության, ներքին ռեսուրսների առումով սնանկ վիճակում է և չի տիրապետում տնտեսական իրավիճակին:
Բայց, ըստ ամենայնի, Հայաստանի իշխանության համար որոշակի իրավիճակ է փոխվել, ինչը գուցե պայմանավորված է ինչ-որ տեղից ֆինանսական նոր ներարկումների ակնկալիքով, ինչն էլ հիմք է տվել Սերժ Սարգսյանին կոշտ վերաբերմունք ցույց տալ ՀԲ հանդեպ: Կամ Համաշխարհային բանկն է հրաժարվել Հայաստանին հերթական վարկը տալուց, և Սերժ Սարգսյանն առիթն օգտագործել է, այսպես ասած, արժանին մատուցելու համար, կամ էլ պարզապես Հայաստանն ինչ-որ տեղից ունի խոշոր ներդրումների ակնկալիք: Հնարավոր է, որ դա կապված է Ֆրանսիայի նախագահ Սարկոզիի այցի հետ: Այդ այցն ուներ ընդգծված տնտեսական բաղադրիչ և խոսք էր գնում ֆրանսիական ներդրումների ծավալն ավելացնելու մասին՝ էներգետիկ ոլորտում հնարավոր խոշոր ներդրումների ակնկալիքով: Եթե, օրինակ, Ֆրանսիան մինչև վերջ գնա մեր ատոմակայանի շինարարությանն օժանդակելու հարցում, ապա դա ինքնին արդեն ենթադրում է առնվազն մի քանի հարյուր միլիոն դոլարի ներդրում, գուցե և՝ միլիարդի, որովհետև ատոմակայանի շինարարությունը գնահատվում է մոտ 5 միլիարդ դոլար: Դրա քսան տոկոսն էլ խոստացել են տալ ռուսները, և, հավանաբար, Սերժ Սարգսյանն ակնկալում է, որ հաջորդ տարի այդ ուղղությամբ Հայաստան կհոսեն միլիոնները: Վերջին շրջանում Հայաստանը կարծես ակտիվացրել է շփումները նաև Ասիական բանկի հետ, ինչը իշխանությանը, գուցե թե, լրացուցիչ ֆինանսական հոսքերի ակնկալիք է տալիս: Չի բացառվում, որ Սերժ Սարգսյանը ռեալ հույսեր ունի նաև մոսկովյան այցի ընթացքում Ռուսաստանից ակնկալվող հերթական վարկային բաժինը կորզել, ինչը Հայաստանի իշխանությունը փորձում է արդեն տևական ժամանակ:
Այդ ամենի համախառն ազդեցության տակ էլ Սերժ Սարգսյանը թերևս որոշել է Համաշխարհային բանկի ներկայացուցչին սաստել և թույլ չտալ, որ նա խոսի ճգնաժամի մասին: Միայն թե այստեղ մի նրբերանգ կա: Եթե իշխանությունը միջազգային կառույցներին թույլ չի տալիս խոսել Հայաստանի տնտեսության ճգնաժամային էության մասին, ապա գուցե այդ դեպքում արդարացի կլինի նաև, որ այդ նույն իշխանությունն իբր իր ընդդիմախոսների բերանը փակելու համար հղում չանի այդ նույն կառույցների դրական գնահատականներին. եթե բացասականը չեք ընդունում, ուրեմն նույնքան համարձակություն և արդարամտություն ունեցեք նաև դրականը չընդունել
