Ադրբեջանի տարածած տեսանյութի առնչությամբ, որտեղ հայկական համարանիշներով մեքենաներով քաղաքացիներ են անցնում Հակարի կամրջի վրա տեղակայված ադրբեջանական անցակետի անձնագրային ստուգում, հայտարարություն է տարածել Արցախի կառավարության տեղեկատվական շտաբը: «Ինչ վերաբերում է ադրբեջանական լրատվամիջոցների կողմից շահարկվող դեպքին, ապա այդ անձինք երկկողմանի շրջափակման մեջ գտնվող Շուշիի շրջանի չորս համայնքների բնակիչներ են, որոնք անցակետի տեղադրման պատճառով մնացել էին Գորիսում ու ռուս խաղաղապահների աջակցությամբ վերադառնում էին իրենց բնակավայր, և իրենց համար էլ անակնկալ կերպով կանգնեցվել են ադրբեջանցի ծառայողների կողմից:
Անընդունելի են ադրբեջանական կողմի բոլոր ջանքերը պահպանելու ապօրինի անցակետը և որևէ կերպ վերահսկելու և խոչընդոտելու Արցախի քաղաքացիների, մեքենաների ու բեռների տեղաշարժը: Ուստի, վերահաստատում ենք, որ Արցախ-Հայաստան երկկողմանի տեղաշարժը կազմակերպվում է բացառապես ՌԴ խաղաղապահ զորակազմի և Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեի կողմից և ուղեկցությամբ՝ ապահովելու համար Արցախի քաղաքացիների նվազագույն անվտանգությունն այդ ճանապարհին: Տեղաշարժի կարիք ունեցող անձինք պետք է առ այսօր գործող ընթացակարգերով դիմեն համապատասխան պետական մարմիններ՝ նշված մեխանիզմներով խնդրին լուծում տալու նպատակով»: Արցախի տեղեկատվական շտաբի տարածած հաղորդագրությունը տալով հարցերի որոշակի պատասխան, այդուհանդերձ առաջացնում է նաև հարցեր: Մասնավորապես, նշվում է, որ քաղաքացիները հայտնվել են անակնկալ վիճակում: Բայց միթե՞ մինչ անցակետը չի եղել: Որևէ պատկան կառույց կամ ստորաբաժանում, որը կկանխեր այդ «անակնկալը» և թույլ չէր տա ստեղծել իրավիճակ, որով կարող էր դառնալ ադրբեջանական քարոզչության խաղաքարտ: Իհարկե հարցն այն չէ, թե Ադրբեջանը դրանով կարող է խաբել միջազգային հանրությունից ինչ որ մեկին, եթե այդ ինչ որ մեկն ինքը չունի «խաբվելու» ցանկություն ու մտադրություն: Բայց, այդուհանդերձ, հարցը առկա է և վերստին առկա է հայկական կողմի՝ Արցախի և Հայաստանի որևէ պատկան կառույցի աշխատանքային պատասխանատվության հարցը:
Կրկնեմ, եթե խոսքը «անակնկալի», այլ ոչ թե իրավիճակը պարզապես այդպես մատուցելու և հանրային աղմուկը լռեցնելու մասին է: Որովհետև այդ պարագայում առաջացող հարցն այլ է՝ ի՞նչ համաձայնության շրջանակում է ստացվել «անակնկալը», որ դարձել է ադրբեջանական տեսանյութ: Ընդ որում, թերևս ուշադրության է արժանի մի հանգամանք, որը գուցե «հարակից» է, սակայն այդուհանդերձ հետաքրքիր՝ տեսանյութը տարածվում է Վաշինգտոնում Հայաստանի և Ադրբեջանի արտգործնախարարների քննարկմանն ընդառաջ: Իսկ ի՞նչի «փաստարկ» է այդ տեսանյութը: «Փաստարկ» կամ «օրինակ» է այն մասին, որ Հայաստանի քաղաքացիներն ու Ադրբեջանի սահմանապահները կարող են հանգիստ հաղորդակցվել իրավական ընթացակարգով: Պատահաբա՞ր է ստացվել, որ այդ «օրինակը» ի հայտ է գալիս վաշինգտոնյան հանդիպման անմիջապես շեմին՝ առավել ևս հաշվի առնելով «ուղիղ երկխոսության» բանաձևի բարձրաձայնման հանգամանքը, թե՞ «հանդիպումը» դե ֆակտո «մեկնարկել» է Հակարիի կամրջից:
