«Սուրմալու» առևտրի կենտրոնում տեղի ունեցած ողբերգական դեպքից հետո, որի հետևանքով զոհվեց 16 քաղաքացի, ամիսներ անց բանակում տեղի է ունենում դարձյալ հրդեհային անվտանգության կանոնների խախտման դեպք, որի հետևանքով զոհվում է 15 զինծառայող, իսկ երեքի վիճակը ծանր է: Ողբերգական մի դեպքից ամիսներ անց նոր դեպքի կրկնությունը ցավալիորեն խոսում է այն մասին, որ Սուրմալուի ողբերգությունից հետո չեն կտարվել համակարգային անհրաժեշտ հետևություններ: Այլ կերպ ասած, չի աշխատել համակարգ, կամ՝ համակարգ չի աշխատեցվել:
Ավելին, աղաղակող է այն, որ նոր ողբերգությունը տեղի է ունենում մի տիրույթում, որը աչքի է ընկնում իր ձևաչափային և կանոնակարգային առանձնահատկությամբ՝ բանակ, զինվորական կանոնադրություն, կարգուկանոն, որոշակիորեն փակ համակարգ: Համենայն դեպս, հենց դա է ենթադրում բանակը: Հետևաբար, համակարգը քաղաքացիական տիրույթում ողբերգական միջադեպից հետո պետք է առնվազն փակ տիրույթում իրավիճակի վերահսկելիության և կանխարգելիչ գործառույթների իմաստով դրսևորեր շոշափելի արդյունավետություն: Բայց, դա չի եղել, հանգեցնելով նոր ողբերգության: Այլ կերպ ասած, գործ ունենք մարդկային կյանքեր խլած համակարգային տապալման հետ և մի կողմից արձանագրելով անվտանգության մշակույթի հարցում բացարձակ վակուումը, որ կա տասնամյակների հետևանքով, մյուս կողմից պետք է նաև արձանագրենք համակարգային վակուումի ծանր փաստը:
Կրկնեմ, խոսքն այն մասին է, որ՝ ողբերգական դեպքից հետո առնվազն այդ «գիծը» պետք է աշխատեր շոշափելի արդյունավետությամբ, առավել ևս՝ փակ համակարգ բանակում: Սա նշանակում է, որ բավարար արդյունավետությամբ չի աշխատել ԱԻՆ համակարգը, որն այսօր միացվում է նոր ստեղծվող Ներքին գործերի նախարարությանը: Որովհետև, ԱԻՆ համակարգը թերևս ամիսներ շարունակ պետք է հանգիստ չտար պետական կառույցներին ու գերատեսչություններին, թակելով բոլորի դռները և պահանջելով կոնկրետ գործողություններ հակահրդեհային կանոնների տոտալ հաստատման համար: Չի աշխատել ԱԻՆ-ից հաշվետվություն պահանջելու համակարգը, որը պետք է լիներ թե կառավարությունը՝ այսպես ասած նախարարների կաբինետը՝ վարչապետի գլխավորությամբ, և թե խորհրդարանը, որը «Սուրմալու»-ի ողբերգությունից հետո պետք է լիներ թիվ մեկ պահանջատերը անվտանգության հրդեհային կանոնների առնչությամբ: Այլ կերպ ասած, սահմանային զորանոցում տեղի է ունեցել մարդկային անփութություն՝ ողբերգական հետևանքով, որը սակայն հնարավոր է դարձել ողբերգական մեկ այլ նախադեպից հետո ծավալված համակարգային անփութության հետևանքով: Եթե այդ խնդրի հանդեպ հանրությունը ունենա անփույթ վերաբերմունք, ապա մեծ է լինելու համակարգային անփութության շարունակությունը:
