Հայաստանում վերջապես բացվել է առողջ դիսկուրս, որտեղ հարցեր են ուղղվում մեր ռազմավարական դաշնակից համարվող Ռուսաստանին իր ստանձնած պարտավորությունների շրջանակներում, որոնց դիմաց Հայաստանն ու մենք վճարել ենք։ Այս հարցերը Ռուսաստանի իշխանությունների հանդեպ հնչում են, որովհետև մենք կարծես թե վերջապես դուրս ենք գալիս պրո-ռուսական, պրո-եվրոպական քննարկումների տիրույթից, այս քննարկումները դառնում են ավելի բովանդակային ու ռացիոնալ։ Սա իհարկե Ռուսաստանին դուր չի գալիս։ Ռուսաստանն այս հարցադրումները բացատրում է հակառուսականությամբ։
Հայաստանում չկա հակառուսականություն, պաշտոնական տվյալներով Ուկրաինայում Ռուսաստանի սկսած պատերազմից հետո Հայաստան է եկել Ռուսաստանից արտագաղթած ռուսների մոտ 17%ը, ռուսները Վրաստանից գալիս են Հայաստան, որովհետև այստեղ ռուսների նկատմամբ վատ տրամադրվածություն չկա, ընդհակառակը՝ հայերը ռուսներին շատ ավելի լավ են վերաբերվում, քան հայերին, բայց սա այլ քննարկման թեմա է։ Հայաստանում ռուսներն իրենց ապահով ու հարմար են զգում, ավելին՝ ռուս նացիոնալիստները Երևանի կենտրոնում փաբ են բացել որոշ ժամանակ առաջ։
Բացված դիսկուրսը պետք է շարունակվի, մենք պետք է հարցադրումներ ուղղենք ու ստանանք պատասխաններ, ու հնարավորինս պայքարենք Ռուսաստանի կողմից տարածվող հակառուսականության նարրատիվի դեմ։
