Խորհրդարանի «Հայաստան խմբակցությունը» հայտարարել է, որ դադարեցնում է իր մասնակցությունը միջազգային կառույցներին, քանի դեռ անհավասար պայմաններ են խմբակցության որոշ պատգամավորների համար: Խոսքը այն պատգամավորների մասին է, որոնք կալանքի տակ են տարբեր քրեական առիթներով և գործերով: Առաջին հայացքից բավականին բարոյական քայլ է, սակայն քաղաքական տրամաբանության առումով կարծես թե պետք է լիներ հակառակը՝ օգտագործել միջազգային հարթակներն իրենց պատգամավոր գործընկերների հանդեպ իրենց կարծիքով ու գնահատմամբ իրականացվող հետապնդման, իրավունքի խախտման երևույթի դեմ պայքարի համար, այդ հարցի հանդեպ միջազգային կառույցների ուշադրությունը բևեռելու համար: Մինչդեռ, ընտրվում է հակառակ տարբերակը, ինչն ավելի շատ թողնում է տպավորություն, որ դա ընդամենը առիթ է, իսկ բուն պատճառը այն է, որ «Հայաստան» խորհրդարանական խմբակցությունը փորձում է պարզապես հրաժարվել արտաքին, միջազգային հարթակներում Հայաստանի շահի պաշտպանություն իրականացնելու խորհրդարանական պատասխանատվությունից: Չէ՞ որ անկախ ներքին խնդիրներից, անկախ ներքաղաքական սուր և արմատական դիմակայությունից, միջազգային հարթակներում այդուհանդերձ քաղաքական ընդդիմությունը պետք է վեր դասի Հայաստանի պետական շահն ու արտաքին քաղաքական, անվտանգային խնդիրների հարցում մի կողմ դնելով ներքին հակադրությունները, միջազգային կառույցներում ձգտի պաշտպանել Հայաստանի շահը:
Մինչդեռ ստացվում է, որ «Հայաստան» խմբակցությունը հրաժարվում է խորհրդարանական ուժի հենց այդ գործառույթից, օգտագործելով իր պատգամավորների հանդեպ քրեական գործերի հանգամանքը: Այդ հանգամանքը հետաքրքրություն է առաջացնում առավել ևս այն առումով, որ տեղի է ունենում Հայաստանի համար բավականին պատասխանատու արտաքին քաղաքական և անվտանգային մի պահի, երբ կա ռազմա-քաղաքական մեծ լարվածություն, որը թվում է թե հաղթահարման նշանով էր դրսևորվում Սոչիի եռակողմ հանդիպումից հետո, սակայն վերջին օրերին իրավիճակը կարծես թե առնվազն համակվում է նոր անորոշություններով և Ալիևի հոխորտալից տրամաբանությամբ: Եվ դարձյալ, տարօրինակ կերպով, որքան հոխորտում է Ալիևը, այնքան ներսում ակտիվանում է արմատական ընդդիմությունը, սակայն ոչ թե Ալիևի, այլ Հայաստանի հանրապետության դեմ: Սա վերածվում է առնվազն տարօրինակ «օրինաչափության», Հայաստանի համար առանցքային արտաքին քաղաքական և անվտանգային հարցերի վերաբերյալ արմատական ընդդիմության առարկայական կոնցեպտուալ դիրքորոշումների բացակայության կամ լռության պայմաններում:
Լուսանկարը՝ panorama.am-ի
