Գիտության զարգացման, գիտական գործունեությունն ավելի արդյունավետ դարձնելու նպատակով Կառավարությունը 2022 թ․ հունվարից նախատեսել է գիտաշխատողների աշխատավարձերի բարձրացում։ Գիտական համայնքի որոշ ներկայացուցիչներ կարծիք հայտնեցին, որ այսպիսով հնարավոր է օպտիմալացվեն որոշ ինստիտուտներ, ինչպես նաև աշխատակիցներ:
ՀՀ ԳԱԱ Մանուկ Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտի տնօրեն Վարդան Դևրիկյանը մեզ հետ զրույցում ասաց, որ ոչ լավատեղյակ մարդը միայն կարող է բացասական կարծիք հայտնել որոշման վերաբերյալ: «Միանշանակ, սա դրական առումով անհավանական, անհավատալի նախաձեռնություն է, երկրորդ կարծիք լինել չի կարող, որովհետև աշխատավարձերը բարձրացնել՝առանց աշխատողների կրճատման,իսկ ինստիտուտների օպտիմալացուման հարցը դեռ քննարկումների փուլում է, որոշակի բան ասել չենք կարող»,-հավաստիացրեց Դևրիկյանը, ապա նշեց, որ կարևոր է, որ աշխատավարձերը բարձրանալու են գործակցի բազմապատկումով և երկրորդը՝ տարբերակում է լինելու կրտսեր, ավագ գիտաշխատող, առաջատար, գլխավոր գիտաշխատողների միջև:
Դևրիկյանն ասաց, որ նախկինում էլ եղել է նման բաժանում, սակայն այդքան միջոցներ չեն ունեցել՝ աշխատավարձերի համապատասխան տարբերակված բաժանում կատարելու համար, իսկ հիմա պետությունը հատկացնում է այդ միջոցները և դնում է նշաձող, որին հասնելու դեպքում,աշխատավարձը ավելանում է: «Այսպիսով չի լինելու մրցակցություն, որը մասնագիտական աճի, առողջացման համար լավ միջոց է, բայց կարևոր է, որ ամեն հաստիքի համար սահմանված է բավականին իրատեսական նշաձող, եթե կարողանում են հաղթահարել այն, ապա առանց մրցակցության հաղթահարողները ստանում են առավելություն»:
Մենք հետաքրքրվեցինք, թե ինչ կարծիք ունի այդ նշաձողի մասին, որովհետև այս հարցում կարծիքները տարբեր են, Դևրիկյանն ասաց՝ իր կարծիքով այն միջին բարդության է, իրատեսական է, բայց, իհարկե, պահանջում է բավականին քրտնաջան, հետևողական աշխատանք: «Հատկանշական է, որ այս փոփոխությամբ մեր կրտսեր աշխատողը ստանալու է այնքան աշխատավարձ, որը մինչև հիմա չի ստացել անգամ մեր լավագույն աշխատողը: Այնպես որ այստեղ որևէ խնդրահարույց հարց չկա»,-նշեց մեր զրուցակիցը: Վերջինս այս գործընթացում առանձնակի կարևորում է պարոն Ն. Հարությունանի դերը, ում շնորհիվ հաջողվում է անցկացնել ակտիվ քննարկումներ, գիտությանն զարգացման հեռանկարների շուրջ առողջ բանավեճեր, մտքերի փոխանակում կատարել: Նրա խոսքով՝ որոշ հարցերում ինքն է հրաժարվում խիստ ավանդական տեսակետերից և բաց դառնում նորարարությունների առաջ,որոշ հարցերում էլ ընդհանուր հայտարարի են գալիս: «Բանն այն է, որ անցումային փուլում ենք: Շատ ավանդականը,պահպանողականը իրեն սպառել է,արդիական չէ, նոր մոտեցոումները անհրաժեշտություն են,բայց ունեն հարմարեցվելու,գործունակ լինելու խնդիր: Այսինքն՝ ոչ նորը պետք է լինի ծայրահեղական, իրատեսությունից դուրս, ոչ էլ քարացած ըմբուռները մնան և բախում առաջացնեն անընդհատ,-ընդգծեց Վարդան Դևրիկյանը:
Մենք նաև հարցրինք՝ որոշ ինստիտուտների օպտիմալացման կամ միավորման շուրջ քննարկումները ինչ փուլում են,ինչպիսի՞ մոտեցում ունի պարոն Դևրիկյանը՝ որպես գրականության ինստիտուտի ղեկավար: Նա պատասխանեց, որ օպտիմալացման հիմքում ընկած է այն ինստիտուտների օպտիմալացման կամ միավորման հարցը, որոնք անարդյունավետ կամ հնացած են, կրկնում են միմյանց, իրենց չեն արդարացնում, չեն համապատասխանում արդի միջազգային չափանիշներին: Այս գործընթացը, ըստ նրա, նույնպես նորմալ, անհրաժեշտ փոփոխություն է, որը դեռ նախկին իշխանությունների ժամանակվանից է բարձրացվել: Այս հարցի հետ կապված, սակայն, մեր զրուցակիցը ցանկացավ մի կարևոր նկատառում անել. «Կոնկրետ Գրականության ինստիտուտի փակումը և միացումը այլ ինստիտուտի կնշանակի ծառայել ադրբեջանա-թուրքական շահերին: Խոսքս վերաբերում է որևէ հայագիտական բնագավառի ինստիտուտի: Եթե դժգոհություն կա ինստիտուտի ղեկավարի կամ այլ պաշտոնյայի աշխատանքից, եթե վերջիններս չեն կատարում իրենց առջև դրված խնդիրը, չեն ծառայում հայագիտության զարգացմանը և միջազգայնացմանը, թող հեռացվեն պաշտոնից, ոչ թե ինստիտուտները փակվեն. «Ես այս հարցը բարձրացրել եմ բոլոր քննարկումների ժամանակ և հիմա էլ ասում եմ պարզ՝ ինձ հեռացրե´ք, եթե ես չեմ համապատասխանում իմ պաշտոնին, բայց գրականության ինստիտուտը չմիավորեք որևէ այլ ինստիտուտի հետ»,-ընդգծեց Վարդան Դևրիկյանը:
