Հայաստանում Ֆրանսիայի նորանշանակ դեսպան Անն Լույոն հայտարարել է, որ Ֆրանսիան ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ մյուս երկրների՝ Ռուսաստանի և Միացյալ Նահանգների հետ աշխատում է Լեռնային Ղարաբաղի վերաբերյալ տևական համաձայնագրի կնքման ուղղությամբ: «Ես կարող եմ ձեզ հավաստիացնել, որ մենք մեր ռուսաստանցի և ամերիկացի գործընկերների հետ աշխատում ենք, որ առաջ մղենք ԼՂ վերաբերյալ ավելի տևական համաձայնագրի կնքմանը միտված գործընթացը»,- ասել է դեսպանը:
Պատասխանելով հարցին, թե արդյոք հարկավո՞ր է սպասել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության աշխատանքների արագացում՝ դեսպանն ընդգծել է, որ ԵԱՀԿ Մինսկի խումբ արդեն իսկ ակտիվացել է Նյու Յորքում: «Մենք միայնակ չենք։ Կարծում եմ` Հայաստանն ու Ադրբեջանը պետք է նույնպես շարժվեն»,- ասել է նա:
Ֆրանսահայ հասարակական-քաղաքական գործիչ Հիլդա Չոբոյանի կարծիքով՝ Ֆրանսիան ուզում է Մինսկի խմբի վերականգնում՝ տարածաշրջանում իր դերակատարությունը վերահաստատելու համար․«Անշուշտ վերջնական նպատակը հենց դա է՝ Ղարաբաղի հարցի կարգավորում, բայց Ֆրանսիայի թիվ մեկ մտահոգությունը այս տարածաշրջանում ու մասնավորապես արցախյան հարցի շուրջ բանակցություններից դուրս չմնալն է։ Իմ կարծիքով՝ Ֆրանսիան Ղարաբաղի համար նոր ծրագիր չունի։ Պարզապես վրդովված է և բնական է, որ Թուրքիայի ու Ադրբեջանի ջանքերով դուրս մնաց այս գործընթացից։ Ֆրանսիան ուզում է նոր իրողություններում իր դերակատարությունն ունենալ։ Բայց թե որքան է ուզում ու մինչև ուր է պատրաստ գնալ, մինչև ուր է պատրաստ զիջել՝ դա հարցական է»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Հիլդա Չոբոյանն ասաց՝ կարևոր է հասկանալ, թե ինչ բանակցություններ ու քննարկումների է պատրաստ գնալ Ֆրանսիան՝ իր ու Միացյալ Նահանգների դերակատարությունը հաստատելու համար․«Այս ամենը խորը ուսումնասիրության կարիք ունի։ Ըստ իս՝ առաջնահերթ կարևոր է վերադառնալ Մինսկի խմբի ձևաչափին։ Անշուշտ այդ դեպքում բանակցությունները կընթանան ուժի հարաբերություններով; Այսինքն՝ ով ավելի շատ խաղաքարտեր ունի՝ նա էլ կհաջողի։ Կարծում եմ, որ այս հանգրվանում՝ Ֆրանսիան իր մտադրություննեում շատ հեռու չի գնա։ Անշուշտ, որպեսզի վերականգնվի Մինսկի խմբի աշխատանքը, Ֆրանսիան այսօր պետք է ասի, որ հակամարտությունը կարգավորված չէ։ Իսկապես դա այդպես է, բայց Ֆրանսիան իր դերակատարության պահպանման համար պետք է վերջնական լուծում պահանջի։ Բայց արդյոք Ֆրանսիան մեծ միջոցների կդիմի, որ վերջնական լուծումը կարճաժամկետ կամ միջնաժամկետ ապագայում հնարավոր լինի՝ ես կասկածում եմ»։
Ըստ մեր զրուցակցի՝ Ֆրանսիայի ու առհասարակ Եվրոպայի համար տարածաշրջանում կենսական շահեր չկան․«Առայժմ որևէ երկրի արտաքին քաղաքական դոկտրինը որևէ կերպ չի առնչվում այդ տարածաշրջանին։ Կան հեռակա ու կողմնակի շատ տարբեր շահեր՝ այդ թվում տնտեսական, բայց այդ դեպքում էլ նժարը Ադրբեջանի կողմն է։ Կան մտահոգություններ, բայց Ֆրանսիան նոր ռազմավարություն չունի։ Հետևաբար Ֆրանսիայի նպատակը հիմնականում առնչվում է Մինսկի խմբի աշխատանքների վերականգնմանը»
Ինչ վերաբերում է այն հարցին, որ Հայաստանում Ֆրանսիայից ակնկալիքները մեծ են, Հիլդա Չոբոյանը նկատեց․«Մեծ սպասելիքներ կարելի է ունենալ, եթե Հայաստանն ինքը կարողանա այդ սպասելիքները ձևակերպել։ Ուզում եմ ասել, որ Հայաստանը պետք է իր ծրագիրն առաջարկի։ Նախնական մի օրինակ՝ Հնդկաստանի հետաքրքրությունը Հայաստանի նկատմամբ։ Սա նկատի ունենալով կարելի է ֆրանսիայի հետ քաղաքական հարաբերություններ կառուցել, ավելի մեծ ծրագիր առաջ քաշել, որին նաև Ֆրանսիան կարող է մասնակից լինել։ Անշուշտ կարելի է ուղին փոխել, բայց առայժմ դա Հայաստանի կողմից չենք տեսնում։ Առայժմ քաղաքական ծրագրի ականատես չենք լինում»։
