Խորհրդարանի ընտրության արդյունքի առնչությամբ հասարակական շատ շրջանակներ ափսոսանք են հայտնում, որ նոր խորհրդարանում չեն լինելու Հայաստան-Արևմուտք հարաբերության խորացման, այդ ուղղությամբ Հայաստանի համար դաշնակցային և գործընկերային նոր կապերի ջատագով ուժեր: Այն, որ թեման Հայաստանի համար ունի կարևորագույն նշանակություն, այլևս երևի թե անգամ քննարկելն է ավելորդ, առավել ևս 44-օրյա պատերազմի և դրանում ոչ միայն մեր թշնամիների, այլ ամենից առաջ հենց «դաշնակիցների» մեղմ ասած հակադաշնակցային պահվածքի պայմաններում:
Մյուս կողմից, թեման այդ իմաստով ունի այլևս բոլորովին այլ պահանջներ, քան զուտ կարևորության արձանագրումը և դրա մասին խոսակցությունը: Եվ այդ իմաստով պետք է ընդունել, որ Հայաստանի քաղաքական, ռազմա-քաղաքական անվտանգ ապագայի և արդիականացման համար հույժ կարևոր նշանակություն ունեցող այդ խոսույթը իրականում ունի առարկայացման, գա
ղափարական, ծրագրային, թեմատիկ հղկման և ամբողջացման, ու այդ հիմքով հանրության հետ երկխոսության ձևավորման կարիք:
Այլ կերպ ասած, խորհրդարանում չէր կարող՝ օբյեկտիվորեն չէր կարող հայտնվել մի բան, որն իբրև քաղաքական գործոն դեռևս գոյություն չունի: Իսկ այստեղ անելիքները անշուշտ շատ են, առավել ևս այն պարագայում, երբ այդ թեմայի շրջանակում կարծես թե բավականին շատ են ուժեր, որոնք խոսում են այդ թեմայի անունից, բայց իրականում այդ թեմայի դեմ:
Բանն այն է, որ դրանում եղած որոշ սուբյեկտներ առաջ են բերում այն աստիճան ծայրահեղ գնահատականներ և դիրքավորումներ, իռացիոնալության այնպիսի աղաղակող աստիճանի և ըստ այդմ հակափաստարկների տեսանկյունից, կամ նենգափոխման ու քամահրական վերաբերմունքի ենթակայության տեսանկյունից այնպիսի «թեզեր», որոնք անլրջացնում են խնդիրը և խանգարում, որպեսզի թեման բերվի լուրջ քննարկումների դաշտ և ձևավորվի այն գործոնը, որն էլ անխուսափելիորեն իր տեղը կունենա ապագայի խորհրդարանում: Այդ իմաստով, այս խնդրի լուծումը ափսոսանքը չէ, այլ աշխատանքը, որ պետք է տանեն դրանով շահագրգռված, դրա ակնհայտ ներուժն ունեցող ուժերը, նախ ձգտելով համբերատար աշխատանքով ձևավորել թեմայի այն միջավայրը, որը զերծ է իռացիոնալ ծայրահեղացումներից, ինչի միջոցով հնարավոր է լինելու միջավայրն ամրացնել ու ավելի դիմադրունակ ու կենսունակ դարձնել մանիպուլյատիվ հակափաստարկների կամ քարոզչական նենգափոխումների փորձերի հանդեպ: Ըստ այդմ, Հայաստան-Արևմուտք գործակցության խորացման թեման և օրակարգն առաջ մղող իրապես առողջ ուժերը այդ իմաստով խորհրդարանի ընտրությամբ չեն կորցրել ոչինչ, փոխարենը ձեռք են բերել փորձ, խորհելու հնարավորություն, հետագա արդյունավետ աշխատանքի նախադրյալներ ձևավորելու համար, ինչը ուշադրության կենտրոնում կպահենք նաև մենք, քանի որ Հայաստանի անվտանգային առավել դիվերսիֆիկացված թե ռազմա-քաղաքական, թե սոցիալ-տնտեսական, տնտեսա-քաղաքական համալիր լուծումները չունեն այլընտրանք:
Լուսանկարը՝ panorama.am-ի
