Ամառային զորակոչն այս տարի կանցկացվի մայիսի 7-ից մինչև հուլիսի 31-ը ներառյալ: Կառավարության որոշման նախագծում, որն ընդգրկված էր գործադիրի մայիսի 6-ի նիստի օրակարգում, նշված է․
«Հայտարարել 2021 թվականի մայիսի 7-ից մինչև հուլիսի 31-ը ներառյալ Հայաստանի Հանրապետության արական սեռի այն քաղաքացիների շարքային կազմի պարտադիր զինվորական և այլընտրանքային ծառայությունների ամառային զորակոչը (այսուհետ՝ 2021 թվականի ամառային զորակոչ), որոնց 18 տարին լրանում է մինչև 2021 թվականի հունիսի 30-ը ներառյալ, ինչպես նաև այն քաղաքացիների, որոնց շարքային կազմի պարտադիր զինվորական ծառայության զորակոչից նախկինում տրված տարկետումը դադարում է մինչև 2021 թվականի հունիսի 30-ը ներառյալ»,- ասված է որոշման մեջ:
Նույն որոշմամբ նախատեսված է` 2021 թվականի ամառային զորակոչի շրջանակներում մինչև 2021 թվականի հուլիսի 31-ը ներառյալ զորացրել օրենքով սահմանված ժամկետում շարքային կազմի պարտադիր զինվորական կամ այլընտրանքային զինվորական ծառայություն անցած զինծառայողներին:
Ռազմական փորձագետ Մհեր Հակոբյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց, որ այս տարի զորակոչի հետ կապված կան հոգեբանական, սոցիալական խնդիրներ, ինչպես նաև զինվորների ներքին հոգեվիճակի խնդիրներ: Նորանկախ Հայաստանի պատմության մեջ, ըստ փորձագետի, սկսած 1994 թվականից, լինելու է ամենադժվար զորակոչը: Մարդիկ ամեն վայրկյան սպասում են պատերազմի:
Մհեր Հակոբյանը վստահ է, որ շատերը կփորձեն իրենց երեխաներին ամեն գնով հետ պահել ծառայությունից, և ավելի կընդլայնվի այդ գործընթացը: Եթե դրան էլ գումարենք այն, որ այս պետության ռազմավարչական մեխանիզմը ավելի թուլացած է, քան նախկինում, խնդիրներն ավելի մեծ են լինելու:
Հիմա քաղաքական մակարդակում ավելի հանգիստ է սահմանին, և դա, ըստ նրա, ավելի հուսադրող է, որ զորակոչն ավելի հաջող կանցնի:
Հարցին՝ հայտնի՞ է, թե որքան է կազմելու այս տարվա զորակոչը, ռազմական փորձագետը նշեց, որ դա պետական գաղտնիք է, որի վերաբերյալ տեղեկություններ չկան: Բնականաբար, գնահատականի մակարդակով կարելի է հաշվարկել՝ հաշվի առնելով բանակի թվաքանակը: «Ինձ թվում է, որ ընդհանուր գնահատականի մակարդակով մենք կունենանք մոտավորապես 6-7-7,5 հազար զորակոչիկ»,-ասաց նա:
Հարցին՝ ինչպե՞ս այսօր գրավիչ դարձնել ծառայությունը Հայաստանում, Մհեր Հակոբյանը նշեց, որ դա շատ բարդ հարց է, որի մասին կարելի է Հայաստանում հատորներով գրքեր գրել․«Ընդհանուր առմամբ կարող եմ ասել, որ պետք է երկրում իրականացնել համալիր միջոցառումներ սոցիալ-հոգեբանական, սոցիալ-տնտեսական, քաղաքական, ռազմական ոլորտներում: Սկսած նրանից, որ ծառայությունը գրավիչ դառնա ֆինանսական առումով, վարկանիշի առումով, հոգեբանական առումով, ծառայության շրջանում ունեցած առավելությունների առումով, վերջացրած բանակի, երկրի ղեկավարության քաղաքական վարկի բարձրացումով»:
Նա նաև նշեց, որ այս տասը միջոցառումներից որևէ մեկը չի արվում, և մեր երկիրն ու բանակն ապրում են հարակայունության իներցիոն ընթացքով:
Հարցին՝ Սյունիքում արդեն ռուսական 102-րդ ռազմաբազայի երկու նոր հենակետ են տեղակայել, սա անվտանգության տեսակետից ինչ-որ բան փոխո՞ւմ է, նա նշեց, որ միանշանակ դա մեր օգտին է:
«Որպես հայ մարդ, Հայաստանի ճակատագրով մտահոգ, ես իհարկե, կուզենայի, որ Հայաստանն ինքն իրեն պաշտպանել կարողանար, բայց ցավոք սրտի, մենք գտնվում ենք այնպիսի պայմաններում, որ մեզ հարկավոր է կոպիտ ասած, արհեստական շնչառություն: Եթե մարդը չի կարողանում ինքնուրույն շնչել, և հանուն նրա, որ ինքն ուզում է ինքնուրույն շնչել, մենք պետք է այդ մարդուն վտանգի ենթարկե՞նք, թե՞ արհեստական շնչառությամբ հնարավորություն տանք ապրելու: Մեր պետականության այսօր ցավոք, պետք է այդ անվտանգության բարձիկը, առանց դրա շատ վտանգավոր կլինի: Ընդ որում, ասեմ, որ ոչ թե ռուսական զորքի ռազմական բաղադրիչն է զսպում թշնամուն, այլ ավելի շուտ քաղաքական բաղադրիչը, ինչպես 102-րդ ռազմաբազան Թուրքիայի պարագայում»,-նշեց նա:
