Մեծ Բրիտանիան երկու պարեկային ռազմանավ է ուղարկել Լա Մանշի նեղուցում գտնվող Ջերսի կղզու մերձակայք, ինչը պայմանավորված է նրանով, որ Ֆրանսիան սպառնացել է անջատել կղզի էլեկտրաէներգիայի մատակարարումը, որն իրականացվում է Ֆրանսիայից եկող մալուխով: Ջերսի կղզին բրիտանական թագավորական ենթակայության տակ է, Մեծ Բրիտանիան պատասխանատու է կղզու արտաքին ենթակառուցվածքային հաղորդակցության համար: Իսկ առաջացած խնդրի պատճառը այն է, որ Ֆրանսիային չի գոհացնում Բրեքզիթից հետո ձկնորսության համար տրվող արտոնագրերի կարգը, որ սահմանել է կղզու ղեկավարությունը: Մեծ Բրիտանիան հայտարարում է, որ կղզու իշխանությունն այդ առումով ինքնուրույն է: Կսրվի՞ արդյոք Լա Մանշում ֆրանս-բրիտանական հարաբերությունը և կհասնի՞ արդյոք այն ռազմական մկանների ցուցադրության:
Ժամանակակից Եվրոպայում այդ հարցը կարծես թե թվում է ժամանակավրեպ և որևէ կերպ պատկերացնելի չէ, որ կարող է տեղի ունենալ ֆրանս-բրիտանական այդօրինակ կոնֆլիկտ, թեկևզ այն բանից հետո, որ երկրները այլևս ԵՄ միասնական տարածության անդամ չեն: Ի վերջո նրանք ՆԱՏՕ համատեղ անդամ են,և վերջին հաշվով արևմտյան քաղաքական-քաղաքակրթական բեվեռի անդամների միջև այդպիսի սրացում պատկերացնելը թվում է անիրական: Սակայն, փաստացի կա լարման որոշակի միտում և այն, որ իրավիճակը հասել է այդօրինակ քայլերի, թեև շատ հեռու է միջպետական լարվածություն թվալուց, խոսում է խորքում առկա իսկապես բավականին նյարդային և լարված տրամադրությունների մասին: Իսկ այն նյարդը, կամ լարվածությունը, որ նշմարվում է թվում է թե հեռավոր Լա Մանշում, կարող է խիստ զգայուն լինել նաև Հայաստանի համար: Խնդիրն այն է, որ բավական է հայացք նետել Մեծ Բրիտանիայի և Ֆրանսիայի հետ Թուրքիայի հարաբերությունների բնույթին, կասկած չունենալու համար, որ բրիտանա-ֆրանսիական որևէ լարվածություն կարող է կանաչ լույս լինել Թուրքիայի քաղաքականության համար, որն այսօր հավակնոտ է աշխարհի մի շարք ռեգիոնների, այդ թվում Կովկասի ուղղությամբ:
Միևնույն ժամանակ, այստեղ հույժ կարևոր է նկատել, թե ինչ անմիջական դեր ունի Հայաստանի համար անվտանգային և քաղաքական հարցերում Ֆրանսիան, հատկապես Արցախի դեմ 44-օրյա պատերազմի և դրա հետևանքով նոր ստատուս-քվոյի և Հայաստանի ու Արցախի համար նոր մարտահրավերների համատեքստում: Այդ իմաստով, Լա Մանշում տեղի ունեցողն արդեն իսկ պետք է լինի Երևանի ուշադրության կենտրոնում, քանի որ դրա արձագանքներտը անխուսափելիորեն կարող են հասնել մինչև Կովկաս: Ընդ որում, այստեղ թերևս առանձնակի լույսի ներքո է դիտարկվում Ֆրանսիայի նախագահ Մակրոնի արձագանքը հայերի ցեղասպանության ճանաչման մասին ԱՄՆ նախագահ Բայդենի որոշմանը, ինչպես նաև քննարկումները ՌԴ նախագահ Պուտինի հետ: Մեծ Բրիտանիայի հետ քաղաքական լարվածության, և որքան էլ ներկայումս անիրական թվա՝ ընդհուպ մկանների ցուցադրությամբ լարվածության հավանականության պարագայում Փարիզը էապես ունենալու է Վաշինգտոնի և Մոսկվայի հետ սերտ աշխատանքի անհրաժեշտություն: