Այսօր ամենակարևոր խնդիրը, որը հուզում է հայ հանրությանը՝ գերիներ խնդիրն է։ Այն այդպես էլ չլուծվեց, և շատերի կարծիքով՝ գերիների խնդիրը որոշակի շանտաժի լծակ է Ռուսաստանի և Թուրքիայի միջև չպարզաբանված հարցերը կարգավորելու համար։
Այստեղ տպավորությունն այնպիսին է, որ, կարծես, բոլորը փորձում են օգտվել իրավիճակից՝ առավելագույնը կորզելու։ Ինչպիսի՞ն են ձեր մեկնաբանություններն այս ամենի վերաբերյալ․ «Առաջին լրատվական»-ի հարցին քաղաքագետ Արմեն Հովհաննիսյանը պատասխանեց․ «Ճիշտ գնահատական է Թուրքիայի և Ռուսաստանի մասով։ Այստեղ նաև անձամբ Ալիևի խաղն է, որովհետև իր տեսակետից այսքան մեծ հաջողությունից հետո նա չի կարող թույլ տալ, որ Թուրքիան և Ռուսաստանը բացարձակապես հաշվի չառնելով իր և իր կլանի շահերը, ինչ-որ համաձայնությունների գան։ Այո, այսօր մեր հայրենակիցները պատանդի կարգավիճակով են, և գուցե մի քիչ չափազանցված կլինի ասել՝ որքան դանդաղում է գործընթացը, այնքան այդպիսի պատանդների պահանջարկն ավելանալու է։ Ես չեմ զարմանա, եթե սկսվի Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների որս, որովհետև Ադրբեջանը գանգստերական պետություն է, իսկ գանգստերի տեսանկյունից պատանդը ինչ-որ մեկի վրա ազդելու գործուն և շատ նորմալ միջոց է»։
Իսկ ի՞նչ անելիքներ ունի այս պարագայում հայկական կողմը․ շատերը նշում են, որ Հայաստանից շատ քիչ բան է այսօր կախված․ «Առաջին լրատվական»-ի հարցին Արմեն Հովհաննիսյանը պատասխանեց․ «Հայաստանից, իսկապես, շատ քիչ բան է կախված շատ դառը, բայց պարզ ճշմարտությունից հետո, որ նոյեմբերի 10-ը պարզապես հայտարարություն չէր պատերազմական գործողությունների հետ կապված, այլ դա մեր ինքնիշխանության, անկախության մի զգալի մասից հրաժարում էր տեղում և միանգամից»։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։
