Ռուս խաղաղապահները տեղակայվում են Արցախում՝ բնականաբար կան հստակեցված ժամկետներ։ Մենք հիմա արձանագրում ենք ստատուս-քվոյի փոփոխություն․ ի՞նչ է այն իրենից ենթադրում, և ի՞նչն է մեզ հուշում, որ այս ստատուս-քվոն պետք է լինի երկարատև․ «Առաջին լրատվական»-ի հարցին ռազմաքաղաքական հարցերով մասնագետ Արմինե Մարգարյանը պատասխանեց․ «Թերևս միակ հստակ արձանագրումը, որ մենք կարող ենք հիմա անել՝ այն է, որ մենք ունենք մի փաստաթուղթ, որը սպասարկում է բոլոր կողմերի շահերը, բացի հայկական կողմի։ Փաստաթուղթը սպասարկում է նաև Թուրքիայի շահերը, որը դե յուրե չի հանդիսանում հայտարարության կողմ, բայց դե ֆակտո շատ ակտիվ կողմ է։ Սա, երևի թե, միակ հստակ արձանագրումն է, որ մենք կարող ենք այս պարագայում անել։
Փաստաթղթին նախորդած դեպքերին մենք, միանշանակ, չենք տիրապետում և մասնագիտական առումով գնահատականներ չենք կարող տալ։ Կարող ենք միայն ենթադրել, որ դա ռազմաճակատում մեր կրած անհաջողությունների արդյունք էր։ Ինչո՞ւ այդ անհաջողությունները տեղի ունեցան։ Սրա պատասխանը դեռ երկար, շատ երկար գնահատականներ է պահանջելու, և հանրային համերաշխության պայմաններում մենք պետք է այս հարցերի պատասխանները ստանալ»։
Այսինքն՝ Ադրբեջանը, Ռուսաստանը և Թուրքիան շահա՞ծ դուրս եկան․ «Առաջին լրատվական»-ի հարցին Արմինե Մարգարյանը պատասխանեց․ «Այո, և միակ կորցնողը մենք ենք։ Ինչո՞ւ, որովհետև, եթե մենք ելնում ենք նրանից, որ տարածքային ամբողջականության սկզբունքը միշտ եղել է, որի համար էլ եղել է կոնսենսուս, ապա հեղափոխությունից հետո մեր իշխանությունը փորձել է փոխել ընկալումներն այս հարցի վերաբերյալ և անվտանգության երաշխիքների հարց դնել, որը մեզ չի հաջողվել»։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։
