«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Իրանում բնակվող փաստաբան Ժոզեֆ Ամիրյանը:
– Պարոն Ամիրյան, Իրանն ուժգնացնում է իր հյուսիսային սահմանին ռազմական ներկայությունը։ Ի՞նչ նպատակ է հետապնդում Իրանը։
– Բնական է, որ Իրանը իր սահմանամերձ շրջանում շարունակվող զարգացումների և հատկապես իսրայելական, թուրքական և Թուրքիայի կողմից Ադրբեջան բերված ջիհադիստ ահաբեկչական ուժերի առկայության նկատմամբ չէր կարող անտարբեր մնալ: Այդ իրողությունը հաշվի առնելով՝ Իրանը զորքեր և զինտեխնիկա է կուտակում երկրի հյուսիսարևմտյան սահմանագծում: Իսկ թե ինչ նպատակ է հետապնդում Իրանը սահմանագծում զորք-զինամթերքի կուտակմամբ՝ ամենաառաջինը իր անվտանգությունն ապահովելու հարցն է, որը բացատրվում է վերոնշյալ ուժերի՝ տարածաշրջանում առկայությամբ, Իրանի հողային ամբողջականության և քաղաքացիների անվտանգության պահպանմամբ:
Իրանի կողմից այլ քայլերի դիմելը, պարզ ասած՝ անցնելու Արաքսը, իմ կարծիքով՝ ամենևին էլ չի կարելի ժխտել, որովհետև, ինչպես Թեհրանն է վերջերս մի քանի անգամ հայտարարել՝ իր համար ընդունելի չեն միջազգայնորեն ճանաչված տարածքային փոփոխությունները։ Նման հարցը, հասկանալիորեն, անընդունելի կարող է լինել, մանավանդ, երբ սահմանային փոփոխությունները առաջացնեն աշխարհաքաղաքական բոլորովին նոր իրավիճակներ, այս դեպքում՝ ՀՀ-Իրան ընդհանուր սահմանի նկատմամբ ոտնձգություններ։ Ամեն ինչ կախված է հաջորդող զարգացումներից։
– Իրանի պատգամավոր Զաբիօլլահ Ազամի Սարդուին հայտարարել է, որ Իրանը երբեք, ոչ մի պարագայում չի հանդուրժի ահաբեկչական խմբավորումների ներկայությունն իր սահմաններին։ Ահաբեկիչների տեղակայումը Կովկասում չի բխում ոչ մի երկրի շահերից։ Հիմա երբ կոնկրետ 2000 ահաբեկիչների առկայության մասին են խոսում, ի՞նչ քայլեր պետք է անի Իրանը։
– Պրն Զաբիօլլահ Ազամի Սարդուիի հայտարարությանը ես ավելի լուրջ կվերաբերվեի, եթե նա նշեր, թե որ կողմն է Իրանի թշնամի ահաբեկչական խմբերին հավաքագրել և Ադրբեջանի տարածք փոխադրել։ Չէ՞ որ նման ուժերը ինչպես Սիրիայում, նույնպես և Արցախում չեն կարող լինել ազատագրող ուժեր։ Հետևաբար այդ հայտարարության մեջ բացակայում է քաղաքական բաղադրիչը, որ շատ անհրաժեշտ է տարածաշրջանում հետագա սպառնալիքները կանխելու համար։
