«Առաջին լրատվական»-ը զրուցել է «Բազմազգ Վրաստան» քաղաքացիական շարժման նախագահ Առնոլդ Ստեփանյանի հետ։
– Պարոն Ստեփանյան, Վրաստանում երկու շաբաթից խորհրդարանական ընտրություններ են։ Արցախյան պատերազմի վերաբերյալ Վրաստանի դիրքորոշումը, վերաբերմունքը Հայաստանի նկատմամբ որևէ ազդեցություն կունենա՞ ընտրությունների վրա։
– Իհարկե ազդում է, և ազդում է երկու կողմերից՝ հայկական և ադրբեջանական։ Որոշ կուսակցություններ փորձում են այդ ալիքի վրա ձայներ գրավել, ինչը ցավալի է։ Կոնկրետ 4 այդպիսի կուսակցություններ կան, որ ակտիվ են այդ հարցում։ Ոչ թե կոնկրետ կուսակցություններն են նման հայտարարություններով հանդես գալիս, այլ այդ կուսակցությունների որոշ ներկայացուցիչներ։
Փորձում են այդ պատերազմի վրա դիվիդենդներ հավաքել։ Որտեղ հայեր են ապրում, հայամետ էմոցիոնալ հայտարարություններ են անում, իսկ որտեղ ադրբեջանցիներ են ապրում՝ ադրբեջանամետ։
Դե այնտեղ, որտեղ հայերն են ապրում, հիմնական թեկնածուները հայեր են, ադրբեջանաբնակ հատվածներում էլ թեկնածուները ադրբեջանցիներ են, հետևաբար նրանք իրենց էմոցիաները արտահայտում են։ Փաստացի բոլոր կուսակցությունները այս տարածաշրջանում, որոնք ուշադրություն էին դարձնում սոցիալական խնդիրների լուծմանը, այդ բոլորը արգելակվել է, և հիմա գլխավոր թեման այն է, թե Ղարաբաղի հակամարտությունում ով ում է աջակցում։
– Իսկ հայերին աջակցողները շա՞տ են այդ առումով։
– Տեսեք, չեմ ուզում կուսակցությունների անուններ ասել, բայց նույն կուսակցությունը կարող է հայերին աջակցել Ջավախքում և ադրբեջանցիներին աջակցել Քվեմո Քարթլիում։
– Դուք ինչպե՞ս եք գնահատում Վրաստանի քաղաքականությունը, որ մի կողմից՝ հայտարարում է, որ ռազմական բեռներ իր տարածքով չպետք է անցնեն, սակայն պարզ է դառնում, որ իսրայելական զենքը Թուրքիայի ու Վրաստանի տարածքով է հասնում Ադրբեջան։
– Նախ՝ որևէ փաստ չկա, որ ռազմական բեռներ են Վրաստանի ցամաքային տարածքով մտնում Ադրբեջան։ Հավատացեք, ես 100 տոկոսով կարող եմ ասել, որ եթե նման փաստ լիներ, ապա 100 հատ փաստ կլիներ այդ ճանապարհի վրա, որովհետև այդտեղ լիքը հայկական գյուղեր կան։ Այդ երկու տեսանյութը, որը գցել են ինտերնետ, արդեն ապացուցված է, որ ֆեյք են։ Անգամ անուններով գիտեմ, թե ով է գցել և որտեղից։ Մոսկվայում ապրող բլոգեր է։ Ինչ վերաբերում է օդային տարածքով բեռների տեղափոխմանը, ապա դժվար է ասել, որովհետև Վրաստանում ոչ ոք չի կարող իմանալ, թե ուղևորատար օդանավով ինչ է տեղափոխվում։ Մյուս կողմից՝ Վրաստանի տարածքն այնքան փոքր է, որ օդանավը 1 րոպեում անցնում է երկրի օդային տարածքով։ Վրաստանը որևէ լծակ չունի իր օդային տարածքով անցնող, ասենք, ուղևորատար ինքնաթիռները ստուգելու։ Ինչ վերաբերում է ռազմական օդանավերին, այստեղ էլ անհասկանալի բան կա։ Այն լուսանկարները, որ հրապարակվում են, որ արվել են իբր ռադարներով, դա ևս կարելի է շատ արագ անել ֆոտոշոփի միջոցով։ Երկրորդ տրամաբանությունը. որոշ լուսանկարներից պարզ է դառնում, որ ռազմական օդանավերը թռչում են թուրքական Տրապիզոնից։ Եթե դա ճիշտ է, ապա բացի այն, որ ռազմական օդանավեր են թռչում, նաև դա նշանակում է, որ Թուրքիան հնարավորություն չունի ճանապարհի կեսը անցկացնելու բեռները, որովհետև Տրապիզոնը շատ մոտ է։
Իհարկե, շատ ֆեյքեր տեղեկություններ են տարածում, որ Վրաստանը զենքի տարանցման երկիր է դարձել, ինչը որոշակի դժգոհությունների տեղիք է տալիս։ Հիմա շատ բարդ է բացատրել, թե որն է ֆեյք, որը՝ իրական։ Առավել ևս, որ դրանով լրջորեն ոչ ոք չի էլ զբաղվում։ Հիմա մեր տարածաշրջանին իշխում են էմոցիաները։ Ես կարծում եմ՝ դեռ որոշ ժամանակ նման ռեժիմով ենք ապրելու։
– Հայերը կողմնորոշվե՞լ են, թե ընտրություններում որ ուժերին են ընտրելու։
– Դժվար է կոնկրետ ասել, բայց մի բան կարող եմ ասել, որ Սաակաշվիլիի հայտարարությունից հետո բազմաթիվ հայեր, որոնք մտադիր էին քվեարկել իր ուժի օգտին, սկզբունքորեն այլևս նրա օգտին չեն քվեարկի։ Ջավախքի մասով կարող եմ ասել, որ այն հայկական ձայները, որոնք Սաակաշվիլիի կուսակցությունը կորցրեց, դրանք չեն գնում իշխող «Վրացական երազանքի» օգտին։ Այդ առումով առաջացել է որոշակի վակուում, և եթե այլ կուսակցությունները հասցնեն լցնել այդ վակուումը, կարծում եմ՝ կունենանք պատկեր, որ Ջավախքում 4 կուսակցություններ կունենան որոշակի ձայներ։
