Հայ ազգային կոնգրեսի հետ բանակցող կոալիցիոն պատվիրակության անդամ Գագիկ Մինասյանը, որ ՀՀԿ-ից է, հայտարարել է, թե երկխոսության գործընթացը նոր է սկսում և ընթացքում կլինեն հետաքրքիր զարգացումներ, այդ թվում՝ անակնկալ նաև Հայ ազգային կոնգրեսի համար:
Ի՞նչ անակնկալի, ի՞նչ հետաքրքիր զարգացումների մասին է խոսում կոալիցիոն պատվիրակության անդամը, ով միաժամանակ նաև հայտարարում է, թե արտահերթ ընտրության անցկացման հիմք չկա: Ըստ երևույթին, անակնկալ և հետաքրքիր զարգացում ասելով նա նկատի ունի այն, որ ներկայումս պնդելով արտահերթի հիմքեր չլինելու մասին, իշխանությունը մի որոշ ժամանակ անց հանկարծ անակնկալ ու հետաքրքիր կերպով հայտարարելու է հակառակի մասին` որ կան արտահերթի հիմքեր և պետք է արտահերթ անել:
Իսկ կարո՞ղ է արդյոք լինել այլ անակնկալ Հայ ազգային կոնգրեսի համար: Եթե խոսքը տհաճ անակնկալի մասին լիներ, ապա թերևս Գագիկ Մինասյանը չբացահայտեր այդ հանգամանքը, որ Կոնգրեսը չհասցնի պատրաստվել կամ նախազգուշական միջոցներ ձեռնարկել: Ըստ ամենայնի, խոսքը կա՛մ դրական, կա՛մ չեզոք անակնկալի մասին է:
Եթե այն չլինի արտահերթ ընտրության տեսքով, կարո՞ղ է ունենալ այլ տեսք, և ինչ տեսք կլինի այդ այլը: Այստեղ իհարկե երևակայության խնդիր է, ու կարելի է պատկերացնել բազմաթիվ տարբերակներ: Բայց փորձենք հասկանալ, թե հավանական ինչ հետաքրքիր զարգացումներ կարող են լինել արտահերթից բացի, որոնք կարող են Կոնգրեսին հիմք տալ սեպտեմբերի համար սահմանված վերջնաժամկետից հրաժարվել կամ հետաձգել այդ վերջնաժամկետը: Օրինակ, կարո՞ղ է արդյոք այդպիսին լինել, ասենք, Սահմանադրական փոփոխության փաթեթի վրա համատեղ աշխատելու առաջարկը կառավարման է՛լ ավելի հավասարկշռված համակարգ ունենալու հեռանկարով, որտեղ ընդդիմության հնարավորությունները սահմանադրական հաստատում կստանան և կընդլայնվեն: Կամ, կարո՞ղ է արդյոք անակնկալ լինել նոր ընտրական օրենսգրքի ընդունումը, որտեղ կներառվեն Կոնգրեսի բոլոր առաջարկները: Փորձագիտական շրջանակներում ժամանակ առ ժամանակ շատ թույլ, բայց շոշափվում է այսպես ասած ազգային համաձայնության կառավարության գաղափարը, որ իշխանությունը կարող է առաջարկել Կոնգրեսին, ընդուպ վարչապետի կամ փոխվարչապետի պաշտոնով: Ընդ որում, փոխվարչապետի պաշտոնի տարբերակը բավական հետաքրքրական կլինի, նկատի ունենալով այն, որ ներկայումս այն զբաղեցնում է Արմեն Գևորգյանը, որը միանշանակ համարվում է Ռոբերտ Քոչարյանի մարդը ներկայիս իշխանական համակարգում, ընդ որում՝ երևի թե ամենահավատարիմը:
Երևի թե Սերժ Սարգսյանը կուզեր ազատվել Արմեն Գևորգյանից, բայց դրա համար նրան անհրաժեշտ է քաղաքական որոշակի իրավիճակի, ֆոնի փոփոխություն: Նկատենք, որ այդ պաշտոնը էական պաշտոն է՝ նկատի ունենալով տարածքային կառավարման նախարարի ֆունկցիան: Հենց այդ ֆունկցիայով էր, որ Հովիկ Աբրահամյանն աստիճանաբար զգալի դերակատարման հասավ իշխող համակարգում: Եվ չի բացառվում, որ երկխոսության ընթացքը տա այդ հնարավորությունը՝ ազատվել Ռոբերտ Քոչարյանի այդ կարևոր ներկայությունից, եթե իհարկե ընդդիմությունը համաձայնի այդ գործում օգնել Սերժ Սարգսյանին:
Ըստ երևույթին շատ բան կարող է կախված լինել նրանից, թե ազգային համաձայնության կառավարության աշխատանքի հետ կապված երաշխիքային ինչ մեխանիզմներ կներկայացնի իշխանությունը: Համենայն դեպս ակնհայտ է, որ չնայած քաղաքական հակադրությանը, Սերժ Սարգսյանի համար առավել կանխատեսելի իրավիճակ է իր կողքին ունենալ Կոնգրեսին, քան Ռոբերտ Քոչարյանին, որովհետև Կոնգրեսն այդ իմաստով գործում է հրապարակի վրա, իսկ Ռոբերտ Քոչարյանը՝ հայտնի չէ, թե որտեղ:
