Արցախի նորընտիր նախագահ Արայիկ Հարությունյանին ուղղված շնորհավորանքների աշխարհագրությունը շատ խոսուն է։ Հարությունյանին շնորհավորել են բնականաբար չճանաչված երկրների ղեկավարները, տարբեր երկրների հայ համայնքները, հայկական կազմակերպությունների ներկայացուցիչներն ու ղեկավարները։ Բացի այդ՝ Եվրախորհրդարանի առանձին պատգամավորներ, պատգամավորներ Գերմանիայի Բունդեսթագից, Գերմանիայի Երկրամասային խորհրդարանի ներկայացուցիչներ։ Ա. Հարությունյանին շնորհավորողների ցանկում են նաև ԱՄՆ կոնգրեսականներ Ֆրենկ Փալոնեն, Ադամ Շիֆը, Ջեքի Սփայերը և Գուս Բիլիրակիսը։
Ուշագրավ է այն հանգամանքը, որ ՌԴ Պետդումայից Հարությունյանին ուղղված շնորհավորանք չկա։ Առանձին դեպք է Կոնսանտին Զատուլինի շնորհավորանքը, որը նաև ԱՊՀ երկրների ինստիտուտի տնօրենն է և ակտիվորեն հետևում է Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման զարգացումներին: «Շնորհավորում եմ Ձեզ Արցախի Հանրապետության նախագահական ընտրություններում հաղթանակ գրանցելու համար: Ինչպես գիտեք, մենք անտարբեր չենք Ձեր ժողովրդի և Ձեր Հանրապետության ճակատագրի նկատմամբ: Հավատացած եմ, որ Նախագահի պաշտոնում Դուք ավելի կհամախմբեք հասարակությանը ու կամրապնդեք պետականությունը, կապահովեք երկրի խաղաղ ու բնականոն զարգացումը և հաջողությամբ առաջ կտանեք ադրբեջանա-ղարաբաղյան հակամարտության խաղաղ կարգավորման գործընթացը: Թույլ տվեք մաղթել Ձեզ հաջողություն և առողջություն: Հատկապես մեր օրերում երկուսն էլ արդիական են»,- գրել է ՌԴ Պետդումայի պատգամավորը։
Արցախցի իրավապաշտպան Կարեն Օհանջանյանի կարծիքով՝ շնորհավորանքների աշխարհագրությունը ցույց է տալիս այդ երկրների և միջկառավարական ինստիտուտների բնույթը: «Եվրախորհրդարանի պատգամավորներն ու ԱՄՆ կոնգրեսականներն իրենց շնորհավորանքներն ուղարկում են ելնելով իրենց սկզբունքներից ու աշխարհընկալումներից՝ որպես ազատ, դեմոկրատական երկրներ և կազմակերպություններ։ Իսկ այն, որ Ռուսաստանից առ այս պահը միայն մեկ շնորհավորանք է ստացվել, դա ևս մեկ անգամ հաստատում է միջազգային հանրության այն համոզմունքը, որ Ռուսաստանը տոտալիտար երկիր է, և ՌԴ իսթեբլիշմենթի շատ ներկայացուցիչներ, ովքեր մեր երկրի նկատմամբ համակրանք ունեն, չեն կարող իրենց վերաբերմունքը բացահայտ կերպով հայտնել։ Դա կարող է իրենց կարիերայի վերջաբանը լինել»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Մեր զրուցակիցը նաև հավելեց՝ շատ է ցավում, որ Հայաստանի «ռազմավարական գործընկերն» այդքան փոքրոգի է՝ մարդկային բոլոր չափորոշիչների սանդղակով։ Կարեն Օհանջանյանը նաև ուշագրավ հիշեցում-ակնարկ արեց. «Նախորդ հարյուրամյակի 90-ականների սկզբում, երբ Արցախում ընտրություններ էին անցկացվում, Ռուսաստանի Դաշնության տասնյակ խորհրդարանականներ շնորհավորել են մեր նորընտիր իշխանություններին։ Դա եղել է մեծն Ելցինի օրոք։ Իսկ այժմ Ռուսաստանում այլ ժամանակներ են։ Նրանք ոչ միայն վախենում են իրենց վերաբերմունքը հայտնել աշխարհում տեղի ունեցող այս կամ այն իրադարձության վերաբերյալ, որը կարող է հակասել նախագահի կարծիքին, այլ նաև վախենում են բարձրաձայնել այն մասին, թե ինչ է կատարվում իրենց երկրում կորոնավիրուսային համաճարակի հետ կապված»։
