«Հրադադարի ամրապնդման, վստահության ամրապնդման միջոցառումների իրականացման, ինչպես նաև հաջորդ տարվա սկզբին համատեղ աշխատանքը շարունակելու ծրագրերն են քննարկել Հայաստանի և Ադրբեջանի արտգործնախարարները Բրատիսլավայում 3.5 ժամ կայացած հանդիպման ժամանակ»,-«Ազատություն» ռադիոկայանին փոխանցել է ՀՀ ԱԳՆ մամլո քարտուղար Աննա Նաղդալյանը։
Նաղդալյանի փոխանցմամբ՝ Մնացականյանն ընդգծել է ժողովուրդներին խաղաղության նախապատրաստելու պայմանավորվածությունների շրջանակում արձանագրված համեստ արդյունքը՝ Հայաստանի, Արցախից և Ադրբեջանից լրագրողների փոխանակման ծրագրի իրականացման միջոցով։
Սլովիակիայի մայրաքաղաքում մեկնարկած ԵԱՀԿ 26-րդ նախարարական խորհրդաժողովին պաշտոնական Բաքուն շրջանառության մեջ է դրել իր դիրքորոշումը ղարաբաղյան հակամարտության վերաբերյալ: Արբեջանը, որը հակված է հակամարտության կարգավորման փուլային տարբերակին, այդ փաստաթղթում ևս շարունակում է պնդել․«Առաջին քայլը պետք է դառնա հայկական զինված ուժերի անառարկելի դուրսբերումը Լեռնային Ղարաբաղի շրջանից և Ադրբեջանի այլ օկուպացված տարածքներից»: Հաջորդ քայլը, Բաքվի պատկերացմամբ, պետք է լինի ադրբեջանական բնակչության վերադարձը` անվտանգության բոլոր անհրաժեշտ միջոցառումների պահպանմամբ, ինչպես նաև տարածաշրջանում հաղորդակցությունների բացումը: Կարգավիճակի սահմանումը պետք է տեղի ունենա խաղաղ պայմաններում օրինական գործընթացների շրջանակներում՝ Ադրբեջանի շրջան Լեռնային Ղարաբաղի ամբողջական և հավասար մասնակցությամբ, այսինքն՝ հայկական և ադրբեջանական համայնքների ու Ադրբեջանի կառավարության հետ նրանց փոխգործակցության բացառապես օրինական և ժողովրդավարական գործընթացում»:
Գլոբալիզացիայի և տարածաշրջանային համագործակցության վերլուծական կենտրոնի նախագահ, քաղաքագետ Ստեփան Գրիգորյանի կարծիքով՝ Ադրբեջանի կողմից այս փաստաթուղթը շրջանառության մեջ դնելը պատահական չէ և պարունակում է որոշակի մեսիջներ.«Հայաստանի իշխանությունների վարած քաղաքականությունը հետևյալն էր, եկեք ստեղծենք վստահության մթնոլորտ, հետո ավելի առարկայական բանակցություններ վարենք։ Հիմա Ադրբեջանն այս հայտարարությունը տարածեց՝ արտգործնախարարների համատեղ հայտարարությունը տապալելու համար։
Իրենք ասացին՝ կարգավիճակի հարցը կարևոր է ու պետք է ֆիքսել, որ Ղարաբաղը Ադրբեջանի մասն է։ Այսինքն՝ իրենք իրենց դիրքորոշումը չեն փոխել։ Եվ երկրորդ մասը վերաբերում է հայ ու ադրբեջանցի համայնքներին, նրանց իրավունքներին։ Հիմա հարց է առաջանում՝ Ադրբեջանում արդյոք հարգում են մարդու իրավունքները, պարզ է, որ դա զուտ ֆորմալ մասն է, իսկ էությունը՝ առաջին մասն էր»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Գրիգորյանի դիտարկմամբ՝ Ադրբեջանը մտահոգված էր, որ կարող է գործընթացն ընթանալ վստահության մթնոլորտի ձևավորման ուղղությամբ.«Այո՛իրենք համաձայնվեցին, բայց հասկանում են, որ նման զարգացումն իրենց օգտին չէ ու հիմա ուզում են պրոցեսը կապել կարգավիճակի հետ։
Իրենք վերադառնում են իրենց կոնցեպցիային»։
Հարցին արդյոք նման պարագայում Հայաստանը պետք է հայտարարի բանակցություններից դուրս գալու մասին, Ստեփան Գրիգորյանն արձագանքեց.«Ես չեմ կարծում, որ կան բանակցություններ, իսկ հանդիպումներից հրաժարվելու իմաստ չկա, հարվածը մեզ վրա կդրվի։Մենք պետք է վերջնականապես կողմնորոշվենք, թե ինչ ենք անելու,շատ արագ պետք է արձագանքենք։ Ըստ իս՝ «Միացման» գաղափարը պետք է ակտիվ առաջ տանել, իհարկե այն այսպես թե այնպես ընթանում էր, բայց հիմա ավելի առարկայական պետք է դառնա միացումը։ Պետք է Ղարաբաղի հետ էլ ավելի հստակ համատեղ գործունեություն ծավալենք, միավորենք մեր տարբեր ինստիտուտները՝ նաև ուժայինները, որ համատեղ ջանքերով հակահարված տանք Ադրբեջանին, եթե իրենք որոշեն ռազմական ճանապարհով գնալ»։
Քաղաքագետը Բաքվի հայտարարությունը լուրջ է համարում ու նշում է՝ ինչ-որ ժամանակ հետո նրանք կարող է գնան ուժային լուծումների.«Պետք է հզորացնենք ոչ միայն բանակը, այլ կրկնում եմ «Միացման» գաղափարը պետք է հետևողականորեն ուժեղացնենք, դա շատ կարևոր է հիմա»։