Tuesday, 19 03 2024
Հանրապետության նախագահն ընդունել է ֆրանսիացի մտավորականների
Պուտինը ՌԴ նախագահի թեկնածուներին առաջարկել է համատեղ աշխատել
Եթովպիայում ՀՀ դեսպանն իր հավատարմագրերն է հանձնել երկրի նախագահին
Հայաստանի և Մալթայի ԱԳ նախարարությունների միջև անցկացվել են առաջին քաղաքական խորհրդակցությունները
Վարչապետը տիկնոջ հետ ներկա է գտնվել «…և նորից Գարուն» ներկայացմանը
00:07
Բայդենը Նեթանյահուին հայտնել է Իսրայելի ռազմական ծրագրերի վերաբերյալ մտահոգությունների մասին
Էրդողանը շնորհավորել է Պուտինին
00:03
ԱՄՆ-ն չի շնորհավորի Պուտինին ընտրություններում հաղթանակի կապակցությամբ
Եղանակային պայմանները ՀՀ ավտոճանապարհներին
Արա Աբրահամյանի ներկայացուցիչը 20-ամյա երիտասարդի է ծեծի ենթարկել
Փաշինյանը փոխզիջման օրինակ է ծառայում․ 31 գյուղի հեկտարները կվերադարձվե՞ն
Մեր քաղաքականությունն է թույլ չտալ պատերազմ. Նիկոլ Փաշինյանը Ոսկեպարում էր
ՌԴ նախագահի ընտրության բուն ինտրիգը նոր է սկսվում
Երթուղայինի վարորդը և կանգառում սպասող կինը հարվածներ են հասցրել միմյանց
ՆԱՏՕ-ն նախապատվությունը տալիս է Բաքվի՞ն․ Ստոլտենբերգի «անհամաչափ» օրակարգը
«Վերընտրված» Պուտինը և հայկական պետականությունը անհամատեղելի են
Այս պատմական անողնաշարությունը չի ներվելու հենց պատմության կողմից
Քննարկել ենք ԼՂ-ից բռնի տեղահանումից հետո Հայաստանում և տարածաշրջանում ստեղծված անվտանգային մարտահրավերները. Նարեկ Մկրտչյան
Մի քանի լարի վրա չենք խաղում. իրավունք չունենք երկիրը բախտախնդրության տանելու
Պուտինի ստեփանակերտյան Նավրուզը
Podcast կարևորի մասին
21:50
ԵՄ-ը նոր պատժամիջոցներ կսահմանի Ռուսաստանի նկատմամբ
Գորիսում երեք հոգու նկատմամբ հրազենով սպանության փորձի համար հետախուզվողը հայտնաբերվել է
21:30
Նիգերը կարող է Իրանին ուրանի հասանելիություն տալ
21:20
Եվրախորհրդի որոշմամբ՝ Ուկրաինային լրացուցիչ 5 մլրդ եվրոյի ռազմական աջակցության կցուցաբերվի
Գողական ռազբորկա, կրակողներ՝ ամենաանվտանգ քաղաքում
Միջադեպ մերձդնեստրում. ՆԱՏՕ-ն սկսել է ամենամեծ ռազմակայանի կառուցումը
4 գյուղերի «վերադարձով» Հայաստանի գլխին կախված վտանգները չեն պակասի, ճիշտ հակառակը
Քաղաքացիներն ապօրինի զենք-զինամթերք են կամավոր հանձնել, նաև` փրկարարական ջոկատում
20:30
ԵՄ երկրները պետք է նպատակ ունենան կրկնապատկելու զենք-զինամթերքի պատվերները․ Միշել

Ռազմականից՝ մարդասիրական շանտաժ. Ալիևի նոու-հաուն

Իտալիայում հայկական եկեղեցում ադրբեջանցի բլոգերի «հայտնությունը» հայաստանյան համացանցում արժանացել է առավելապես տեսարանային ընկալման, վարչապետի պատասխանի վերաբերյալ մի կողմից՝ հիացական, մեկ այլ՝ նրա քննադատների կողմից էլ՝ հերթական «դավադրապաշտ» մեկնաբանություններով:

Մինչդեռ Իտալիայի եկեղեցում տեղի ունեցածն ունի թերևս շատ ավելի խորքային դիտարկման կարիք: Առավել ևս, որ համացանցում տարածվել է նաև տեղեկությունը, որ «բլոգերը» մեծ հավանականությամբ ֆեյք է և իրականում Ադրբեջանի հատուկ ծառայության կամ ոստիկանության աշխատակից, որի համապատասխան լուսանկարները տեղակայել են մի շարք հայ օգտարերեր: Եվ դա առավել ևս սրում է հարցը՝ արդյոք տեղի ունեցածը լոկ դրվա՞գ էր, որը կանցնի, կգնա, և տարիներ անց կարող ենք հիշել միայն համացանցային պատուհաններին հայտնվելու դեպքում: Թե՞ Ադրբեջանը փորձարկում է Հայաստանի դեմ տեղեկատվաքարոզչական պատերազմի նոր տարբերակ կամ շանտաժի դիվանագիտության նոր տարբերակ՝ բախվելով ռազմական դիվանագիտության խափանման իրողությանը:

Ադրբեջանցու քայլը այլ բան չէր, քան, այսպես ասած, «մարդասիրական շանտաժ»: Նա Հայաստանի վարչապետին «խնդրում, աղաչում» է վերադարձնել Ղարաբաղը, իր հայրենիքը, Շուշին և այլն: Եվ այստեղ արդեն վարչապետի կամ հայաստանցի որևէ պաշտոնյայի հնչող պատասխանը որքան էլ ուժգին է հայի ականջի համար, միևնույն է՝ տեղեկատվական-քարոզչական ընդհանուր միջավայրում կարող է կորցնել իր ուժգնությունը «մարդասիրական շանտաժի» ներքո:

Այո, Բաքուն գուցե փորձում է ներկայանալ խեղճ, խնդրող, բայց խաղաղություն խնդրող: Այդպիսով, Ալիևը չի հայտարարում, որ հակամարտությունը պետք է կարգավորվի երեք ժողովուրդների համաձայնության պայմաններում, այնպես, որ երեք ժողովուրդներն էլ տան հավանություն, բայց նա իր ժողովրդին գործուղում է «խաղաղություն խնդրելու»: Եվ ինչ, եթե ադրբեջանցի «բլոգերները» տարածվեն ամբողջ աշխարհով, Հայաստանի վարչապետի և այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաների հետքով, մարդասիրական շանտաժի քաղաքականության շրջանակում՝ Ալիևին պատերազմ հրահրողից վերածելով խաղաղություն խնդրողի, աղաչողի:

Հայաստանին ըստ երևույթին պետք է չափել և գնահատել միլանյան դրվագի հնարավոր դիվանագիտաքաղաքական ռիսկերը, երբ մեկ բլոգերը վաղը կարող է դառնալ երկու, հետո խումբ, այսպես ասած՝ մարդասիրական դիվերսիոն ստորաբաժանում, որը պատմական լկտի ստերը կարող է քողարկել մարդասիրական և խաղաղասիրական դիմակի, խղճմտանք հարուցող խաղաղության մուրացիկության ներքո՝ խաղաղության համար պատասխանատվությունը կաթիլ առ կաթիլ հայկական կողմի վրա տեղափոխեու հաշվարկով: Որովհետև այժմ՝ Նիկոլ Փաշինյանի արդեն հայտնի բանաձև-արտահայտության շնորհիվ, Երևանը խաղաղության համար պատասխանատվությունը փաստացի ամբողջությամբ դրել է Ալիևի վրա:

Ադրբեջանի նախագահի լռությունն ակնառու է, որովհետև մի ամբողջ սերունդ հայերի հանդեպ ատելությամբ և հաղթական պատերազմի սպասումով դաստիարակած Ալիևը չի կարող հանկարծ խոսել հայ ժողովրդի համար ընդունելի լուծման մասին: Դա դիվանագիտական-քաղաքական փակուղի է, որը ավելանում է 2016 թվականի ռազմական փակուղուն: Ալիևը կարող է մտածել դրանից «խաղաղություն մուրացողի» կերպարով դուրս գալու համար, առավել ևս, որ դա չի անելու անձամբ, այլ, այսպես ասած, բլոգերների և գուցե այլ մասնագիտության տեր ադրբեջանցիների միջոցով:

Երևանը 2016-ից քայլ առ քայլ փակել է Բաքվի ռազմական շանտաժի ճանապարհը: Այժմ պետք է պատրաստվել հնարավոր «մարդասիրական շանտաժը» արգելափակելու քայլերի մասին:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում