Թերթի հարցին, թե արդյոք կազանյան հանդիպումից հետո սպասվո՞ւմ են ճնշումներ գերտերությունների կողմից Հայաստանի և Ադրբեջանի նկատմամբ՝ հարցի շուտափույտ լուծման նպատակով, ռուս քաղաքագետ, Ռազմական և քաղաքական վերլուծության իմստիտուտի բաժնի վարիչ Սերգեյ Մարկեդոնովը պատասխանել է.
«Ճշումներ, ինչ խոսք, սպասվում են: Գերտերությունները ցանկանում են ինչքան հնարավոր է արագ փակել Ղարաբաղի թեման: Մոսկվայի համար դա կլինի ապացույց, որ նա ոչ միայն լավ կռվում է, ինչպես դա եղավ Վրաստանում, այլև՝ լավ հաշտեցնում:
Արևմուտքի համար հնարավորություն է բացվում ավելի սևեռել իր ուշադրությունը Մերձավոր Արևելքի և Թուրքիայի վրա: Բայց խնդիրն այն է, որ առանց Հայաստանի և Ադրբեջանի՝ վերջիններիս ոչ ոք չի հաշտեցնի: Միամիտ կլինի հավատալ, թե Կրեմլում կամ Սպիտակ տան միջանցքներում կծագի խաղաղության հանճարեղ մի նախագիծ, որի մասին մինչ այդ ոչ ոք չգիտեր: Խաղաղության հիմք կարող է հանդիսանալ փոխզիջումների գնալու ձգտումը Բաքվի և Երևանի կողմից: Այդպիսի ձգտում դեռևս չի երևում: Ճիշտն ասած՝ ես հոռետես ռեալիստ եմ, այդ իսկ պատճառով էլ իրական փոխզիջումների նախադրյալներ չեմ տեսնում»:
Հարցին, թե, հաշվի առնելով Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի անհաշտ դիրքորոշումը, հնարավո՞ր է ԼՂՀ-ի անկախության ճանաչումը միջազգային հանրության կողմից, ինչպես եղավ Կոսովոյի պարագայում, փորձագետը պատասխանել է. «Ճանաչման առումով ոչ ոք չի շտապում: Կոսովոյի հարցում էլ մինչև հիմա չգիտեն՝ ինչ անել: Արևմուտքը և ՌԴ-ն մինչ օրս չեն կարողանում ընդհանուր մոտեցում գտնել Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի նկատմամբ: Այնպես որ, Ղարաբաղի ճանաչման հարցը դեռ մոտակա հեռանկարի հարց չէ: Հայաստանը, ի դեպ, ներկա պայմաններում նույնպես չի հրահրի ստատուս քվոյի փոփոխություն: Իսկ առանց նրա՝ ո՞ւմ է պետք այդ ճանաչումը»: