«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցը Պահպանողական կուսակցության նախագահ Միքայել Հայրապետյանն է։
–Պարոն Հայրապետյան, արդեն իսկ հայտնի է նորընտիր Ազգային ժողովի կազմը, մամուլում նաև հաստատվել են, թե ովքեր են գլխավորելու օրենսդիր մարմինը։ Ձեր կարծիքով, արդյո՞ք այս խորհրդարանին կհաջողվի իրականացնել հեղափոխական թիմի խոստումները։
– Հեղափոխական թիմի խոստումների իրականացման ակնկալիք անձամբ ես ունեմ բացառապես Վարչապետից: Իսկ թե նորընտիր պատգամավորները հընթացս կհասունանան Վարչապետի տեսլականը օրենսդրորեն առարկայացնելու աստիճանի, ցույց կտա ոչ հեռավոր ապագան:
-«Լուսավոր Հայաստանը» ԱԺ փոխնախագահի համար առաջարկել է Մանե Թանդիլյանի թեկնածությունը, իշխող ուժը, սակայն հայտարարել է, թե ԱԺ փոխնախագահի պաշտոնը պետք է անցնի ընտրություններում երկրորդ տեղը գրաված «Բարգավաճ Հայաստանին»։ Նման պահանջ, սակայն, սահմանադրությունը չունի։ Ըստ Ձեզ, որքանով է այդ որոշումը բխում նոր իշխանությունների տված խոստումներից։
– Դա ոչ այնքան կապ ունի նոր իշխանության տված խոստումների, որքան քաղաքական դասավորության հետ: Տեսականորեն այն, իրոք, պետք է տրվի երկրորդ տեղը գրավածին, թեև ինքս այդտեղ կուզենայի տեսնել «Լուսավոր Հայաստանի» ներկայացուցչին, քանի որ «Լուսավոր Հայաստանը» քաղաքական գործունեության օրինակներ է ցույց տալիս, իսկ ես 2003-2004 թվականները լավ եմ հիշում, երբ ստեղծվում էր «Բարգավաճ Հայաստանը». չհիշողները կարող են բացել ժամանակի ոչ այնքան ազատ մամուլը:
–Իշխող ուժը աննախադեպ մեծ՝ 88-հոգանոց խմբակցություն ունի, այսինքն՝ կայուն սահմանադրական մեծամասնություն։ Կկարողանա՞ արդյոք «Իմ քայլը» դաշինքը իրացնել ընտրողների բոլոր ցանկությունները, թե՞ վարկանիշի որոշակի անկում կգրանցվի։
– Իսկ մի՞թե մոլորակի վրա կա մի իշխանություն, որ կարող է արդարացնել ընտրողների բոլոր ցանկությունները: Եվ արդյո՞ք եղել է որևէ իշխանություն, որ ընտրություններից հետո վարկանիշի գոնե որոշակի անկում չգրանցի: Դա օրինաչափ ընթացք է:
–Վերջին օրերին տարբեր բողոքի ակցիաներ են լինում՝ ընդհուպ մինչև նարգիլեի չսահմանափակման պահանջով։ Արդյոք այս ակցիաները ուղղորդված են, թե՞ հանրությունը սովորել է բոլոր հարցերը բողոքի ակցիաներով, փողոցներ փակելով անել։
– Վստահ եմ, որ նմանատիպ ակցիաներն ուղղորդվում են: Մեր նախորդ զրույցում կարծեմ ասել էի, որ երկրում նախապատրաստվում է նախաալեքսանդրապոլյան վիճակ: Իսկ նախաալեքսանդրապոլյանն անկում, անիշխանական վիճակն է, որպեսզի որևէ մեկը հետագայում պատասխանատվություն չկրի Ալեքսանդրապոլի խայտառակության համար:
–Ակտիվացել են նաև ակնհայտ ռուսական ազդեցության տակ գտնվող ուժերն ու գործիչները։ Ի՞նչ վտանգներ է այս հանգամանքը պարունակում։
– Համաձայն եմ, որ ակտիվացել են. և ոչ միայն ակնհայտ ռուսական ազդեցության տակ գտնվողները: Դրանք այնքան էլ վտանգավոր չեն. առավել վտանգավորը հակառուսականի անվան տակ հանդես եկողներն են, թեև ցանկացած «հակա» խորթ է մեր էությանը: Վտանգը նույնն է, ինչ տարիներ առաջ, երբ Գյումրիում ոչնչացվեց մայրումանուկ՝ մի ողջ ազգային արժեք՝ ընտանիք: Կրկնեմ այդ ժամանակ ասածս միտքը՝ այստեղ հրահրվում է առերևույթ հակառուսականություն, որպեսզի իմպերիան հնարավորություն ունենա պատասխանատվություն չկրել կատարվելիքի համար, որպեսզի առիթ ունենա ձեռքերը լվանալով՝ Ադրբեջանին «ֆաս» հրահանգել մեր երկրի վրա: Չէ՞ որ դա եղել է մեկ անգամ, հեռավոր 1920-ին, որին հաջորդել է «փրկարար» Կարմիր բանակի հիմնավոր մուտքը Հայաստան: Պարզապես այս անգամ Թուրքիայի փոխարեն կլինի Ադրբեջանը: Մեծ իմաստնություն է պետք չարաղետ այս պրոյեկտը խափանելու համար: