«Այն կարևոր միտումը, որ տեղի ունեցավ, ավելի ճիշտ շարունակվեց Թուրքիայում նախագահ Էրդողանի իշխանության ավելի ուժեղացումն էր, և նրա իշխանության ուժեղացումն ուղեկցվում է ճնշումներով, որոնք տարածվել են հարյուր հազարավոր մարդկանց վրա»,-Առաջին Լրատվականի հետ զրույցում ասաց թուրքագետ Ռուբեն Սաֆրաստյանը:
Մեր զրուցակցի դիտարկմամբ՝ Թուրքիայում Էրդողանի կառավարման փուլը կարելի է անվանել բռնապետական իշխանության ձևավորման փուլ, որը շարունակական բնույթ կկրի: «Ինչ վերաբերում է արտաքին քաղաքականությանը, ապա անտարակույս տեսնում ենք կարևոր փոփոխություններ, որոնք նույնպես պայմանավորված են Էրդողանի անհատականությամբ: Ըստ էության նա իր ձեռքում կենտրոնացրել է Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության մշակման և ռազմավարական առումով իրականացման գործընթացը»,-ասաց Սաֆրաստյանը՝ ընդգծելով, որ Թուրքիան փորձում է իր դերը տարածաշրջանում նորովի ներկայացնել՝ չվախենալով գնալ հակասոթյունների սրման ԱՄՆ-ի հետ և գնում է տակտիկական համագործակցության Ռուսաստանի և Իրանի հետո, որոնք դարեր շարունակ Թուրքիայի քաղաքական հակառակորդներն են եղել:
Անդրադառնալով Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության մյուս առանձնահատկությանը՝ Սաֆրաստյանը նշեց, որ այս երկիրը չի խորշում զինված ուժեր կիրառել իր սահմաններից դուրս, ագրեսիա իրականացնել հարևան երկրների դեմ, ինչպես օրինակ Սիրիայի պարագայում:
Խոսելով հայ-թուրքական հարաբերությունների մասին՝ մեր զրուցակիցը փաստեց, որ ըստ էության ներկայիս Թուրքիայի իշխող վերնախավում չունենք գործընկեր, որի հետ կարող ենք հարցերը քննարկել ռացիոնալ տրամաբանական, այլ ոչ թե նախապայմանների դաշտում:
