Ի պատասխան Մինասի Գյումրիում գտնվող որմնանկարների տեղափոխման դեմ հանդես եկող գյումրեցիների բողոքի հունիսի 14-ին, Երևանում լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ «Մինաս Ավետիսյան» տուն-թանգարանի տնօրեն, «Մինաս Ավետիսյան» հիմնադրամի նախագահ Արման Ավետիսյանը քննադատելով գյումրեցիներին ասել է. «Այս տարիներին կարելի էր մի հատ պահակ նշանակել բյուջեի հաշվին»,- ապա ավելացրել է, որ որմնանկարները «քացով խփել-ջարդել են, վրան անշնորհք բառեր են գրել, բարբարոսաբար են վերաբերել»:
Նույն ասուլիսի մյուս բանախոսը՝ Մշակույթի նախարարության Ժամանակակից արվեստի և ժողովրդական արհեստների վարչության պետ Սոնա Հարությունյանն էլ իր հերթին է մեղադրանքներ հնչեցրել, գրեթե կրկնելով Արման Ավետիսյանի խոսքերը. «Կարող էին չէ՞ գոնե պահակ կարգել այնտեղ, նորմալ պայմաններ ստեղծեին: Որմնանկարներն անմխիթար վիճակում էին՝ աչքերը ծակ, վրան անպարկեշտ բաներ էին նկարված»:
Մեր ձեռքի տակ առկա են մի շարք փաստաթղթեր, ինչպես նաև վերը նշած անձանց կողմից տրված հարցազրույցների տեսաձայնագրություններ, որոնք ճիշտ հակառակն են ապացուցում: Ներկայացնում ենք ՀՀ Մշակույթի նախարարության «Անալիտիկսարք» – մեկ ՓԲԸ նախագահ Ժ.Ավետիսյանին հասցեագրված 2010 թվականի հուլիսի 7-ի գրությունը, որով դրվատել են Մինաս Ավետիսյանի որմնանկարների պահպանմանն ուղղված նրա երկարամյա ջանքերը:
Հ.Գ. «Շիրակ կենտրոնի» ձեռքի տակ Մինասի որմնանկարների Գյումրուց տեղափոխելու, այսպես ասած, ոդիսականի վերաբերյալ առկա այլ փաստաթղթերը և հետաքրքրաշարժ տեսագրությունները www.shirakcentre.org վեբ կայքում կտեղադրվեն առաջիկայում:
