Արաբկիր և Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասոության դատարանում Դավիթ Գրիգորյանի նախագահությամբ ավարտվել է Մերուժան Մանուկյանի և Արմեն Սարգսյանի գործի դատական քննությունը:
33-ամյա Մերուժանին մեղադրանք էր առաջադրվել ավազակային հարձակման համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 175 հոդվածի 3-րդ մասի 3-րդ կետով: Մերուժանի հասակակից Արմեն Սարգսյանին մեղադրանք էր առաջադրվել ավազակային հարձակմանը օժանդակելու համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 38-175 հոդվածի 3-րդ մասի 3-րդ կետով:
Ըստ մեղադրանքի՝ Մերուժանն ու Արմենը գործով չպարզված անձանց հետ նախնական համաձայնությամբ 2016 թվականի փետրվարի 3-ին, ժամը 18-ի սահմաններում «Օպել» մեքենայով ուղևորվել են Թբիլիսյան խճուղու 1-ին շենքի ու դրան հարակից Շամպայն գինիների գործարանի պարսպի մոտ:
Նախապես մշակված պլանի համաձայն՝ Արմեն Սարգսյանը, ըստ մեղադրանքի, մեքենան կայանել է այնտեղ, իսկ Մերուժան Մանուկյանն ու գործով չպարզված անձը ժամը 20-ն անց 50-ի սահմաններում հարձակվել են Արթուր Հ.-ի վրա: Վերջինիս կյանքի և առողջության համար վտանգավոր բռնություն են գործադրել՝ կարմիր պոլիէթիլենային տոպրակի մեջ դրված փայտե մահակով հարվածել են նրա գլխին:
Արթուր Հ.-ն վայր է ընկել: Նրան շարունակել են հարվածներ հասցնել՝ նրա առողջությանը պատճառելով ծանր վնաս՝ գանգուղեղային վնասվածքի, քունքոսկրի կոտրվածքի, գլխուղեղի սալջարդի, արյունազեղման ձևով: Հարձակվողները չեն կարողացել հափշտակել Արթուր Հ.-ի մոտ եղած 3 միլիոն դրամը, նստել են իրենց սպասող մեքենան ու դիմել են փախուստի:
Մերուժան Մանուկյանն ուԱրմեն Սարգսյանը իրենց մեղավոր չեն ճանաչել դատաքննության ընթացքում: Դատարանում նրանք հրաժարվել են ցուցմունքներ տալուց:
Արմեն Սարգսյանը համաձայնել է միայն պատասխանել հարցերին, որի ընթացքում պնդել է իր նախաքննական ցուցմունքը:
Նա նշել է, թե դեպքի օրը գնացել է Բալահովիտ, այդ ընթացքում վարել է իր հարևանին պատկանող «Օպել» տաքսին, որի համարանիշերը չի հիշում: Պատվեր է ունեցել, ուղևոր է վերցրել ու Թբիլիսյան խճուղում սպասել է, քանի որ անծանոթ հաճախորդն ասել է, թե մարդու է սպասում: Ինքը տաքսին կայանել է գազի լցակայանի մոտ, չի հիշում՝ որքան է սպասել: Մեքենայի շարժիչը չի անջատել, քանի որ մարտկոցի հետ կապված խնդիր է եղել: Որոշ ժամանակ սպասելուց հետո շարժվել են Աբովյան քաղաքի ուղղությամբ:
Դատարանում հրապարակվել ու հետազոտվել է տուժող Արթուր Հ.-ի նախաքննական ցուցմունքը: Նա հայտնել է, թե բնակվում է Թբիլիսյան խճուղու շենքերից մեկում: Կնոջ հետ աշխատել է «Սուվրա» սուպեերմարկետի տարադրամի փոխանակման կետում: Աշխատանքի գնում էր ամեն օր՝ ժամը 9-ն անց 30-ից 10-ի սահմաններում:
Սովորաբար ինքն առաջինն էր գնում աշխատանքի, կինը կես ժամ-քառասուն րոպե անց էր տանից դուրս գալիս:
Տարադրամի փոխանակման կետի դուռը օրվա ավարտին ինքն էր փակում, կինը իրենից շուտ էր տուն է գնում: Իրենք երկուսն էլ մեքենա ունեն, յուրաքանչյուրն իր մեքենայով էր աշխատանքի գնում:
Դեպքի օրը՝ ժամը 20-ի սահմաններում, ինքը փակել է տարադրամի փոխանակման կետի դուռը, գնացել է ընկերոջը տեսնելու:
Ընկերոջ հետ զրուցել է մոտ 2 րոպե, դրանից հետո անմիջապես գնացել է իրենց թաղամաս: Շենքի տակ կայանատեղի չկա, իրենք մեքենաները կայանում են շենքից մոտ 50 մետր հեռավորության վրա գտնվող գործարանի պատի դիմաց:
Դեպքի օրը՝ իր հիշելով՝ 20-ն անց 50-ի սահմաններում, ինքը մեքենան կայանել է հիշյալ պատի տակ, գնումներով տոպրակները հանել է մեքենայի բեռնախցից: Այդ ընթացքում խոսում էր հեռախոսով: Քանի որ ձեռքերը զբաղված էին, հեռախոսը պահում էր ուսով:
Նկատել է, որ իրեն են մոտենում երկու տղամարդ: Մութ էր, ինքը նրանց դեմքերը չի տեսել: Առաջինը, ում ձեռքին կարմիր տոպրակ կար, մոտենալով իրեն՝ հանկարծ ձեռքի տոպրակով շատ ուժեղ հարվածել է իր գլխին: Ինքն այդ հարվածից ընկել է գետնին: Անծանոթը կքանստած դիրքով շարունակել է նույն տոպրակով հարվածներ հասցնել իր գլխին: Ինքը զգում էր, որ նա հարվածում է կոշտ առարկայով, որը գտնվում էր տոպրակի մեջ: Հիշում է՝ չորս-հինգ հարվածից ավելի է նա իրեն հարվածել:
Երկրորդ անձն իրեն չի մոտեցել ու չի հարվածել:
Իրեն հարվածներ հասցնելը տևել է մոտ մեկ րոպե: Նրանք իրենից որևէ բան չեն պահանջել, որևէ բան իրենից չեն հափշտակել: Ինքը գետնին ընկած վիճակում փորձում էր երկու ձեռքերով գլուխը պաշտպանել հարվածներից: Բարձր գոռում էր, հայհոյում էր, որ անծանոթը դադարեցնի հարվածներ հասցնելը:
Չի հիշում ինչպես, բայց իրեն հաջողվել է ոտքի կանգնել: Անծանոթն էլ դադարեցրել է հարվածները: Նրանք երկուսով փախել են Թբիլիսյան խճուղու կողմը, գործարանի պատի կողմից թեքվել են աջ ու կորել են իր տեսադաշտից:
Ինքն այդ ընթացքում բղավում էր նրանց հետևից, որ կանգնեն, կամ ինչ-որ մեկը նրանց կանգնեցնի: Ինքը չէր հասկանում՝ ինչ կատարվեց, ինքը թշնամիներ չուներ, որևէ մեկի հետ լարված հարաբերությունների մեջ չի գտնվել, գումարային խնդիրներ չի ունեցել:
Այդ վայրում այդ պահին մարդ չկար, նույնիսկ պատահական անցորդներ չկային: Ինքը չի հետապնդել հեռացողներին, հավաքել է գետնին թափված տոպրակներն ու գնացել է տուն: Հարվածներից գլխի վերևի մասը վնասվել էր, արյուն էր հոսում և ուժեղ ցավում էր: Կինը սառը թրջոց է դրել գլխին, հանել է ամբողջությամբ արյան մեջ կորած հագուստը: Լոգարանում սկսել է լվանալ գլուխը, որ վնասվածքը տեսնեն՝ լո՞ւրջ է, հիվանդանոց դիմե՞ն, թե՞ չէ:
Քանի որ ուժեղ գլխացավը շարունակվում էր, գնացել է հիվանդանոց: Երբ իջել է մեքենայի մոտ, գետնին ընկած՝ տեսել է այն նույն կարմիր տոպրակը, որը բռնած անծանոթը հարվածում էր իրեն: Տոպրակը բացել ու տեսել է փայտի կտոր, որը կոտրված էր: Հասկացել է, որ այդ փայտով էր իրեն հարվածում անծանոթը: Կարմիր տոպրակն արյունոտ էր: Այն վերցրել, դրել է իր մեքենայի մեջ: Հիվանդանոց է գնացել ընկերոջ մեքենայով:
Հիվանդանոցում ասել է՝ իբր վայր է ընկել, որ ավելորդ բացատրություններ չտա, բացի այդ՝ չէր պատկերացնում, որ ծանր վնասվածք է ստացել: Բայց եկել են ոստիկանության աշխատողները, և ինքը հայտնել է իրականությունը:
Տուժողը նշել է, թե բողոքում է, ցանկանում է, որ հանցագործություն կատարած անձինք ենթարկվեն պատասխանատվության:
Տուժողը նկարագրել է՝ երկրորդ անձը, ով իրեն չի մոտեցել 160-170 սմ հասակ ուներ, իսկ իրեն խփողը՝ 170-180 սմ: Այս անձի գլխին վերակուի «կապիշոնն էր»՝ բավական լայն: Հարձակվողների դեմքերը նա լավ չի տեսել ու չի մտապահել:
Տուժողը նշել է, որ դեպքի պահին իր մոտ 50 հազար դրամ կար՝ իր անձնական գումարը: Աշխատանքային գումարը իր մոտ երբեք չի լինում տուն վերադառնալու ժամանակ: Հարձակվողներն իրենից ոչինչ չեն պահանջել, նրանք չեն խոսել, ինքը նրանց ձայները չի լսել:
Հաջորդ ցուցմունքում տուժողը նշել է, թե դեպքի պահին իր պայուսակի մեջ եղել է… 2-3 միլիոն դրամ՝ ինքը դա հիշել է… ցուցմունք տալուց հետո…
Ըստ տուժողի՝ այդ օրն իր մոտ երեք կապոց թղթադրամ կար, առավոտյան պետք է ավելի մանր թղթադրամներով փոխանակեր ու տաներ աշխատանքի: Գումարը 10 հազար դրամանոցներով էր: Այդ գումարն իրենից չեն գողացել: Գումարը պայուսակի մեջ էր, հարձակվողները պայուսակը չեն քաշել: Ինքը պինդ բռնած՝ պահել էր այն..
Դատարանն արձանագրել է, որ անհնարին է եղել տուժողին դատարանում հարցաքննել՝ ՀՀ-ից նրա բացակայության պատճառով: Դատարանն արձանագրել է՝ տուժողի նախաքննական ցուցմունքը վերաբերել է «բացառապես դեպքի իրադարձություններին, բայց ոչ՝ ուղղակիորեն ամբաստանյալներին վերաբերելի՝ վերջիններիս մեղսագրվող արարքում մերկացնող տեղեկությունների»:
Դատարանը նշել է, թե տուժողի նախաքննական ցուցմունքները միակ ապացույցը չեն, որ ամբաստանյալները կատարել են մեղսագրված արարքը: Դատական ակտում թվարկվել են այն վկաների անունները, որոնք դատարանում ևս հարցաքննվել են, ու որոնց ցուցմունքներով նույնպես դատարանը հաստատված է գնահատել ամբաստանյալների մեղավորությունը:
Հարձակվողները անպաշտպան տուժողից ոչինչ չեն պահանջել ու ոչինչ չեն հափշտակել, տուժողը հստակ չի տեսել իր վրա հարձակվածների դեմքերը, ճանաչում չի եղել…
Դատարանը հաստատված է գնահատել, որ ամբաստանյալների կողմից է եղել հարձակումը, իսկ նպատակը եղել է տուժողից գումար՝ 3 միլիոն դրամ հափշտակելը…
Դատարանը Մերուժան Մանուկյանին մեղավոր է ճանաչել ավազակային հարձակման համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 175 հոդվածի 3-րդ մասի 3-րդ կետով, դատապարտել է 10 տարի 6 ամիս ազատազրկման: Պատժի սկիզբը՝ 2016 թվականի ապրիլի 2-ից:
Արմեն Սարգսյանը մեղավոր է ճանաչվել ավազակային հարձակմանն օժանդակելու համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 38-175 հոդվածի 3-րդ մասի 3-րդ կետով, և դատապարտվել է 9 տարի ազատազրկման:
Պատժի սկիզբը՝ 2016 թվականի ապրիլի 4-ից:
Դատավճռի դեմ պաշտպանական կողմն արդեն ներկայացրել է վերաքննիչ բողոք:
