Խոսակցություններն այն մասին, թե այս տարի սիգի պաշարներն աճել են, իրական հիմքեր չունենք: Սեպտեմբերի 5-ին լրագրողների հետ հանդիպմանը ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիայի հիդրոէկոլոգիայի և կենդանաբանության գիտական կենտրոնի տնօրեն Բարդուխ Գաբրիելյանը նշեց, որ դա ուղղակի բեղուն սերնդի արդյունք է, երբ համեմատաբար ձկների քանակը մեծ է լինում: «Սևանի իշխանի պոպուլյացիան աստիճանաբար վերականգնվում է, և մանրաձկներ են բաց թողնվում Սևանա լիճ, սակայն այսօր չենք կարող դա վերականգնված համարել, քանի որ վերականգնված պոպուլյացիա կարող ենք ասել միայն այն դեպքում, երբ կա բնական բազմացում: Իսկ դա չկա, քանի որ շարունակվում է որսագողությունը»,- ասաց նա:
Գաբրիելյանի խոսքերով` ձկների պաշարներ չեն թողնում նույնիսկ բեղուն սերնդի ժամանակ, հաջորդ տարի ավելի վատ կլինի, քանի որ ամեն տարի բեղուն սերունդ չի լինում: Սիգի արհեստական վերարտադրություն Հայաստանում չկա. դա բավականին բարդ պրոցես է, և Ռուսաստանում են սկսել արտադրել, իսկ Հայաստանում արհեստական սիգ չկա: Գաբրիելյանի խոսքով` ներկայում կերակրման տեխնոլոգիաների հետ կապված խնդիր կա:
«Եթե այսպես շարունակվի, կարող ենք արձանագրել, որ մենք կորցնում ենք այդ ձկնատեսակը, սակայն անհրաժեշտ քայլերի կիրառման դեպքում մենք կկարողանանք, պետք է կարողանանք փրկել այն: Դրա համար անհրաժեշտ է լիովին արգելել սիգի որսը: Եթե արգելքի մասին որոշում չկա, օրենքի ուժն էլ չի կարող գործել»,- ասաց նա: Գաբրիելյանը մեկ այլ խնդիր ևս մատնանշեց՝ գետերում բնական բազմացման համար պայմաններ չկան, քանի որ որոշ փոքր ՀԷԿ-եր չեն համապատասխանում այն պայմաններին, որ ձկնաթողումներ լինեն: Իշխանի պոպուլյացիան վերականգնվում է, ցանցավանդակներով նրա աճեցման պրոցես է մշակվել, այստեղ էլ մեկ այլ հարց է առաջանում` նմանօրինակ բազմացումն ինչպես կազդի Սևանի էկոհամակարգերի վրա: Ցանցավանդակներով աճեցված մանրաձկների մի մասը նախատեսվում է բաց թողնել լիճ, մի մասը` վաճառել ավելի էժան: Սևանա լճի ձկնային պաշարները շարունակում են ուսումնասիրվել: Գաբրիելյանի փոխանցմամբ` 80-ականների սկզբներին դրանք կազմել են 10-12 հազար տոննա, մաքսիմալը եղել է 80-ականների վերջին 90 ականների սկզբին` 28-30 հազար տոննա, իսկ հետո արդեն պաշարները սկսել են նվազել:
