Հրազդանի քաղաքապետի ընտրությունը, ամենայն հավանականությամբ, կարող է վերածվել ընդդիմադիր դաշտի որոշակի ինդիկատորի: Համենայն դեպս դրա մասին են վկայում «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության և ՀԱԿ-ի միջև առաջացած որոշակի տարաձայնությունները ընտրական հանձնաժողովներում տեղերի վերաբերյալ:
Ինչպես հայտնի է, Հրազդանի քաղաքապետի թեկնածու առաջադրված՝ ՔՊ կուսակցության ներկայացուցիչ Սասուն Միքայելյանի շտաբի պետ Նիկոլ Փաշինյանը առաջարկել է ՀԱԿ-ին՝ հանձնաժողովի իր տեղերում նշանակել Սասուն Միքայելյանի ներկայացուցիչներին: ՀԱԿ-ը ըստ էության մերժում է այդ առաջարկը, համենայն դեպս՝ մինչև այժմ: Ստեղծվում է բավականին ուշագրավ մի իրավիճակ, երբ Հրազդանի քաղաքապետի ընտրությանը ընդդիմություն-իշխանություն դիմակայությանը նախորդում է որոշակի դիմակայություն ընդդիմություն-ընդդիմություն տիրույթում:
Այս տեսանկյունից, Հրազդանի քաղաքապետի ընտրությունը ինչ- որ իմաստով վերածվում է համապետական ընտրություններում հնարավոր իրավիճակի փոքրիկ մոդելի: Իհարկե, համապետական ընտրությունները կունենան մի շարք կարևոր առանձնահատկություններ և հանգամանքներ, որոնք կլինեն այլ մասշտաբների, սակայն արդեն իսկ Հրազդանի քաղաքապետի ընտրություններում ուրվագծվում է այն վիճակը, որը կարող է տեղի ունենալ ընդդիմադիր դաշտում առկա լղոզվածության պայմաններում:
Վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը նախօրեին, հաջողություն մաղթելով Վարդան Օսկանյանի կուսակցությանը, ասել էր, թե ինչքան շատ լինեն կուսակցություններ, այնքան ավելի լավ ժողովրդի համար: Իրականում իշխանությունն իհարկե ուրախանում է իր համար, որովհետև որքան շատ լինեն կուսակցություններ, այնքան ավելի մեծ է դաշտում մանիպուլյացիաների և մանևրների իշխանական դիապազոնը:
Խնդիրը, սակայն, իհարկե, կուսակցությունների շատն ու քիչը չէ, որովհետև եթե դրանք քիչ լինեն, ապա ավտոմատ կերպով չի նշանակում իշխանության գործի բարդացում: Առանցքային հարցն այն է, թե եղած կուսակցությունները ծրագրային և մեթոդական ինչ դիապազոնում են գործում և ինչ առաջարկներ են ներկայացնում հասարակությանը, ու ինչպես են հիմնավորում սեփական առաջարկները, սեփական գործողություններն ու որոշումները:
Նաև այդ առումով Հրազդանի քաղաքապետի ընտրությունները որոշակի ինդիկատոր են դառնում ընդդիմադիր դաշտի համար, ըստ որում՝ ոչ այնքան անվանապես, թե ներգրավված ուժերից ով ինչպես պահեց իրեն, այլ գործընթացների տրամաբանության առումով, թե ով ինչ հաշվարկներով և ակնկալիքներով է մտել առաջիկա համապետական ընտրությունների նախընտրական գործընթաց և ինչի վրա է հույս դրել՝ հանրությանն արվող առաջարկների՞, թե՞ իշխանությանը մատուցվող ծառայությունների:
Լուսանկարը` Ժողովուրդ-ի
