ՀՀԿ-ական Մանվել Բադեյանը հայտարարել է, որ անձամբ է լսել, թե ինչպես է հանրաքվեից առաջ Սերժ Սարգսյանը Գեղարքունիքի ակտիվի հետ հանդիպմանը հայտարարել, որ յուրաքանչյուր ընտրակեղծարարի դիտարկելու է որպես անձնական թշնամի: Ըստ այդմ էլ Բադեյանը եզրակացնում է, որ իշխանությունը բացահայտելու է և պատժի ընտրակեղծարարներին:
Ինչպես հայտնի է, ոչ միայն Բադեյանի, այլև ամբողջ հանրապետության առաջ Սերժ Սարգսյանն անձամբ էր հայտարարել, որ Սահմանադրության փոփոխության դեպքում չի լինելու վարչապետ, որ ընդհանրապես կարծում է, որ նույն անձը երկրորդ անգամ չպետք է զբաղեցնի երկրի ղեկավարի պաշտոնը: Բայց հետո Սերժ Սարգսյանը, էլի անձամբ, հանրաքվեի քվեարկության շեմին հայտարարեց, որ իր ծրագրերը կախված են 2017 թվականի խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքից, և դրանից հետո միայն մանրամասն կասի, թե ինչ է պատրաստվում անել: Այնպես որ այն, որ Սերժ Սարգսյանն անձամբ մի բան է հայտարարել, դա դեռ ոչ մի երաշխիք չէ, որ նա անձամբ լիովին այլ բան չի հայտարարի կամ անի որոշ ժամանակ անց:
Եվ ուրեմն, ընտրակեղծարարներին բացահայտելու կամ պատժելու վերաբերյալ դատողությունները հեքիաթի ժանրից են և լավագույն դեպքում կարող են լինել ցուցադրական ակցիաներ: Ըստ որում՝ խնդիրն այստեղ շատ ավելի խորն է, քան անձնական մոտեցումները:
Ընտրակեղծարարությունը Հայաստանում համակարգ է, համակարգային օրգանիզմի մի մաս: Ընտրակեղծարարությունն արյան շրջանառության պես մի բան է իշխող համակարգի համար, որը եթե չի կատարվում, համակարգը կարող է փայտանալ, անզգայանալ, մահանալ:
Ասել, թե իշխանությունը պայքարելու է, բացահայտելու և պատժելու է ընտրակեղծարարությանը, մոտավորապես նույնն է, երբ մենք ասենք, որ հաց ենք ուտելու, բայց առանց բերանի: Ինչպե՞ս կարող է մարդը հաց ուտել առանց բերանի, եթե կառուցվածքն է այնպես, որ հաց պետք է ուտի բերանով:
Նույն կերպ, ինչպե՞ս կարող է Հայաստանի իշխող համակարգը գոյություն ունենալ առանց ընտրախախտման, առանց ընտրակեղծիքի: Հետևաբար, ընտրակեղծիքի դեմ պայքարն իշխանության համար հավասարազոր է հացադուլի պես ինչ-որ բանի: Հայտարարել, թե բացահայտելու են ընտրակեղծարարներին ու պատժելու, իշխանության համար հավասարազոր է հայտարարել հացադուլի մասին, այն էլ՝ բերանը կարելով: Եվ որպեսզի գնահատենք, թե ինչքանով են հավաստի, ինչքանով կարող են հավաստի լինել ընտրակեղծարարներին բացահայտելու և պատժելու մասին հայտարարությունները, պետք է ուղղակի պատկերացնենք հենց դա՝ իշխանությունը հացադուլ է հայտարարել և կարել է բերանը:
Եթե որևէ մեկը պատկերացնում է այդպիսի բան, եթե գոնե մշուշոտ, աղոտ այդպիսի պատկեր գալիս է նրա երևակայական հայացքի առաջ, ապա կնշանակի, որ այդ մարդը կարող է նաև լիովին ակնկալել ընտրակեղծարարների բացահայտում, պատասխանատվություն օրենքի առաջ:
Առանց չափազանցության՝ հենց դա է չափանիշը պարզելու, թե ինչպիսին է ներկայիս իշխող համակարգի պայմաններում ընտրակեղծարարության դեմ պայքարի իրական հավանականությունը:
Լուսանկարը՝ Photolure-ի