Հայաստանի քաղաքացիները տեսնելով, որ պետությունը չի կարողանում ապահովել իրենց զբաղվածությունը, ստիպված իրենք են փորձում իրենց համար աշխատանք գտնել, այն էլ` տնային պայմաններում։
Ազգային վիճակագրական ծառայությունից տեղեկանում ենք, որ 2010թ.-ի հունվարի 1-ի դրությամբ տնային տնտեսություններն աշխատանքով ապահովել են ինքնազբաղվածներին
(61.7%), առանց վարձատրության աշխատող ընտանիքի անդամներին (24.3%) և վարձու աշխատողներին (14.1%):
Տնային տնտեսություններում ինքնազբաղվածների (այսինքն` նրանք, ովքեր արտադրել են սեփական սպառման համար) զգալի թվով առկայությունը նույնպես Հայաստանի աշխատաշուկայում թափուր աշխատատեղերի սղության հետևանք է:
Արտադրական միավոր հանդիսացող տնային տնտեսություններում նմանօրինակ
գործունեությունը տնտեսության պարենային և ոչ պարենային ծախսերը կրճատելու լրացուցիչ աղբյուր է: Ավելին` այս գործունեությունն առավել հաճախ իրականացվում է որպես երկրորդ (21.4%), քան թե հիմնական աշխատանք (9.4%):
Այսպիսով, կարելի է ենթադրել, որ տնային տնտեսությունները, արտադրելով բացառապես իրենց սեփական սպառման համար, փորձում
են խուսափել աղքատությունից:
