Ընդամենը մի քանի ժամ առաջ համարձակվել էինք ենթադրել, որ Եվրասիական միությանը Հայաստանի անդամակցության նոր ժամկետ կսահմանվի սեպտեմբերը, այն բանից հետո, երբ անդամակցության պայմանագիրը ուղարկվել է երեք պետությունների ղեկավարների համաձայնեցմանը: Այդ մասին, որ համաձայնագիրը ուղարկվել է ներպետական համաձայնեցման, հայտարարել էր Հայաստանի փոխարտգործնախարար Շավարշ Քոչարյանը: Կանխատեսել էինք, որ դրանից հետո մի երկու ամիս էլ այդ երկրները՝ Ռուսաստանը, Բելառուսն ու Ղազախստանը, Հայաստանի անդամակցության պայմանագիրը կուսումնասիրեն, ոտքից գլուխ կզննեն և մի նոր ժամկետ կսահմանեն՝ սեպտեմբերը: Եվ ահա այսօր տեղեկություն է տարածվել Ղազախստանի արտգործնախարարի թվիթերյան գրառման մասին, որում նա, ի պատասխան Հայաստանի անդամակցության վերաբերյալ հարցի, պատասխանել է, որ հավանաբար անդամակցության պայմանագիրը կստորագրվի հոկտեմբերին Մինսկում:
Այսպիսով, մենք մի փոքր էինք սխալվել, ընդամենը մեկ ամսով՝ հոկտեմբերի փոխարեն ասելով սեպտեմբեր, թեև, իհարկե, կարծիք էինք հայտնել ու հիմա էլ հայտնում ենք, որ դա վերջին հետաձգումը չի լինի:
Եվ այսպես, հերթական ժամկետը հայտարարվել է Ղազախստանի արտգործնախարարի շուրթերով, և այդ ժամկետը հոկտեմբերն է: Արդեն թիվ կա աստղերին, թիվ չկա Եվրասիական միությանն անդամակցության Հայաստանի ժամկետների հետաձգմանը: Ի՞նչ է լինելու մինչև հոկտեմբեր: Իհարկե, պայմանագրի մասով՝ ոչինչ, որովհետև խնդիրը պայմանագիրը չէ: Մինչև հոկտեմբեր, ամենայն հավանականությամբ, պետք է շարունակվեն ռուս-ադրբեջանական խաղերը, Ղազախստանն էլ պետք է փորձի խաղալ իր մասով: Հայաստանին առնվազն մինչև հոկտեմբեր ժամանակ է տրվել այդ խաղերին չխանգարելու համար: Ըստ որում՝ հետաքրքրական է, որ Հայաստանի անդամակցության հարցի հետաձգումը մինչև աշուն, ըստ էության, համընկնում է նաև մինչև աշուն Հայաստանի ներքաղաքական զարգացումների հետաձգման հետ: Ինչպես գիտենք, նոր կառավարությանը ոչիշխանական ուժերի քառյակը ժամանակ է տվել մինչև աշուն, երբ կքննեն կառավարության արած գործերը: Պարզ է, որ այդ քննությունը չի լինի հենց սեպտեմբերի 1-ին, այլ, ամենայն հավանականությամբ, աշունն իր «իրավունքների» մեջ մտնի հենց հոկտեմբերին:
Ի՞նչ է լինելու Հայաստանում հոկտեմբերին, և ի՞նչ կապ կլինի Եվրասիական միությանը Հայաստանի անդամակցության նոր ժամկետի և Հայաստանում ներքաղաքական հոկտեմբերյան սպասումների միջև, հատկապես եթե նկատի առնենք, որ քառյակի գործողությունները կարծեք թե արդեն մի անգամ ներդաշնակվել են Եվրասիական միությանը Հայաստանի անդամակցության գործընթացին, որի արդյունքում Հայաստանում տեղի ունեցավ կառավարության փոփոխություն: Սակայն վերստին հարցական է մնում, թե ինչպիսի պատճառահետևանքային կապ կամ հոսանք գոյություն ունի այս ամենում. ներքաղաքական զարգացումները Երևանի՞ց են օգտագործվում Եվրասիական միությանն անդամակցության գործընթացում ինչ-ինչ դիվիդենտների կամ արգումենտների համար, թե՞ Եվրասիական գործընթացներն են ինչ-որ զարգացումների համար ծառայեցնում ներքաղաքական գործոնները, որոնց վրա Ռուսաստանի ազդեցության մասին գիտեն բոլորը:
