15-ամյա Հովհաննես Հարությունյանին հիշում են բոլորը: Նա նախորդ տարի հունիսի 1-ին ցանկություն էր հայտնել հանդիպել վարչապետ Տիգրան Սարգսյանին՝ ներկայացնելու իր երազանքները, քննարկելու բնակարանի և ուսման հետ կապված հարցեր: Մեկ տարվա ընթացքում Հովհաննեսի ցանկություններն իրականություն դարձան. Նախ՝ եղբոր հետ ընդունվեց «Փոքր Մհեր» կրթահամալիր, ապա ընտանիքը բնակարան ստացավ Քանաքեռ -Զեյթուն համայնքում, իսկ երկու շաբաթ առաջ էլ ծնվեց Հարությունյանների ութերորդ զավակը՝ Վարդուհին:
Հովհաննեսի նպատակները, սակայն, այս ընթացքում փոխվեցին: Նա այլևս չի ուզում հաճախել Փոքր Մհեր կրթահամալիր: Սպա դառնալու երազանքը թեև չի փոխվել, բայց վստահ է, որ առանց կրթահամալիրի կհասնի իր երազանքին: «Էլի սպա կդառնամ, շատ ժամանակ ունեմ, լիքը մտածելու տեղեր ունեմ, կմտածեմ, վերջում կիմանամ՝ ինչ եմ դառնալու: Իմ նպատակները շուտ-շուտ են փոխվում, բայց որ գնամ գյուղ, այս անգամ կմնամ»,- ասաց Հովհաննեսը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում:
Տիգրան Սարգսյանի հրաժարականի, նոր կառավարության հետ կապված էլ նշեց, որ հրաժարականը Տիգրան Սարգսյանի ցանկությունն է, իսկ նոր վարչապետի մասին չի շտապում կարծիք հայտնել, քանի որ, ինչպես ինքն է ասում, նրա գործունեությանը ծանոթ չէ. «Ժամանակն անընդհատ փոխվում է, ժամանակներն հիմա ուրիշ են»,- ասաց նա:
Մի քանի ամիս առաջ Հովիկի մոտ գլխացավեր են սկսվել, երկողմանի հայմորիտ են հայտնաբերել. հիմա պետք է բուժում ստանա:
Երևանում ուսումը չի ուզում շարունակել: Այս ուսումնական տարին ավարտվելուն պես կգնա հայրենի Տավուշի մարզի Իծաքար գյուղ, որտեղ էլ կշարունակի ուսումը: Անկեղծորեն խոստովանում է, որ կարոտել է պապի, ինչպես նաև հոր ընկերների հետ գյուղական ջերմ միջավայրում զրույցներին:
Բանակում առկա զարգացումներին հետևում է, կրակոցները նրան չեն վախեցնում: Ավելին, ինքն ու եղբայրները, հորեղբոր որդիները շտապում են մեծանալ, որ բանակ գնան: Մեր երկրում, Հովիկի դիտարկմամբ, այս երկու տարիների ընթացքում ոչ մի բան չի փոխվել. ինչպես կար՝ այդպես էլ մնացել է։ Նրա խոսքերով՝ ոչ ոք չպետք է խուսափի բանակում ծառայությունից։ «Հերոս պետք չէ լինել, պետք է գնալ կռվել, ամեն մեկը պետք է իմանա, որ ծառայելով՝ պաշտպանում է։ Հայերի բոլոր զավակները պետք է ուզեն գնալ բանակ, քանի որ գնում են իրենց հորը, ընտանիքին են պահում»,- հավելեց նա:
Թեև Հովիկը նշում է, որ դժգոհելու տեղ չունի, երազանքները իրականություն են դարձել, բայց ընտանիքի մայրը՝ Պայծառ Մանուչարյանը, նշում է՝ հիմա հոգսերը շատացել են, ամեն օր պայքարում են գոյատևման համար: Ութ անչափահասների մայրը նշում է, որ նպաստ չեն ստանում, իր և ամուսնու անձնագրերի ժամկետը լրացել է, իրենք գումար չունեն, որ փոխեն, ուստի նպաստից նրանց զրկել են: Ամուսինը՝ ազատամարտիկ Արմեն Հարությունյանը, երկաթ է հավաքում, հանձնում, սակայն սա բավարար չէ մեծ ընտանիքի կարիքները հոգալու համար:
Թեև նոր տուն ունեն, բայց հոգսեր՝ ինչքան ասես: Կոմունալ վճարումներ, օրեցօր թանկացող էլեկտրաէներգիա, դրա հետևանքով՝ վատնած էլեկտրաէներգիայի հսկայական պարտքեր, որ չգիտեն՝ ինչպես կմուծեն:
