Հայաստանի Ազգային ժողովում կառավարության նախաձեռնած արտահերթ նիստը արդեն երկու օր է՝ բավական հետաքրքիր ընթացք ունի և աչքի է ընկնում քվորումի հետ կապված խնդիրներով: ՀՀԿ-ականները չկան, այսինքն՝ կան, բայց այնքան չեն, որ բավական լինի Հովիկ Աբրահամյանի բերած օրինագծերը նորմալ ռեժիմով քննարկելու և ընդունելու: Այսպիսով կարող ենք արձանագրել, որ խորհրդարանի արտահերթ նիստում մենք տեսնում ենք Հովիկ Աբրահամյանի կառավարության տապալումը կամ՝ առաջին տապալումը, այսպես ասած՝ տապալման նախերգանքը՝ կառավարության ձևավորումից մոտ մեկ ամիս հետո:
Ըստ որում, շատ հետաքրքրական է մի այլ բան, որ քվորումի խնդիրը ԱԺ արտահերթ նիստում առաջանում է Սերժ Սարգսյանի հեռուստահարցազրույցի ֆոնին, որտեղ նա խոսում էր Հովիկ Աբրահամյանի կառավարությունից իր ակնկալիքների մասին: Այստեղ շատ ուշագրավ վիճակ է: Սերժ Սարգսյանն ակնկալիքներից է խոսում, իսկ խորհրդարանում կառավարությունը տապալվում է: Ընդ որում, տապալվում է այն մեխանիզմներով, որոնք Հովիկ Աբրահամյանն ինքը հաճախակի կիրառում էր իր նախորդի՝ Տիգրան Սարգսյանի կառավարության դեմ, նրբորեն խաղարկելով պատգամավորների «համակարգման» գործոնը: Այլ կերպ ասած՝ Հովիկ Աբրահամյանին ցույց են տալիս, որ ուրիշի համար փորված փոսի մեջ կարող է հայտնվել փոս փորողը, և քաղաքականության մեջ միգուցե և խելք պետք չէ, սակայն երևի պետք չէ նաև գործել բիզ սրելով:
Այսպիսով՝ Հովիկ Աբրահամյանի վարչապետական էնտուզիազմի գլխին լցվում է առաջին դույլ սառը ջուրը: Սրան զուգահեռ՝ արժե, որ դիտարկենք հարցի մյուս երեսն էլ՝ արդյոք կառավարությո՞ւնն է տապալվում խորհրդարանում, թե՞ հենց Սերժ Սարգսյանը: Սա իսկապես նուրբ հարց է, որովհետև Հովիկ Աբրահամյանը կառավարություն է գնացել խորհրդարանից, որտեղ ԱԺ նախագահ էր, իսկ նրա փոխարեն նշանակվել է Գալուստ Սահակյանը: Հովիկ Աբրահամյանը հիմքեր է ստանում՝ հայտարարելու, որ չի կարող կառավարությունից ակնկալիքներն արդարացնել, եթե խորհրդարանում քվորում չեն ապահովում, և իր օրինագծերը կարող են տապալվել: Այսինքն՝ Հովիկ Աբրահամյանը այսպիսով Սերժ Սարգսյանի դեմ միավորներ է ստանում: Այլ կերպ ասած, մի կողմից՝ Սերժ Սարգսյանը կարող է Հովիկ Աբրահամյանին ցույց տալ, որ կառավարությունն իր ձեռքում է և ցանկացած պահի կարող է տապալել ԱԺ միջոցով, իսկ մյուս կողմից՝ Հովիկ Աբրահամյանը կարող է իր անարդյունավետությունը Սերժ Սարգսյանի վրա գցել և ցույց տալ, որ նա ՀՀԿ-ի մեծամասնությանը չի տիրապետում, և բավական էր Հովիկ Աբրահամյանը ոտքը քաշեր ԱԺ-ից, և այնտեղ անմիջապես տապալումներ ու անկարգություն են լինում:
Չի բացառվում նաև այն, որ Հովիկ Աբրահամյանը ցանկություն ունի Սերժ Սարգսյանից ԱԺ-ն վերահսկելու իրավունք ստանալ, այսինքն՝ դե յուրե լինելով կառավարությունում, դե ֆակլտո միաժամանակ ազդել նաև ԱԺ-ի վրա: Սերժ Սարգսյանը Գալուստ Սահակյանին նշանակելով ԱԺ նախագահ՝ ըստ էության, լուծում էր հենց այս հարցը, որ Հովիկ Աբրահամյանը ԱԺ-ից տեղափոխվեր կառավարություն, ոչ թե ԱԺ-ի վրա նրա ազդեցությունն ավելանար նաև կառավարության ղեկավարի կարգավիճակով: Բացառված չէ, որ Աբրահամյանը այսպիսով փորձում է Գալուստ Սահակյանին հարվածի տակ դել՝ իր դեռևս պահպանվող ազդեցությամբ տապալելով նիստը և ցույց տալով, որ Գալուստն ի վիճակի չէ ԱԺ ղեկավարել և անհրաժեշտ պահին քվորում ապահովել, այսինքն՝ ապահովել իշխանություններին ցնցումներից:
Պակաս ուշագրավ չէ և այն հանգամանքը, որ ԱԺ-ում նման վայրիվերումները տեղի են ունենում հանրապետությունից Սերժ Սարգսյանի բացակայության պայմաններում: Նա հունիսի 18-19-ին այցելել է Վրաստան, և այդ ընթացքում էլ խորհրդարանում տեղի են ունենում վայրիվերումները և ներիշխանական ռազբորկաները քվորումի բացակայության տեսքով: Սերժ Սարգսյանը Հանրային հեռուստաընկերությանը հարցազրույց տվեց, փորձեց ցույց տալ, որ դրության տերն է և ինքնավստահ է, ու մեկնեց Վրաստան:
Ինչ է տեղի ունենալու Սերժ Սարգսյանի վերադարձին, երբ նրա բացակայության ընթացքում կարծես թե ցույց է տրվել, որ նա այդքան էլ դրության տերը չէ՝ առնվազն պառլամենտական մեծամասնության հարցում:
