Friday, 29 03 2024
Ադրբեջանցիները մշտապես ատել են հայերին. մեր խնդիրն է ցույց տալ սա
Դեղձենու մասսայական ծաղկում Արարատյան դաշտում՝ ժամկետից շուտ
Ո՞նց են որոշել, որ դա Հայաստանի տարածքը չ,է, եթե սահմանը հստակեցված չէ ․ Արա Պապյան
Փորձ է արվում 3 անձերի կատարածը ԱԺԲ ամբողջ կառուլցի հետ կապել. Պապյան
15:45
«ԱՄՆ-ն ու ԵՄ-ը Հայաստանի հետ անվտանգային հարցեր չեն քննարկելու». Ստանո
ՊՆ կոլեգիայի նիստում քննարկվել են սպառազինության և ռազմական տեխնիկայի զարգացման հարցեր
«Ցուցադրությունն անպայման տեղի կունենա». Բաքվում պարզաբանում են տարածել Արայիկ Հարությունյանի հարցազրույցի վերաբերյալ
Եթե դելիմիտացիա, ապա հավասարության սկզբունքով, ոչ թե՝ «ատրճանակի սպառնալիքի տակ»
15:30
Ucom-ի գլխավոր տնօրենը ելույթ է ունեցել աշխատաշուկային նվիրված համաժողովին
Վարագույրից այն կողմ կան շահեր, որոնք թույլ չեն տալիս Մարտի 1-ի բացահայտումը
15:10
Ճապոնիայում կենսաբանական հավելումների օգտագործման հետևանքով զոհերի թիվը հասել է 5-ի
Այո՛, օրենք են խախտել, երկրով մեկ օրենքի խախտումներ են հենց վարչապետի մասնակցությամբ
Խորհրդարանական լսումներ կհրավիրվեն Եվրաինտեգրման նոր հեռանկարները և մարտահրավերները թեմայով
Թող դատարանը որոշի ահաբեկչությո՞ւն էր, թե ապստամբություն.Պապյան
15:01
Ամերիաբանկը ճանաչվել է 2024 թ-ի լավագույն բանկը Հայաստանում ըստ Global Finance ամսագրի
Ինչի՞ է նախապատրաստվում Ալիեւը
«Կրոկուս սիթի հոլ»-ում ահաբեկչության վիրավորների թիվը հասել է 382-ի, ևս 1 մարդ զոհվել է
«Մանրամասներ»․ Դավիթ Ստեփանյանի հետ
Պաղեստինի նոր կառավարության ԱԳ նախարարը ծագումով հայ է և կին
Պապոյանը Կորեայի պաշտոնյային ներկայացրել է Հայաստանի ներդրումային հնարավորությունները
Հայտնի են ձվի շուկայում միջանկյալ ստուգումների արդյունքները
14:00
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
Լուրերի օրվա թողարկում 14։00
13:45
«Մենք ապրում ենք նախապատերազմական փուլում». Լեհաստանի վարչապետ
ՌԴ-ն պատրաստ է նպաստել հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորմանը․ Սերգեյ Լավրով
Ուղիղ. ԱԺԲ խորհրդի անդամների ասուլիսը
Իսրայելը շարունակում է նախապատրաստվել Ռաֆահ քաղաքում գործողությանը. Նեթանյահու
13:15
Ուկրաինան հայտնել է էներգետիկ օբյեկտներին ուղղված ռուսական զանգվածային հարվածների մասին
Իսկ եթե Ալիեւը լիբերալ աշխարհի դաշնակից դառնա՞
Ոստիկանության Նոր Նորքի բաժին ներխուժելու դեպքով քրեական վարույթի շրջանակներում խուզարկություններ են անցկացվում շուրջ 4 տասնյակ վայրերում

Ոստիկանությունը բաշխման և վերաբաշխման շեմին է

Վերջին օրերին տեղի ունեցող իրադարձությունների ֆոնին միանգամայն բնական են ոստիկանապետի պաշտոնանկության մասին վերստին սկիզբ առած խոսակցությունները: Տրամաբանական է, որ այդ խնդիրը կարող էր հայտնվել իշխանական օրակարգում:

Հարցն այն չէ՝ հայտնվե՞լ է, թե՞ ոչ: Հարցն այն է, որ հայտնվելը կլինի միանգամայն տրամաբանական, քանի որ ակնհայտ է, որ վերջին օրերի կամ շաբաթների ընթացքում ոստիկանությունը խիստ անհամարժեք է արձագանքում հանրապետությունում առկա իրավիճակին, և ոստիկանության գործողությունները, եթե նույնիսկ թելադրված են իշխանությանը պաշտպանելու անկեղծ ցանկությամբ, միևնույն է` ավելի անպաշտպան են դարձնում նույն իշխանությանը:

Ոստիկանությունը վերջին շրջանում դարձավ մի քանի աղմկոտ իրողությունների պատճառ, որոնք եթե չլինեին, ապա դրանից իշխանությունը բացարձակապես չէր դառնալու անպաշտպան կամ կորուստներ չէր կրելու:

Օրինակ՝ եթե ոստիկանները երկու անգամ մեծ աղմուկ չբարձրացնեին կամ աղմուկի պատճառ չդառնային Հայ ազգային կոնգրեսի հանրահավաքի իրազեկում իրականացնող երիտասարդ ակտիվիստների օրինական իրավունքը խոչընդոտելու հետևանքով, ապա հազիվ թե դրանից իշխանությունն այժմ խիստ տուժած լիներ:

Միևնույն է, իրազեկումը եղավ, քաղաքացիներն իրազեկվեցին և հզոր ու մարդաշատ հանրահավաքն էլ տեղի ունեցավ: Իհարկե, պետք չէ գերագնահատել ոստիկանության «լուման» այդ հարցում, սակայն, ով գիտե, թե քանի քանի տասնյակ կամ հարյուր մարդ որոշեց հանրահավաքին մասնակցել հենց միայն այն պատճառով, որ նյարդանացել էր ոստիկանների այդ հանդուգն և ցինիկ պահվածքից, երբ, առանց որևէ բացատրության, արգելվում էին իրազեկման ակցիաները, երբ տնետուն ընկած՝ սպառնում էին մարդկանց կամ փորձում էին համոզել՝ չգնալ հանրահավաքի:

Կամ հազիվ թե փողոցային առևտրով զբաղվող և դրա արգելման դեմ բողոքող մի քանի տասնյակ քաղաքացիները, կառավարության շենքի առաջ ցույց անելով, հասնեին կառավարության պաշտոնանկության, նույնիսկ եթե նրանց էին միացել «Ժառանգության» պատգամավորները:

Ոստիկանության բռնի գործողությունները նրանց հանդեպ որևէ այլ բան չտվեցին իշխանությանը, բացի ավելորդ աղմուկից՝ վկայելով, որ իշխանությունը նույնիսկ 10-20 ցուցարարից է անասելի վախենում: Այլ կերպ ասած՝ ակնհայտ է, որ ոստիկանությունն այլևս դադարել է իշխանական համակարգի համար լինել իրավիճակը վերահսկողության տակ պահելու համարժեք գործիք:

Այդ պարագայում առաջանում է կա՛մ ոստիկանության աշխատանքի մեթոդոլոգիան փոխելու, կա՛մ ոստիկանության ղեկավարությանը փոխելու խնդիր: Հետևաբար ամենևին էլ պետք չէ զարմանալ, որ այդ հարցը կրկին հայտնվել է մամուլի էջերում և հանրային շփումների օրակարգում, երբ մարդիկ միմյանց հետ խոսակցություններում հայտնում են տարբեր աղբյուրներից ստացված տեղեկությունները,թե ոստիկանության ղեկավար կազմում` ընդուպ ոստիկանապետը, մոտաուտ կադրային փոփոխություններ են սպասվում:

Եվ դրանից բացի, այդ ամենը զարմանալի չէ նաև այն պատճառով, որ, անկախ վերջին օրերին առկա իրողություններից, ոստիկանության խնդիրը Սերժ Սարգսյանին ուղեկցել է հենց նախագահության առաջին իսկ օրերից:

Հիշենք, որ այդ օրերին, այսինքն՝ 2008 թվականի ապրիլին, մամուլում բազմաթիվ տեղեկություններ էին հայտնվում այն մասին, որ նախագահի պաշտոնից հեռացող Ռոբերտ Քոչարյանը փորձում էր ի դեմս ոստիկանապետի ունենալ յուրային անձնավորության: Այդ համատեքստում նշվում էր նույնիսկ Ռոբերտ Քոչարյանի անվտանգության պետ Գրիշա Սարգսյանի անունը: Մամուլում հրապարակումներ էին հայտնվում, որ Քոչարյանը ցանկանում է հենց նրան տեսնել ոստիկանապետի պաշտոնում, իսկ Սերժ Սարգսյանը չի ուզում: Ի վերջո, նշանակվեց Ալիկ Սարգսյանը, որին ընկալում էին որպես Քոչարյանի և Սարգսյանի միջև կոմպրոմիսի արդյունք:

Սակայն հատկանշական էր, որ Քոչարյանը նշանակել տվեց յուրային փոխոստիկանապետ՝ ի դեմս Գևորգ Մհերյանի: Սակայն հետո Մհերյանը սպանվեց առայժմ չպարզված պատճառներով: Ոստիկանության ղեկավարությունում իրավիճակն այնքան անկանխատեսելի և անորոշ էր, որ ոստիկանապետ Ալիկ Սարգսյանը ստիպված էր 2010 թվականի ապրիլին իր հավատարմությունը հայտնել Սերժ Սարգսյանին՝ հայտարարելով, թե ինքը Սերժ Սարգսյանի թիմից է և իրեն որևէ այլ թիմում չի պատկերացնում:

Սակայն Ալիկ Սարգսյանը, ըստ երևույթին, երդման շատ անհարմար պահ էր ընտրել` Չարենցավանի ոստիկանությունում Վահան Խալաֆյանի սպանության նախորդ օրը: Ընդ որում, Սերժ Սարգսյանին երդում տալուն զուգահեռ, Ալիկ Սարգսյանը գրեթե երդման նման հավաստիացնում էր, որ Խալաֆյանը ոստիկանությունում բռնության չի ենթարկվել, սակայն գլխավոր դատախազությունը շատ արագ քննությամբ պարզեց, որ Ալիկ Սարգսյանը, մեղմ ասած, չի տիրապետում իր համակարգում տիրող վիճակին, և հայտարարեց, որ Խալաֆյանին բռնության ենթարկել են:

Հաջորդ հարվածն Ալիկ Սարգսյանը ստացավ արդեն իր իսկ ենթակա Ներսես Նազարյանից` Երևանի ոստիկանապետից, որը հայտարարեց, որ ինքը ունի ոստիկանապետ դառնալու ցանկություն, սակայն սպասում է իր ժամին: Ալիկ Սարգսյանը որևէ կերպ չարձագանքեց դրան:

Այդ ամենը վկայում են, որ ոստիկանությունը Հայաստանի ներիշխանական պայքարի հիմնական թատերաբեմներից մեկն է, և այստեղ վերջին երեք տարիներին իրավիճակը մեծ հաշվով միշտ եղել է և կա անկանխատեսելի: Դրա վառ վկայություններից մեկն էլ քրեական հետախուզության գլխավոր վարչության պետ Հովիկ Թամամյանի հեռացումն էր, ընդ որում՝ գլխավոր դատախազի միջամտությամբ, ինչը, ըստ էության, կարելի է բավական աննախադեպ մի բան համարել, երբ ոստիկանապետը ստիպված է բարձրաստիճան ոստիկանին հեռացնել գլխավոր դատախազության միջամտությամբ:

Տրամաբանական է, որ ներիշխանական, ներքաղաքական և ներհասարակական լարվածության պայմաններում առաջանալու էր այն ենթադրությունը, որ շատ շուտով ոստիկանությունում առկա անորոշ իրավիճակը հասնելու է իր հանգուցալուծմանը:

Դրա անխուսափելիության վկայություն է նաև այն, որ մոտենում է ընտրական փուլը, իսկ ոստիկանությունն այդ փուլում իշխանության համար կատարում է առանցքային դեր:

Հետևաբար, ոստիկանության մեջ էլ դերերի հստակեցումը, բաշխումն ու վերաբաշխումը Սերժ Սարգսյանի համար դառնում է շատ կարևոր, կենսական հարց:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում