«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է երգահան, երաժիշտ Վահան Արծրունին:
-Պարոն Արծրունի, ի վերջո Ձեզ համար պարզ դարձավ, թե ինչու չի կայանալու Ձեր համերգը Զվարթնոց հուշարձանի մոտ: Այս հարցի պատասխանն ունե՞ք, թե՞ ոչ:
-Ամենակարևոր հարցն է, քանի որ եթե քո համերգը կասեցվում է, բնականաբար, առաջին հարցը որ ծագում է՝ ինչու: Այդ հարցի պատասխանը մինչ օրս չեմ ստացել. կա երկու վարկած, որոնք որ ոչ մի տեղ իրար հետ չեն հատվում՝ մեկը Մշակույթի նախարարության վարկածն է, մյուսը՝ «Շարմ» ընկերության, որոնք տարբեր հարթության մեջ են: Մեկը խոսում է նրա մասին, որ պայմանագիր չկա, մյուսը, որ եղանակային և ինչ-ինչ կազմակերպչական, տոմսերի հետ կապված խնդիրներով: Այսինքն՝ բուն պատասխանը չի տրվում, թե ինչու հանվեց համերգը: Նույնիսկ եթե օդերևութաբանական վատ պայմաններ էին, և անձրև կարող էր գալ, մենք ինքներս ականատես ենք եղել առնվազն երկու համերգի՝ «Գոհար» սիմֆոնիկ նվագախմբի համերգն էր տեղի ունեցել բացօթյա անձրևի ներքո և իհարկե «System of a down»-ի համերգը, և այդ ժամանակ անձրև չէր, սելավ էր: Այսինքն՝ հանդիսատեսին ոչ մի բան չի խանգարում ներկա գտնվել նման համերգի: Բացի այդ, այսօր բոլոր տեխնիկական հնարավորությունները կան նաև երաժշտական մասն ապահովելու անվտանգ՝ խուսափելու անձևի հետ կապված խնդիրներից: Այնպես որ, նորից փաստում ենք, որ բոլոր վարկածները, որ հնչեցվում են և հրապարակվում են, ընդամենը խնդիրը կոծկելու, մոլորեցնելու համար են արվում, որովհետև բուն խնդիրը հետևյալն է. համերգը հանվել է, և ես ուզում եմ հասկանալ՝ ինչու է հանվել: Եվ կարծում եմ, որ ժամանակն է եկել, որ ես պահանջեմ բաց հետաքննություն և մեղավորների պատժում: Այսինքն՝ սա անհետևանք չի կարող մնալ:
Ես ո՛չ քննչական մարմին եմ, ո՛չ օդերևութաբանական հիմնարկ և ո՛չ էլ կանխագուշակ, որ նստեմ վարկածների քննությամբ զբաղվեմ: Իմ միակ գործը և իմ միակ ցանկությունը Մաշտոց-Կոմիտաս համերգային նախագիծը կյանքի կոչելն է եղել, և իմ ցանկությունն ու մտադրությունները մինչ օրս չեն փոխվել: Այս իրավիճակում ես ակնկալում եմ ոչ թե որևէ մեկի մեկնաբանությունն այս խնդիրներին, որովհետև վարկածների դիապազոնը օրեցօր աճում է: Ես սպասում եմ և ակնկալում եմ խնդրի գործնական լուծման:
-Խնդրի լուծում ակնկալում եք «Շարմ» ընկերությունի՞ց, թե՞ Մշակույթի նախարարությունից:
-Ընկերությունը, ինչպես գիտեք, չի հրաժարվել համերգ անցկացնելուց: Եվ հայտարարության մեջ հստակ նշված է, որ չեն հրաժարվում համերգ կազմակերպելու իրենց նախաձեռնությունից: Այսինքն՝ խոսքն այս պարագայում այն հաստատության մասին է, որի միջամտությամբ այն կասեցվեց: Իսկ որոնք են պատճառները և ովքեր են մեղավորները, դրա համար ես պահանջում եմ բաց հետաքննություն: Այսինքն՝ ինչ-որ մեկը եղել է, որ բոլորին դրել է նման փաստի առաջ:
-Մշակույթի նախարարը մեզ հետ զրույցում նշեց, որ նախարարության համար չկան յուրայիններ և ոչ յուրայիններ, յուրաքանչյուր ստեղծագործողի նկատմամբ մոտեցումը նույնն է:
-Հրաշալի է: Եվ եթե չկա, ուրեմն մշակույթի նախարարին, այսինքն՝ ոլորտի ղեկավարին հարիր մակարդակով լուծում տվեք այս իրավիճակին: Նորից կրկնեմ՝ ես ընդամենը զբաղվել եմ ստեղծագործական հարցերով, սկսել եմ իմ փորձերը և նախապատրաստվել եմ համերգին: Ի դեպ, մինչև հիմա Թումանյան փողոցի և Հյուսիսային պողոտայի անցումում գտնվող գովազդային շիթի վրա գնում է համերգի գովազդը: Այսինքն՝ «Շարմը» որպես կազմակերպիչ արել է այն, ինչ պետք է աներ:
-Մշակույթի նախկին նախարարից շատ էին արվեստագետների դժգոհությունները: Հիմա Արմեն Ամիրյանի օրոք մոտեցումներում փոփոխություն չեք նկատո՞ւմ:
-Անկախության հաստատումից ի վեր մինչ օրս երբևէ չեմ դիմել մշակույթի նախարարությանը, իսկ մշակույթի նախարարությունն իրեն այնպես է դրսևորել իմ նկատմամբ, որ ես գոյություն չունեմ մշակութային դաշտում: Այսինքն՝ այս պարիտետը առաջինը խախտել է այս նախագիծը: Ես առաջին անգամ իմ ստեղծագործական կյանքում հայտնվեցի մշակույթի նախարարության տիրույթում, և մշակույթի նախարարության անմիջական ռեակցիան այս երևույթին ականատես եղանք և՛ ես, և՛ ամբողջ հանրությունը: Այստեղից ես ի՞նչ հետևություն պետք է անեմ, որ դարձյալ չկան յուրայիննե՞ր, և բոլոր հարթակները բա՞ց են բոլորի համար: Այսինքն՝ այդ չափ պետք է մանկամտանա՞մ:
-Տեսակետ կա, որ ինչպես երկրում վարվող քաղաքականությունն է, այնպես էլ մոտեցումն է մյուս ոլորտներին: Համամի՞տ եք:
-Տեսեք՝ ինչու խնդիրները երբևիցե չեն բարձրաձայնվում, որովհետև երբ արգելվում են կամ կասեցվում են հիմնարկության աշխատակցի նախաձեռնությունը և այլն, դրա մասին իմանում են կատարողը, նախաձեռնողը և կասեցնողը: Վերջին երկու իրադարձությունները, մասնավորապես եթե Նարինե Թուխիկյանը չբարձրաձայներ խնդիրը, մենք երբեք չէինք իմանա, որ բացված ցուցահանդեսը 22 օր հետո փակվում է: Այսինքն՝ խնդիրը բարձրաձայնողը եղել է Թուխիկյանը, ինչպես նաև այս իրավիճակում: Եթե որևէ հաստիքային արտիստի գլխին բերեին նման պատմություն, դուք երբեք չէիք իմանա խնդրի մասին, որովհետև բարձրաձայնող չէր լինի, որովհետև յուրայինների՝ ձայն բարձրացնելու հնարավորությունները սահմանափակվում են, որովեհտև վերադասն է մշակույթի նախարարությունը: Իմ պարագայում դա չի աշխատում, քանի որ իմ վերադասը Տեր Աստվածն է, ես չունեմ վերադաս, այսինքն՝ ես, ի տարբերություն իմ մյուս կոլեգաների, կարող եմ ինձ թույլ տալ բարձրաձայնել խնդիրը և պահանջել խնդրի լուծում:
