Այսօր ԱԺ մշտական հանձնաժողովներում մեկնարկել են «ՀՀ 2016թ. պետական բյուջեի կատարման մասին» տարեկան հաշվետվությունները: Քննարկմանը ներկա է եղել նաև Կարեն Կարապետյանը, ով կարճատև, շուրջ 3 րոպե նախաբան ներկայացնելուց հետո հեռացել է: Եթե խոսենք Էդմոն Մարուքյանի բառապաշարով, այսօր վարչապետը լրիվ անհավես է եղել, նույնիսկ, իր իսկ բնորոշած, ռեստարտի հետքն անգամ չի նկատվել:
Այս պատմության մեջ ուշագրավ է այլ հանգամանք, որը խոսում է Կարեն Կարապետյանի խոսքի և գործի կոնտրաստի, նրա պատասխանատվության իրական մակարդակի մասին: Վարչապետն ակտիվ է, հանդես է գալիս իր անունից, երբ բանը վերաբերում է շռայլ խոստումներ տալուն, ներդրումային բում խոստանալուն, մի խոսքով՝ PR-ային ակցիաներին, որոնց ժամանակ Կարապետյանը ներկայանում է «առաջադիմականի» ու «բարեփոխականի» իմիջով: Պատասխանատվության ժամին վարչապետը գերադասում է հեռանալ հակիրճ ելույթից հետո՝ չսպասելով անգամ պատգամավորների հարցերին:
Վերջիններս, ի դեպ, այսօր «խեղճացրել» են ֆինանսների նախարար Վարդան Արամյանին, ով, ի դեպ, ի տարբերություն Կարեն Կարապետյանի, քարոզարշավի ժամանակ խոստումներ չի շռայլել և քաղաքական պատասխանատվություն չի ստանձնել:
Խորհրդարանից Կարապետյանի ճողոպրելու պատճառը պարզ է՝ անցյալ տարվա բյուջեն թերակատարվել է: Իհարկե, Կարապետյանը կարող էր մնալ խորհրդարանում, պատգամավորների առաջ արդարանալ՝ ասելով, թե ինքը պատասխանատու է անցյալ տարվա միայն վերջին եռամսյակի համար, կամ էլ առհասարակ պատասխանատու չէ ուրիշի, տվյալ դեպքում՝ Հովիկ Աբրահամյանի կազմած բյուջեի համար:
Քարոզչական այս խայծերը գուցե մարսվեն մարզերում՝ գյուղացիական լսարաններում կամ մայրաքաղաքային «էլիտար» հանդիպումների ժամանակ, բայց խորհրդարանում, գորշ մեծամասնության կողքին, այնուամենայնիվ՝ կան պրոֆեսիոնալ պատգամավորներ, ովքեր մասնագիտորեն կարող են հիմնավորել, որ Կարապետյանի վարչապետության որակն ամենևին էլ ավելի լավը չէ, քան Հովիկ Աբրահամյանինը, ով ավելի քիչ տերմիններ գիտեր, բայց թերևս ավելի ծանոթ էր Հայաստանի տնտեսությանը:
Սակայն խորհրդարանում այսօր տեղի ունեցածը խոսում է ավելի խորքային պրոբլեմի՝ տոտալ անպատասխանատվության մասին: Կարեն Կարապետյանը չի ուզում պատասխանատու լինել Հովիկ Աբրահամյանի կազմած բյուջեի համար: Մյուս տարի շատ հնարավոր է, որ Կարեն Կարապետյանն այլևս վարչապետ չլինի, իսկ նոր վարչապետը չուզենա պատասխանատու լինել այս տարի ներկայացված բյուջեի համար:
Սկզբունքորեն, համենայնդեպս, նախագահի պաշտոնից հեռանում է նաև Սերժ Սարգսյանը, ու ստացվում է, որ անցնող մի քանի տարիներին մեր ժողովուրդը գործ է ունեցել ոչ թե պատասխանատու իշխանության, այլ «խոպանչիների» հետ:
