«Առաջին լրատվական»- ի զրուցակիցն է քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը:
–Պարոն Մելիք-Շահնազարյան, վերջին շրջանում՝ հատկապես վերջին մեկ-երկու ամիսներին, շփման գծում իրավիճակը գնալով սրվում է, ինչո՞վ է դա պայմանավորված և որանո՞վ է կապված դիվանագիտական պրոցեսների հետ՝ հաշվի առնելով Ադրբեջանի հռետորաբանությունը:
-Ադրբեջանը հիմնական մեկ պատճառ ունի՝ դա թշնամանքն է հայկական պետությունների հանդեպ և ամեն անգամ Ադրբեջանի իշխանությունների կողմից նոր առիթ է օգտագործվում սահմանին իրավիճակը սրելու և այդ ճանապարհով որոշակի խնդիրներ լուծելու համար: Իրականում Ադրբեջանը այս պահին դժվար կացության մեջ է հայտնվել, հատկապես դիվանագիտական տեսակետից, որովհետև կորցրել է մի շարք կարևոր խաղաթղթեր, որոնք նախկինում օգտագործվում էին հայկական կողմի հետ բանակցություններում: Օրինակ՝ նա չի կարող պատերազմ չվերսկսելը որպես փոխզիջում ներկայացնել, ինչն անում էր տարիներ շարունակ: Նրանց երկրի ներսում արտաքին սպառնալիքների տեսակետից ստեղծված իրավիճակը ևս առիթ է ժամանակ առ ժամանակ Ալիևի ակտիվանալու և սահմանային իրավիճակը սրելու համար: Նրանք փորձում են հիմա բացթողումները, գլխավորապես ապրիլյան բացթողումները շտկել, պարզ է, որ դիվանագիտական ճանապարհով դա չի ստացվում, Ալիևն՝ ինքը, այդ մասին խոստովանում է հաճախ, անգամ նշելով, որ իր վրա ճնշումներ են գործադրվում, որ ինքը ճանաչի Արցախը, փորձում են իրավիճակի փոփոխության հասնել այլ ճանապարհով:
Իհարկե ռազմական ճանապարհը կարծես թե Ադրբեջանի համար ամենահասկանալին է և ամենապահանջվածն է, բայց նրանք չունեն պատերազմ սկսելու պոտենցիալ: Փորձում են պատերազմի իմիտացիա ստեղծել, ժամանակ առ ժամանակ կիրառել թնդանոթներ, ականանետեր և այլն, անել ամեն ինչ, որ մարդիկ խոսեն պատերազմական իրավիճակի մասին, բայց պատերազմը չլինի: Ադրբեջանցիները պատերազմի իմիտացիա ստեղծելով՝ փորձում են դիվանագիտական և բանակցային գործընթացում հասնել քաղաքական իրավիճակի փոփոխության, հասնել մի վիճակի, երբ միջորդները Հայաստանին և Ադրբեջանին կասեն՝ եկեք ամեն ինչ սկսենք զրոյից, և այդպիսով չեզոքացվի ապրիլյան ձախողման հետևանքները իրենց քաղաքականության համար:
-Այսինքն՝ փորձում են հրաժարվել կամ խուսափել Սանկտ Պետերբուրգի կամ Վիեննայի պայամանավորվածություններից:
-Ալիևը լավ հասկանում է, որ այն պայմանավորվածությունները, որոնք ձեռք են բերվել ապրիլյան պատերազմին հաջորդած շրջանում, դրանք ուղղված են իր ակտիվությունը սահմանափակելուն, այդ պատճառով խուսափում են դրանցից: Նման խուսափողական քաղաքակնությամբ Ալիևը խոստովանում է, որ ինքը չի պատկերացնում այն մեխանիզմները, որոնց կիրառմամբ կարող է բանակցությունների սեղանին հասնել իր համար ցանկալի արդյունքների:
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում:
