Իրադարձությունները ՊՊԾ գնդի շուրջ լիովին նոր ընթացք են ստանում: Դրանց ամբողջական պատկերը և բնույթը հասկանալը դառնում է ավելի ու ավելի դժվար, քանի որ հասարակությունը հայտնվել է մի կողմից՝ իշխանության, մյուս կողմից՝ «Սասնա ծռերի» տեղեկատվական խաչաձև հոսքերի տակ, որոնք էլ ավելի թեժ ինքնահոսով գեներացվում են սոցիալական ցանցերի միջոցով:
«Հիմնադիր խորհրդարանի» անդամ Ալեք Ենիգոմշյանը այսօր հայտարարել է, որ «Սասնա ծռերի» քաղաքական լեգիտիմացման փուլը համարում են հաջողությամբ ավարտված և երեկոյան Խորենացու փողոցում հանրահավաքի ընթացքում կքննարկեն հաջորդ ուղղությունը:
Մի կողմ դնենք այն, թե ինչ է ստացվելու Խորենացու փողոցում, որտեղ ոստիկանությունն արդեն իսկ թույլ չի տալիս քաղաքացիների կուտակումներ: Ենիգոմշյանն էլ հայտարարում է, որ անելու են հանրահավաքը այնտեղ, և սա բախման լուրջ հավանականություն է: Սակայն սրանից զատ պարզվում է, որ առաջին փուլի ավարտի մասին հայտարարվում է, իսկ ահա երկրորդ փուլի մասին որոշակիություն չկա, և այն պետք է որոշվի համատեղ: Համատեղ որոշումները, որպես կանոն, բերում են լավագույն դեպքում քաոսի, վատագույն դեպքում՝ իրավիճակի լարման: Առանց այդ էլ մինչ այժմ եղած լարումը արդեն իսկ ահռելի բեռ է պետության համար, նոր լարումը կարող է դառնալ անտանելի բեռ:
Եվ այդ ամենը ծրագրային անորոշության պայմաններում, երբ ակնհայտ է, որ առաջացել է հաջորդ քայլի տոտալ ճգնաժամ: Այդ ֆոնին ի հայտ են գալիս նոր երանգներ, որոնք ինչ-որ առումով արդեն վկայում են իրադարձությունների տարերայնության և հունից դուրս գալու մասին:
Խոսքը վերաբերում է բուժաշխատողների հանդեպ տեղի ունեցածին: Իշխանությունը հայտարարում է, որ նրանք պատանդ են, ՀԽ ներկայացուցիչն ասում է, որ պատանդ չեն, այլ պարզապես «Սասնա ծռերը» պահանջում են շուրջօրյա բուժական հերթապահություն: Սակայն փաստ է, որ չի հերքվում գնդի տարածքում բժիշկների, այսպես ասած, կամազրկման իրողությունը: Իսկ դա արդեն նոր և ըստ էության խիստ անցանկալի բնութագրական երանգներ կարող է տալ իրավիճակին՝ մինչև անգամ առաջին օրերին շրջանառված, սակայն հետո հասարակական ճնշման տակ դուրս մղված ահաբեկչություն բնորոշումը, որի ներքո իշխանությունները կարող են անցնել ուժային ավելի ինտենսիվ գործողությունների: Եվ սա կարող է լինել այն տարերայնության հետևանքը, որի աղբյուր ըստ էության ծառայեց Խորենացում ձևավորված հարթակային գործընթացը, որը ունքը շինելու փոխարեն՝ սպառնում է, կամա թե ակամա, հանել աչքը: Այսինքն՝ այն քաոսը, որը երեկ ստեղծվել էր Խորենացու փողոցում՝ այսպես ասած հարթակի շուրջ, ըստ էության կարող է արդեն տարածվել ընդհանուր իրավիճակի վրա, արդեն նաև զինված դիմակայության շրջանակում: Այսինքն՝ կարող է տեղի ունենալ պատճառահետևանքային իսկապես արատավոր մի շղթա. Սասնա ծռերի քայլի արդյունքում ձևավորվեց հարթակը, սակայն հարթակը ըստ էության առայժմ իրավիճակը հանգուցալուծման ճանապարհներով սնուցելու փոխարեն՝ կարողացել է «սնուցել» միայն քաոսով, ինչը հղի է իսկապես ծանր հետևանքներով:
Առկա է պատասխանատվության չափազանց լուրջ խնդիր: Որքան էլ այն առաջին հերթին դրված է իշխանությունների վրա, այնուհանդերձ բոլորովին նորություն չէ պետական պատասխանատվության բացակայությունն իշխանական համակարգում, և եթե դա բացակայեց նաև հակառակ կողմում, հասարակական շրջանակներում, ապա աչքը իսկապես դուրս կգա՝ դուրս կգա պետության, ոչ թե իշխանության աչքը:
Հերոսի ու դավաճանի մանկամիտ խաղը պետք է դադարեցնել, ու պետք է դադարեցնել նաև անձնազոհության գնացած տղաներին այդ խաղի պատանդ դարձնելու հասարակական մթնոլորտը, առաջին հերթին՝ անձնազոհության գնացած տղաների կյանքը փրկելու համար:
