Ամիսը մեկ անգամ ընթերցողին հնարավորություն ենք տալիս իրեն հետաքրքրող հարցերով դիմել Հայաստանի Հանրապետությունում ԱՄՆ հյուպատոս Ֆրենկ Տուին, ում պատասխանները հրապարակվում են թերթում և մեր կայքում: Հարցերը կարող են առնչվել ԱՄՆ մուտքի վիզաներին, ԱՄՆ ուղևորություններին, ապաստան տրամադրելուն, ներգաղթին: Կարող եք նաև ձեր հարցերն ուղարկել էլեկտրոնային փոստի` [email protected] հասցեով: Ձեր հարցին անդրադառնալու հնարավորություն չունենալու դեպքում, հյուպատոսի գրասենյակը ուղղակիորեն կպատասխանի ձեզ, եթե հարցն ուղարկելիս ներառեք նաև ձեր էլեկտրոնային փոստի հասցեն:
Հարց Հ. Փիլոսյանից. Վերջերս ես տուրիստական վիզա ստանալու համար հարցազրույցի մասնակցեցի և մերժում ստացա: Աշխատում եմ ՀՀ նախարարություններից մեկում: Ներկայացրել էի նաև դեսպանին ուղղված գրություն նախարարության աշխատակազմի ղեկավարից, որտեղ իմ ղեկավարները խնդրում էին ինձ տրամադրել 14 օր տևողությամբ վիզա: Չնայած այս լուրջ հաստատություններից ներկայացված փաստաթղթերին վիզայի իմ դիմումը մերժվեց: Խնդրում եմ բացատրել՝ ինչու:
– Ափսոսում եմ, որ ձեր դիմումը մերժվել է, ու հասկանում եմ, թե ինչ անհարմարություն է դա ձեզ պատճառել: Ուզում եմ փաստել, որ տուրիստական/բիզնես վիզաների գործընթացում ցանկացած դիմող ենթադրաբար համարվում է հավանական ներգաղթող: Այս ենթադրությունը կամ կանխավարկածը կարող է փարատել միայն դիմողը և ուրիշ ոչ ոք՝ բացի դիմողից: Եթե դիմողը չի կարողանում փարատել այս ենթադրությունը կամ կանխավարկածը, ապա հյուպատոսական պաշտոնյան պարտավոր է մերժել դիմումը: Երրորդ կողմի հավաստիացումները հաշվի չեն առնվում: Ուզում եմ վերստին շեշտել, որ հյուպատոսական պաշտոնյայի կողմից որոշում կայացնելու գործընթացում բացառված է երրորդ կողմի հավաստիացումների ընդունումը, անկախ այն հանգամանքից, թե ով է հանդիսանում տվյալ երրորդ կողմը: ՀՀ կառավարության հավաստիացումները հաշվի չեն առնվում, ճիշտ այնպես, ինչպես հաշվի չեն առնվում ԱՄՆ կառավարության պաշտոնյաների, այդ թվում և՝ մեր դեսպանի հավաստիացումները: Դա է պատճառներից մեկը, որ հյուպատոսական պաշտոնյաները հազվադեպ են նայում ներկայացվող փաստաթղթերին, որովհետև հրավերքը կամ որևէ երրորդ կողմից հավաստիացումները հյուպատոսական պաշտոնյայի կողմից որոշում կայացնելու հարցում որևէ կշիռ չունեն:
Հարց Է. Շիմշիրյանից. Անհետաձգելի դեպք էր. հայրս Նահանգներում վրաերթի էր ենթարկվել: Այժմ էլ նա ծանր վիճակում գտնվում է հիվանդանոցում: Ի՞նչ պետք է անեմ վայրկյան առաջ ԱՄՆ հասնելու համար:
– Շնորհակալություն հարցի համար: Շուտափույթ ապաքինում եմ ցանկանում ձեր հայրիկին: Հասկանում ենք, որ կարող են լինել անհետաձգելի դեպքեր, երբ ընտանիքի անդամի հիվանդության կամ հիվանդանոցային բուժման հետ կապված կարող է անհրաժեշտություն առաջանալ շտապ մեկնել ԱՄՆ, սակայն վիզայի տրամադրման պահանջները չենք կարող շրջանցել: Անհրաժեշտ է վճարել միջնորդավճարը, լրացնել դիմումը, հարցազրույց նշանակել, ներկայանալ հարցազրույցի ու դրա ժամանակ էլ ցույց տալ, որ վիզայի ստացման պահանջներին բավարարում եք: Մենք, սակայն, պատրաստ ենք ընդառաջել հարցազրույցը հնարավորինս շուտ անցկացնելու հարցում: Հարցազրույցի նշանակման համակարգն արագացված հարցազրույցների հնարավորություն չի տալիս, ուստի դիմումը լրացնելուց, միջնորդավճարը վճարելուց և հարցազրույցի օր առկա տարբերակներից ընտրելուց հետո, այդ նույն կայքում կարող եք խնդրել արագացված հարցազրույցի հնարավորություն:
Նշանակված օրվանից շուտ հարցազրույցի հրավիրելու համար հաշվի է առնվում այն հանգամանքը, թե արդյո՞ք իրավիճակը օրհասական է կամ կա՞ ընտանիքի անդամի կամ մերձավորի կյանքի ու մահվան հարց, ինչպես նաև հաշվի է առնվում այն, թե վերջին երեք ամիսների ընթացքում մերժում ունեցել եք, թե ոչ:
Խնդրում եմ հիշել, որ անգամ հարցազրույցը արագացնելու դեպքում, դիմողը պետք է ցույց տա, որ բավարարում է վիզայի ստացման պահանջներին և կարողանա փարատել հնարավոր ներգաղթի մասին կանխավարկածը:
Հարց. Հարցս վերաբերում իմ ընտանիքի անդամի ներգաղթային վիզայի դիմումին: Ես միջնորդագիր եմ ներկայացրել նրա համար, իսկ ինքս 11 տարի է, ինչ ապրում եմ Հայաստանում: Իմ ընտանիքի անդամի ներգաղթային վիզան սառեցված է մինչև ԱՄՆ-ում իմ «մշտական բնակության» վերաբերյալ հիմքերի կամ ապացույցների ապահովումը: Ի՞նչ է նշանակում «մշտական բնակությունը»:
– Գերազանց հարցադրում է մի խնդրի մասին, որին հաճախակի բախվում են ներգաղթային վիզայի համար դիմողները: Ներգաղթային վիզաների գործընթացի նպատակներից մեկը ԱՄՆ բնակիչներին ու քաղաքացիներին արտերկրում բնակվող ընտանիքի անդամների հետ վերամիավորվելու հնարավորության ապահովումն է: Միջնորդը պետք է հիմքեր/ապացույցներ ներկայացնի ԱՄՆ-ում իր «մշտական բնակության» մասին: Սա բավականին խրթին հասկացություն է և գնահատվում է ըստ առանձին գործի հանգամանքների: Հովանավոր հանդիսանալու համար արտերկրում բնակվող միջնորդը պետք է ունենա հիմնական բնակության վայր ԱՄՆ-ում և նախատեսի այն պահել անորոշ ժամանակով: Մշտական օրինական բնակչի կարգավիճակ ունեցող հովանավորը պետք է ներկայացնի մշտական օրինական բնակչի կարգավիճակը հաստատող հիմքեր:
ԱՄՆ շատ քաղաքացիներ կամ մշտական օրինական բնակիչները ժամանակավորապես բնակվում են ԱՄՆ-ից դուրս: «Ժամանակավորապես» բնակվելը կարող է ներառել ԱՄՆ-ից բացակայելու երկար ժամանակահատվածներ: Արտերկրում բնակվող հովանավորը պետք է ԱՄՆ-ում «մշտական բնակության» պահանջին համապատասխանելու համար հիմնավորի հետևյալը.
– ԱՄՆ-ից բացակայում է որոշակի ժամանակով, ոչ թե անորոշ ժամանակով,
– մտադիր է պահպանել իր մշտական բնակությունը ԱՄՆ-ում և
– ունի ԱՄՆ հետ շարունակական կապերը փաստող հիմքեր/ապացույցներ:
Եթե հովանավորը ԱՄՆ-ի «մշտական բնակության» պահանջից շեղվել է, ապա նա պետք է նախ դա վերահաստատի, որպեսզի կարողանա հանդես գալ որպես հովանավոր: Հովանավորի հավակնորդը կարող է ձեռնարկել մի շարք քայլեր, որոնք կմատնանշեն, որ ԱՄՆ-ը նրա բնակության հիմնական վայրն է, մասնավորապես՝
– աշխատանք գտնել ԱՄՆ-ում,
– ունենալ բնակության վայր ԱՄՆ-ում,
– գրանցել երեխաներին ամերիկյան կրթօջախներում,
– հրաժարվել արտերկրի բնակությունից,
– ԱՄՆ-ում բնակության այլ հիմքեր ապահովել:
Որպեսզի միջնորդի հովանավորյալ ներգաղթողը կարողանա մուտք գործել ԱՄՆ, միջնորդը պետք է վերադառնա ապրելու ԱՄՆ-ում: Ներգաղթողը պետք է ԱՄՆ մուտք գործի հովանավորի հետ կամ հովանավորից հետո:
