«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ԳԱԱ երիտասարդ գիտնականների խորհրդի նախագահ, ՀՀ նախագահի հովանու ներքո իրականացվող Երիտասարդ գիտնականների աջակցության ծրագրի ղեկավար մարմնի անդամ Գևորգ Վարդանյանը:
– ՄԱԿ-ի զեկույցի համաձայն՝ Հայաստանում, Տաջիկստանում և Ղրղըզստանում ծայրահեղ աղքատության պայմաններում է ապրում բնակչության 1/4-ը, որոնց մեջ են գիտնականներ, ուսուցիչներ, արվեստի ոլորտի ներկայացուցիչներ: Սա մտահոգող փաստ չէ՞:
– Իհարկե մտահոգող փաստ չէ, և այնպես չէ, որ պետք է ՄԱԿ-ի տվյալների վրա հիմնվեինք ու չասեինք, որ իրոք բաց ունենք: Ինքս լինելով երիտասարդ գիտնականների խորհրդի նախագահ՝ կարող եմ խոսել հենց գիտության ոլորտի մասին: Իհարկե, բոլորս էլ գիտենք, որ գիտնականները ոչ բավարար սոցիալական վիճակում են արդեն երկար տարիներ: Սակայն չենք կարող չնշել, որ վերջին տարիներին բավականին տեղաշարժ կա հենց երիտասարդ գիտնականների ոլորտում՝ հենց ֆինանսավորման ձևով: 2012-ից գործում է երիտասարդ գիտնականների աջակցության ծրագիր, և մի շարք այլ՝ սոցալական խնդիներին ուղղված ծրագրեր են իրականացվում, տեղաշարժ նկատվում է:
– Նկատի ունեք, որ մեր երիտասարդ գիտնականները, այդ տեղաշարժիչ ոգևորված, այլևս չե՞ն լքում երկիրը: Վիճակագրությունը այլ բան է ցույց տալիս, որ հիմնականում փորձում են դրսում ռեալիզացվել:
– Դա միշտ է եղել, ավելի շատ՝ 91 թվականից հետո, օբյեկտիվ պատճառներով բավականին շատ երիտասարդ գիտնականների մի մասը այլ աշխատանքի գնաց, մյուս մասն էլ արտասահմանում գիտությամբ զբաղվեցին: Այս իսկ պատճառով միջին սերնդի բաց ունենք:
Ավելին՝ տեսանյութում:
