Էրեբունի և Նուբարաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում Վլադիմիր Գրիգորյանի նախագահությամբ ավարտվեց Վաղինակ Ո.-ի գործով դատական քննությունը:
Մեղադրողն իր մեղադրական ճառում միջնորդել էր Վաղինակին մեղավոր ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 119 հոդվածի 2-րդ մասի 6-րդ կետով ու դատապարտել 4 տարի 6 ամիս ազատազրկման:
Մեղադրողը նշել էր, թե ամբաստանյալի պատասխանատվությունն ու պատիժը մեղմացնող հանգամանքներ չկան, մինչդեռ ամբաստանյալը հոգեկան առողջության այնպիսի խնդիրներ ունի, որոնց պատճառով ընդհանրապես ազատվել է պարտադիր զինծառայությունից:
Ըստ մեղադրանքի՝ 22-ամյա Վաղինակ Ոսկանյանը 2012 թվականից ինտիմ կապի մեջ է իրենից մի քանի տարով մեծ Ս.-ի հետ, ով բնակվում է հանրակացարանում:
Մինչև 2013 թվականի հունիսի 23-ը Վաղինակը Ս.-ի հետ ապրել է այդ հանրակացարանում: Հետո նրանց հարաբերությունները լարվել են: Վաղինակը հեռացել է:
Մի քանի օր անց՝ հունիսի 30-ին, նա ցանկացել է հանդիպել կնոջը, գնացել է նրա տուն, բայց Ս.-ի տանն այդ ժամանակ գտնվել է նրա վաղեմի ընկերը:
Մեկ ուրիշ տղամարդու տեսնելով Ս.-ի տանը՝ Վաղինակը զայրացել է, ծեծել է կնոջը:
Ս.-ն, ըստ գործի փաստական հանգամանքների, սողալով մոտեցել է մուտքի դռանը, դուրս է եկել միջանցք և օգնություն է խնդրել:
Վաղինակը բռնել է տուժողի մազերից, քաշելով հանել է միջանցք, կծել-պոկել է նրա աջ ականջի վերին մի փոքրիկ կտորը՝ տուժողի առողջությանը պատճառելով թեթև վնաս՝ առողջության կարճատև քայքայումով:
Նախաքննական մարմինը Վաղինակին մեղադրանք է առաջադրել ոչ թե ըստ հետևանքի՝ դիտավորությամբ թեթև մարմնական վնասվածք պատճառելու համար, այլ՝ այն բանի համար, որ նա խանդի հողի վրա ծագած վիճաբանության ժամանակ հարվածներ է հասցրել տուժող Ս.-ին, նրան դուրս է հանել շենքի առաջին հարկի միջանցք, «պոռթելու նպատակով մատները մտցրել է տուժողի բերանը», իսկ երբ կինը կծել է նրա մատը, Վաղինակն իր հերթին կծել-պոկել է տուժողի ականջի փոքրիկ կտորը՝ նրա առողջությանը պատճառելով թեթև վնաս, պատճառելով նաև ուժեղ ցավ, մարմնական տառապանք:
Վաղինակը մեղադրվել է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 119 հոդվածի 2-րդ մասի 6-րդ կետով:
Վաղինակը հիվանդություն ունենալու հիմքով ոչ պիտանի է ճանաչվել խաղաղ ժամանակ զինծառայության համար:
Նրա մոտ ախտորոշվել է «անձի հիստերիկ խանգարում», իսկ Նուբարաշենի համապատասխան կլինիկայում կատարված հետազոտության արդյունքներով ախտորոշվել է «անձնային գծերի շեղվածություն՝ ինքնավնասումով ու կոպիտ ցուցադրական վարքով»:
Տուժողը դատարանին հայտնել էր, թե ինքն ու Վաղինակը փաստացի ամուսնական հարաբերությունների մեջ են. «Գտնվում ենք բարի, ջերմ հարաբերությունների մեջ, նվիրված ենք իրար, ուրախ ենք ու երջանիկ: Ես ներել եմ Վաղինակին, հաշտ եմ նրա հետ, խնդրում եմ նրա նկատմամբ մեղմ վարվեք»:
Ամբաստանյալն ու տուժողն արտաքուստ շատ նման են միմյանց, վտիտ, փոքր-մոքր մարդիկ են, ասես՝ քույր ու եղբայր լինեն: Տուժողի ականջի վերին հատվածի վնասված մասը ծածկվում է մազերով ու չի երևում:
Ամբաստանյալի շահերի պաշտպանը միջնորդել էր արդարացնել Վաղինակին՝ պատճառաբանելով, որ նա տուժողին չի խոշտանգել, նրան ցավ չի պատճառել:
Դատարանը հրապարակեց դատավճիռը:
Վաղինակը մեղավոր ճանաչվեց մեղսագրված արարքի համար և դատապարտվեց 3 տարի ազատազրկման:
Դատարանը նրա նկատմամբ համաներում կիրառեց և ազատեց պատժի կրումից:
