Երեկ հայտնի է դարձել, որ ոչիշխանական եռյակն իր օրակարգում արտահերթ ընտրությունների հարց չունի:
Եվ այսպես, Սերժ Սարգսյանի հրաժարականի հարց չկա, կառավարության հրաժարականի հարց չկա, արտահերթ ընտրությունների հարց չկա: Եվ ուրեմն, ո՞րն է այս հանրահավաքի և, ընդհանրապես, «թեժ աշնան» նպատակը, ընդհանրապես, օրակարգում որևէ հարց կա՞, թե՞ չկա: Հարց իհարկե կա՝ սահմանադրական փոփոխությունները, և ոչիշխանական ուժերը փորձելու են կենտրոնանալ հենց այս խնդրի վրա: Եվ սակայն ոչ այն պատճառով, որ սահմանադրական փոփոխությունները համարում են ավելի կարևոր, կամ ավելի կարևոր են համարում այդ փոփոխությունները տապալելը:
Խնդիրն այն է, որ սա միակ հարցն է, որի շուրջը ոչիշխանական ուժերը, այսպես ասած, կարողանում են մի կողմ դնել իրենց համար գերկարևոր տարաձայնությունները, որոնք անհնար է լինելու թաքցնել արտահերթ ընտրությունների կամ Սերժ Սարգսյանի հրաժարականի դեպքում: Որովհետև նման հարցադրումները առաջ են բերելու հարցեր, որոնց պատասխանները գտնելը ոչիշխանական ուժերի համար իսկապես խնդրահարույց է լինելու: Ահա, նման իրավիճակում սահմանադրական փոփոխությունները օրակարգի կենտրոնում դնելն, այսպես ասած, ամենաանմեղ և նպատակահարմար տարբերակն է, որով նաև ոչիշխանական ուժերի եռյակը կարող է հնարավորինս երկար համագործացել, գոնե մինչև 2015 թվականի աշունը: Սրանից շուտ, իհարկե, փոփոխությունները հանրաքվեի չեն դրվի, իսկ մինչև 2015 թվական ոչշխանական ուժերի համար միասին դիմանալը շատ կարևոր է: Դրանից հետո ընտրություններն ավելի մոտենում են, և, ըստ էության, առավել նպաստավոր մթնոլորտ կլինի քաղաքական մակերեսին մնալու համար:
Իսկ ահա գալիք մեկ տարին իսկապես ճակատագրական է, որովհետև եթե մեկ տարվա համար այդ թեման չլիներ, ապա, բնականաբար, ոչիշխանական ուժերը կամ պետք է կարողանային գտնել օրակարգի նոր հարց, ինչը գործնականում անհնար կլիներ՝ հաշվի առնելով, որ մնացել են ընդամենը արտահերթ ընտրությունների և Սերժ Սարգսյանի հրաժարականի հարցերը, կամ էլ, այս հարցերի շուրջ միջնաժամկետ ռազմավարությամբ պայմանավորվելու անհնարինությամբ հանդերձ, պետք է զրկվեին օրակարգից և, ըստ էության, հասարակության առջև մնային ձեռնունայն:
Այսպիսով, սահմանադրական փոփոխությունների թեման, ըստ էության, եկավ պահելու ոչիշխանական ուժերի համագործակցությունը առաջիկա շատ կարևոր տարում, այսպես ասած՝ քաղաքական առումով «երաշտ» տարում: 2015-ից հետո, բնականաբար, կլինի արդեն նոր քաղաքական իրավիճակ, և կսկսվի արդեն նախընտրական ֆորմատների ձևավորումը, և, ամենայն հավանականությամբ, ոչիշխանական ուժերը կստանան այլ պատկեր և նմանություն:
Լուսանկարը՝ armtimes.com-ի
