Ռուսական «Ինտեր ՌԱՕ» ընկերությունը, որը 2003 թվականից իրականացնում է Հայաստանի ատոմակայանի կառավարումը, ըստ ռուսական «Կոմերսանտ» պարբերականի, ուզում է հրաժարվել կառավարումից, դժգոհ լինելով պայմաններից, որով ատոմակայանը տրվել է իրենց կառավարմանը:
Սա հերթական հետաքրքիր զարգացումն է հայկական ատոմակայանի շուրջ, որ տեղի է ունենում վերջին շրջանում:
Ընդ որում, հատկապես հետաքրքրական է այն, որ այդ զարգացումները տեղի են ունենում նոր ատոմակայանի շինարարության և ընդհանրապես Հայաստանի էներգետիկ համակարգում ներդրումներ անելու հեռանկարի վերաբերյալ Ֆրանսիայի նախագահ Սարկոզիի հայտարարություններից հետո, որոնք նա կատարեց Երևան այցելելու ժամանակահատվածում: Դրանից հետո ատոմակայանում ծագեց պարտքային ճգնաժամը, հիմա փաստորեն ռուսական կառավարիչներն են հրաժարվում իրենց գործառույթից, վկայելով ըստ էության կառավարման ճգնաժամի մասին:
Նման իրավիճակը մեծ հաշվով իհարկե զարմանալի չէ, երբ երկրի էներգետիկայի նախարարը խորհրդարանում շարիկ է գլորում: Սակայն, իրավիճակը կարծես թե իսկապես լուրջ է, քանի որ ատոմակայանը սովորական էներգետիկ օբյեկտ չէ, այլ ռազմավարական կարևոր նշանակության միավոր, որն ունի ոչ միայն էներգետիկ, այլ նաև ռազմա-քաղաքական կարևոր դերակատարություն և նշանակություն: Ահա այդ իմաստով, Հայաստանի ատոմակայանի խնդիրը կարծես թե սրվում է, և կարծես թե այդ խնդիրը փորձում են սրել ռուսները:
Հարց է առաջանում, թե ինչու: Միգուցե նրանք զգում են ժամանակի ընթացքում Հայաստանի էներգետիկ համակարգում իրենց ազդեցության թուլացման նախնական միտումները, որ նշմարվում են գլոբալ տարածաշրջանային գործընթացներում: Զգալով այդ միտումները, ռուսները կարող են պարզապես իրենց ներկայիս ազդեցությունն օգտագործել Հայաստանի համակարգում սաբոտաժային դրսևորումներ թույլ տալու համար, դրանով Հայաստանի իշխանության վրա ազդելու և իրենց կամքը թելադրելու նպատակով:
Այսինքն, իրականում ռուսները հազիվ թե մտադրություն ունեն հրաժարվել Հայաստանի ատոմակայանից: Ավելին, նրանց հենց հակառակ մտադրությունն է ավելի հավանական: Խնդիրը իրականում հենց այդ է, որ ռուսները առերևույթ հրաժարվել փորձելով, ձգտում են էլ ավելի ամրապնդել իրենց դիրքերը, զգալով, որ ներկայումս Հայաստանն առանց իրենց հայտնվելու է դժվար կացության մեջ, որովհետև համակարգը հայկական է, բայց ժամանակին նվիրվել է Ռուսաստանին՝ գտնվում է դրա տնօրինության տակ:
Հետևաբար, Ռուսաստանի սաբոտաժների համար խոպան դաշտ է Հայաստանի էներգետիկ համակարգը: Եվ քանի դեռ ռուսները ունեն այդ խոպանի հնարավորությունը, փորձում են այժմ այն լիուլի օգտագործել, առնվազն այդ հնարավորությունը պահպանելու և Հայաստանի համար կարևորագույն այդ ոլորտում որևէ այլ ազդեցություն թույլ չտալու համար:
