«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է քաղաքական մեկնաբան Արմեն Բաղդասարյանը։
-Պարոն Բաղդասարյան, առաջիկա արտահերթ խորհրդարան ընտրություններին ՀՀԿ-ն ու «Հայրենիքը» մասնակցելու են դաշինքով։ Արդյոք սա վկայում է, որ Սերժ Սարգսյանի ու Ռոբերտ Քոչարյանի միջև կան հակասություններ։
–Լուրջ հակասություններ չկան։ Ըստ էության՝ նրանք նույն դաշտում են պայքարելու, նաև՝ միմյանց դեմ են պայքարելու, որովհետև նրանց էլեկտորատները նույն շրջանակներն են։ Պարզապես քանի որ Հանրապետական կուսակցությունը կարծում է, որ ինքն ավելի շատ շանսեր ունի, որովհետև լուրջ կուսակցություն է, կուսակցական կառույցներ ունի՝ ի տարբերություն Ռոբերտ Քոչարյանի։ Դրա համար էլ որոշել է իր անունը չկապել Ռոբերտ Քոչարյանի հետ՝ առավել ևս, որ հասարակության վերաբերմունքը միանշանակ չէ։ Եթե նրանք միասին դաշինքով հանդես գային՝ հասարակության մոտ տպավորություն կլիներ, որ նախկիններն են։ Հիմա փորձում են իրարից տարանջատվել, թեև, մեծ հաշվով, իրենց առջև նույն նպատակն են դրել։
-Իշխանափոխությո՞ւնը։
-Այո՛,առաջին հերթին իշխանափոխությունը։
-Արմեն Աշոտյանը նշել է, որ Ռոբերտ Քոչարյանի ու Սերժ Սարգսյանի միջև միշտ էլ եղել են հակասություններ։ Ըստ Ձեզ դրանք ինչի՞ շուրջ էին։
-Այդ մասին շատ է խոսվել։ Հիմնականում՝ արտաքին քաղաքականության շուրջ տարաձայնություններ են։ Եթե հիշում եք՝ երբ դեռ Սերժ Սարգսյանը նախագահ էր, Ռոբերտ Քոչարյանը մի քանի առիթներով ասաց, որ եթե ինքը լիներ պետության ղեկավար՝ այսպես չէր վարվի։ Կարծում եմ նաև, որ Ռոբերտ Քոչարյանի թիմը Նիկոլ Փաշինյանի՝ իշխանության գալու հարցում Սերժ Սարգսյանին է մեղադրում։ Համարում է, որ եթե ինքը լիներ՝ թույլ չէր տա։
-Իսկ Ձեր կարծիքով՝ այս պահի դրությամբ՝ Քոչարյանի՞, թե՞ Սերժ Սարգսյանի հնարավորություններն են ավելի մեծ։
-Ամեն մեկն ունի իր առավելությունները՝ ուժեր կողմերը և նաև՝ թույլ կողմերը։ Սերժ Սարգսյանի ուժեղ կողմն այն է, որ ունի կուսակցություն, կուսակցական կառույցներ։ Իսկ Ռոբերտ Քոչարյանի ուժեղ կողմն այն է, որ նա կարողացել է հասարակության մի հատվածին համոզել, որ ինքն ունի Ռուսաստանի իշխանությունների աջակցությունը։ Ֆինանսական, քարոզչական ռեսուրսները մոտավորապես հավասար են ու բավականին հզոր։ Այնպես որ՝ տոկոսներ հավաքելու իմաստով նրանց շանսերը մոտավորապես նույնն են։
-Արդյոք կառաջանա՞ արևմտամետ ու ռուսամետ ընտրազանգվածի խնդիր։
-Այո՛, կառաջանա։ Հասարակության այն հատվածը, որը կարծում է, որ առանց Ռուսաստանի որևէ բան հնարավոր չէ անել և Ռուսաստանն է մեր անվտանգության միակ երաշխավորը, այսինքն՝ Հայաստանում ցանկացած հարց պետք է լուծվի Ռուսաստանի միջոցով, այդ ուժերը բնականաբար ավելի շատ կողմնորոշված կլինեն դեպի Քոչարյանը ու նրա ղեկավարած դաշինքը։
-Իսկ արևմտամետ զանգվածը դեպի Սերժ Սարգսյա՞ն։
-Ո՛չ, Սերժ Սարգսյանը նույնպես ավելի շատ ռուսական կողմնորոշում ունեցող էլեկտորատի ձայներին է հավակնում։Դրա համար եմ ասում՝ նրանք նույն դաշտում են աշխատում ու միմյանց դեմ մրցակցելու են։
-Իսկ կա արևմտամետ բևեռի անհրաժեշտություն։
-Չկա արևմտամետ ուժի անհրաժեշտություն, ինչպես նաև՝ չկա ռուսամետ ուժի կարիք։ Հայաստանը կարիք ունի միայն հայաստանակենտրոն ուժերի։ Խնդիրն այն է, որ Հայաստանն իր շահերին հասնելու համար պետք է կարողանա օգտվել և՛ Արևմուտքի և Ռուսաստանի հնարավորություններից ու հավասարապես աշխատել երկու բևեռների հետ։ Բայց հիմքում պետք է ունենա հայաստանակենտրոնությունը։ Քանի դեռ այսօր քաղաքական ամբողջ նախընտրական պատկերը ձևավորված չէ, նկատի ունեմ՝ դեռևս հայտնի չէ Կոնգրեսը մասնակցելու է, թե ոչ, բոլորի մասին չենք կարող խոսել։ Երբ հայտնի լինի, թե որ ուժերն են մասնակցելու՝ այնտեղ ըստ իս կլինի ոչ թե երկու, այլ երեք բևեռ։ Այդ դեպքում՝ նաև արտաքին կողմնորոշումների հարցում հստակություն կմտցվի։
