«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է դատավոր Կարինե Պետրոսյանը:
– Տիկին Պետրոսյան, դատավորները համակարծի՞ք են Բարձրագույն դատական խորհրդի նախագահ Ռուբեն Վարդազարյանի հայտարարության հետ: Ձեր կարծիքով՝ ինչո՞ւ է անհրաժեշտություն առաջացել դատավորներին կոչով հիշեցնել իրենց առաքելության մասին: Սա որակվում է որպես սաբոտաժի կո՞չ:
– Ես կարծում եմ, որ բոլոր դատավորները հերթական անգամ լսել են ԲԴԽ նախագահի կոչը, որ պետք է աշխատել այնպես, ինչպես միշտ աշխատել ենք՝ միայն օրենքների ու Սահմանադրությանը համապատասխան: Ես այդ հայտարարության տակ ուրիշ ոչինչ չեմ տեսել:
– Իսկ այդ կոչի անհրաժեշտությունը ինչո՞վ էր պայմանավորված:
– Երկրում քաղաքական լարված իրավիճակն էր պատճառը: Մենք դրանից առաջ էլ ենք ունեցել նման կոչ, որտեղ ասվում էր, որ դատավորները պետք է զբաղվեն իրենց բուն գործունեությամբ՝ բացառելով քաղաքական գործունեությամբ զբաղվելը: Ես վերջին հայտարարությունը նույն կոնտեքստում եմ գնահատում: Եվ մեկ անգամ կոչ է արվել, որ դատավորները պետք է լինեն ապաքաղաքական:
– Այսինքն՝ քաղաքական անցուդարձով պայմանավորված՝ դատավորներին պարբերաբար պետք է հիշեցվի՞, որ իրենք պետք է ապաքաղաքական լինեն ու զբաղվեն իրենց բուն պարտականություններով:
– Բացարձակ հիշեցման անհրաժեշտություն չկա, ուղղակի տեսնում եք՝ ամեն օր դրսում ինչ է կատարվում: Պարզապես ԲԴԽ նախագահը հարկ է համարել ևս մեկ անգամ կոչ անել, որ պետք է լինել բացարձակ ապաքաղաքական:
– Շատ փաստաբաններ, իրավապաշտպաններ այդ հայտարարությունը գնահատում են որպես սաբոտաժի կոչ՝ ուղղված դատական իշխանության ներկայացուցիչներին:
– Ես կարծում եմ, որ դատական համակարգը վերջին երկու տարվա ընթացում ապացուցեց, որ ամենագործուն, ամենաաշխատող համակարգերից մեկն է:
– Իսկապե՞ս: Զարմանալիորեն բոլորը հակառակ կարծիքին են: Նույն փաստաբանները, իրավապաշտպանները պնդում են, որ վերջին երկու տարվա ընթացքում դատական համակարգը բացարձակ անգործության է մատնվել, ձախողել են բոլոր աղմկահարույց գործերը:
– Դա երևի իրենց պետք է հարցնել: Իսկ ես համոզված եմ, որ երկու տարի դատարանները գործել են օրինականության շրջանակներում, Սահմանադրությանը համապատասխան: Նույն ձև շարունակում են աշխատել ու այդպես էլ շարունակվելու է: Ես իմ կոլեգաների աշխատանքում այլ բան չեմ տեսել ու չեմ տեսնում:
– Անգամ վերջին օրերին նախկին իշխանության ներկայացուցիչների, քաղաքական դեմքերի խափանման միջոցների փոփոխության մեջ տարօրինակ ոչինչ չե՞ք տեսնում: Դա է՞լ է զուտ օրինականության և Սահմանադրության շրջանակներում:
– Ես չեմ կարող մեկ այլ դատավորի վարույթում գտնվող գործի վերաբերյալ կարծիք հայտնեմ, որովհետև դրա փաստական հանգամանքներին պետք է ծանոթ լինել: Հետևաբար՝ ես ինձ զերծ կպահեմ որևէ քրեական, քաղաքացիական կամ վարչական գործի վերաբերյալ կարծիք հայտնելուց, որովհետև ես դրանց վերաբերյալ պարզապես տվյալներ չունեմ և չգիտեմ՝ վեճն ինչի մասին է: Յուրաքանչյուր դատավոր կարող է կարծիք հայտնել միայն իր վարույթում գտնվող գործի վերաբերյալ:
– Տիկին Պետրոսյան, իսկ ի՞նչ էական փոփոխություն եք նկատել վերջին երկու տարվա մեջ դատական իշխանության գործելաոճում:
– Ինքը զարգացող պրոցես է: Մենք ամեն օր խնդիր ունենք նորացման, թարմացման, պրոֆեսիոնալիզմի բարձրացման: Ես իմ կոլեգաների աշխատանքում այդ առաջընթացը նկատում եմ ամեն օր:
– Այդ դեպքում ինչո՞ւ էր անմիջապես հեղափոխությունից հետո խոսվում «դռների տակ վնգստացող դատավորների», վեթինգի, բարեվարքության և այլնի մասին, եթե ամեն ինչ այդքան լավ էր կամ լավ է:
– Վեթինգը, բարեվարքությունը և այլնը չեղավ, որովհետև իրավասու մարմինները քննարկեցին և այդ քննարկումների, աշխատանքային խորհրդակցությունների արդյունքում եկան այն եզրահանգման, որ երրորդ իշխանությունը՝ դատական իշխանությունը, աշխատում է օրենքի և Սահմանադրության պահանջներին համապատասխան: Փոխել այդ ամենը ինչո՞վ, ումո՞վ և ի՞նչ եղանակով: Աշխատող համակարգը փոխելու իմաստը որն է: Դու պետք է ունենաս եղածից շատ ավելի լավ բան, որ գործողը փոխես: Իսկ դատական համակարգն աշխատում է ժամացույցի նկատմամբ: Անգամ պատերազմի ժամանակ աշխատել ենք, նիստեր ենք իրականացրել: Երկու տարվա ընթացքում ցանկացած քաղաքական վայրիվերումների պարագայում դատավորները շարունակել են իրենց աշխատանքը կատարել, որևէ ձևով դատական իշխանությունը ներքաշված չէ քաղաքական պրոցեսներում և չի եղել:
