Հանրապետության նախագահ Սերժ Սարգսյանը իր ամանորյա ուղերձում շեշտեց, որ «իշխանությունների աշխատանքը պետք է զգալի և շոշափելի լինի ՀՀ յուրաքանչյուր քաղաքացու համար, պետք է բոլորիս վստահության զգացում հաղորդի»:
Հաշված ժամեր անց արդեն, վստահությանն ուղղված փոփոխությունների «առաջին փունջը» մատուցվեց հանրությանը բենզինի, դիզվառելիքի, խտացված գազի թանկացումների տեսքով: Իհարկե, դա անակնկալ չէր, հետևանք էր «հիմնովին բարեփոխված Հարկային օրենսգրքի», ինչն էլ պայմանավորված էր Հայաստանի ԵԱՏՄ-ին անդամակցությամբ: Թանկացումների սկսված գործընթացը ԵԱՏՄ-ին մեր անդամակցության առաջին ծիծեռնակներից է: Առաջիկայում կլինեն «ծրագրային» նոր թանկացումներ՝ բավականին մեծաքանակ ապրանքատեսակների ընդգրկմամբ, այդ թվում նաև սննդամթերքի: Թե շղթայական զարգացմամբ այս գործընթացը ինչքանով կխորանա, պայմանավորված է կառավարության կողմից վարվող քաղաքականությամբ, ինչն այս պահին այնքան էլ հուսադրող չէ:
Վերջին դրսևորումները ցույց են տալիս, որ հանրապետությունում ընթանում է բազմաշերտ աղքատացման գործընթաց: Գնաճային զարգացումները շարունակվելու են և չի բացառվում, որ վերածվեն մասսայականի և բերեն նաև առաջին անհրաժեշտության սննդամթերքների թանկացման: Եվ դա այն դեպքում, երբ համաձայն կառավարության ընդունած տնտեսության զարգացման միջնաժամկետ ծրագրերի, առաջիկա 2-3 տարիներին աշխատավարձերի ու թոշակների բարձրացում չի նախատեսվում: Մյուս կողմից էլ, հարկային վերոնշյալ բարեփոխումների շրջանակներում 150 հազար դրամից ավելի (մինչև 2 մլն) աշխատավարձ ստացողների հարկային բեռը բարձրանում է, կամ աշխատավարձերը 2%-ով նվազում են: Մինչդեռ, ընդամենը վերջերս ԱՎԾ-ի հրապարակած հարցումներով՝ 2016թ. ՀՀ-ում մեկ շնչի գոյատևելու (ոչ լավ ապրելու) համար անհրաժեշտ էր ամսական 120 523 դրամ (լավ ապրելու համար՝ ամսական 347.234 դրամ): Եթե հաշվի առնենք անցած տարվա վերջին ամիսներին սկսված և հիմա նոր թափ առնող գնային զարգացումները, ապա կարելի է ասել, որ հանրապետությունում աղքատությունը էապես խորանալու և ընդլայնվելու է: Նման իրավիճակում հանրապետության վարչապետի, կառավարության անդամների, իշխող կուսակցության ներկայացուցիչների լռությունը փաստում է այն մասին, որ ոչ միայն գնաճի զսպման որևէ գործողություն չի իրականացվում, այլ ընդհանրապես կառավարությունը նման ծրագիր չունի: Ահավասիկ. անցած նոյեմբերին, վարչապետ Կարեն Կարապետյանը, պատասխանելով սպասվող թանկացումների վերաբերյալ հնչեցված հարցին, ասել էր. «Սեղմված գազի թանկացում ենթադրվում է, թե չէ, ես չգիտեմ: Մրցակցային դաշտ է: Ինչ վերաբերում է այս Հարկային, Մաքսային օրենսգրքից ելնելով՝ ինչ հետևանքներ, ինչ գնային քաղաքականություն կլինի, երբ որ լինի, այն ժամանակ էլ կարձագանքենք»: Արդեն 10 օր է վերոնշյալ ամենապահանջարկ ունեցող ապրանքները թանկացել են, բազմաթիվ տնտեսագետներ, տնտեսական գործիչներ վերլուծում են իրավիճակը, դրա մեղմմանն ուղղված առաջարկներ են ներկայացնում, մինչդեռ կառավարությունը լռում է, վարչապետը չի արձագանքում, չնայած՝ խոստացել էր: Իշխող կուսակցությունից թեմային անդրադարձել են ԱԺ փոխխոսնակ Էդուարդ Շարմազանովը, որի խոսքը, սակայն, ավելի շուտ հիշեցնում է այն վրացուն, որը դիմելով հրեային, ասում էր. «Հրեաներդ, իհարկե, խելով ազգ են, բայց՝ зато у нас вино хорошое»: Փոխխոսնակը չի խոսում կուսակցության, կառավարության կողմից գնաճի զսպմանն ուղղված միջոցառումների, ծրագրերի մասին, մինչդեռ շտապում է տեղյակ պահել, որ 2017թ. ցուցանիշներով Հայաստանը ԱՊՀ-ում առաջինն է տնտեսական ակտիվությամբ (ակտիվություն, որ պաշտոնական վիճակագրությամբ 6-7%-ոց աճ կապահովի, որը սակայն իրականում գրանցվել է մեկ երկու տասնյակ գործարարների բիզնեսներում և ժողովրդի հետ որևէ առնչություն չունի): Նա հընթացս ժողովրդին «հասկացնում» է նաև, որ դժգոհությունը խնդրի լուծում չի, այլապես նոր խնդիրներ կունենաք: «Հեռու մի գնացեք, նայեք Ուկրաինային»: Ժողովրդական լեզվով ասած՝ ՀՀԿ-ն իր ժողովրդի հետ «գելի փոստ ցույց տալով» է խոսում, տեղին-անտեղի մատնացույց անելով Ուկրաինային, որը նույնիսկ իր այսօրվա վիճակով բազմաթիվ առումներով Հայաստանից լավ վիճակում է:
Շատ ավելի տխուր է իշխող կուսակցությունից Գագիկ Մելիքյանի (թեմայի վերաբերյալ կառավարության կամ ՀՀԿ-ի շրջանակներից այլ մեկնաբանություն չկա) մեկնաբանությունը, որ նույնպես հնչել է 1in.am-ի եթերում: Նրա խոսքը նույնն է փաստում. կառավարությունը այսօրվա օրակարգում հակագնաճային որևէ ծրագիր չունի: «Թանկացումների ազդեցությունը կլինի ընդամենը աշխատատեղերի ավելացման աճի նպատակով ներդրումային դաշտի արդյունավետության բարձրացումը և ներդրումային դաշտի արդյունավետության և դրա հետ նաև ներդրումների բարձրացում, որը կբերի լուրջ աշխատատեղերի ստեղծում: Առաջիկայում կտեսնենք նոր աշխատատեղերի ստեղծում, նաև գյուղատնտեսության մեջ արտադրողականության աճի բարձրացում, և դա կբերի արտադրողականության և արտադրության աճի, իսկ այդ աճը իր հետ կբերի նաև գնանկում»: Մեկնաբանություններն ավելորդ են:
Սրանց գումարվեց ՏՄՊՊՀ-ի «ուսումնասիրությունների» արդյունքների հրապարակումը, որը գրեթե նույն բովանդակությունը կունենար, եթե ներկայացվեր որպես SPS կամ «Ֆլեշ» ընկերությունների մամլո հաղորդագրություն, իրենց կողմից գների բարձրացման վերաբերյալ:
Չնայած՝ պաշտոնական տվյալներով գրեթե «6-7%-անոց տնտեսական աճի» ապահովմանը, Կարեն Կարապետյանի կառավարությունը հերթական լուրջ խնդրի առաջ է հայտնվում, որը ապրիլյան զարգացումների ընդառաջ, միանշանակ, նրա օգտին չի լինելու: