«Այն, ինչ տեսա Հրազդանում` քաղաքապետի ընտրությունների ընթացքում, կարդացել եմ Հյուգոյի, Կաֆկայի գրքերում և տեսել դրանց հիման վրա նկարահանված ֆիլմերում»: Այսօր կայացած մամուլի ասուլիսի ժամանակ այս մասին ասաց ՀՀՇ նախագահ Արամ Մանուկյանը:
«Հրազդանում ուղիղ, ճակատ առ ճակատ բախվեցի աղքատությանն ու թշվառությանը, արտագաղթին: Այն տեղամասում, ուր ես վստահված անձ էի, Հայաստանից բացակայողների ցուցակը բավական մեծ էր: Տեսա մի շարք արտառոց բաներ: Հանդիպեցինք մարդկանց, ում անձնագրերում նրանց ծննդյան թվի տեղերում ուղղակի գրված էր՝ զրո, զրո, զրո: Քվեարկությանը մասնակցում էին մարդիկ, ովքեր ոչ կարողանում էին խոսել, ոչ ձայն հանել. նրանք ուղղակի հոգեկան հիվանդներ էին:
Մի աղջիկ իր հիվանդ եղբորն ու քրոջը ժամը մեկ բերում էր քվեարկության, դրա դիմաց փող էր ստանում, և նրա աչքերն ուրախությունից ուղղակի փայլում էին: Կային մարդիկ, որոնց առանց բռնելու հնարավոր չէր բերել ընտրատեղամաս: Նրանց բերողներն ասում էին` բա մեր փողն ո՞ւր ա, մեր հացի փողը կտա՞ք: 1300 ընտրող ունեցող այդ տեղամասում ընտրություններին մասնակցեց շուրջ 1200 մարդ:
Փաստորեն, սովը հաղթեց քաղաքացուն. մարդիկ ամենևին չէին թաքցնում, որ ցրտին, իրար ջարդելով, ժամը 8-ից գալիս էին իրենց փողը ստանալու: Ես այդտեղ նողկանք զգացի իշխանությունների հանդեպ, որոնք 5000 դրամով մարդկանց էին բերում: Այս թշվառության ֆոնի վրա էլ աշխատում է իշխանությունը` նպատակ ունենալով վերարտադրվել:
Բացի այդ, Հրազդանում նախորդ ընտրություններից հետո ցուցակներում 3000 մարդ էր ավելացել: Սա անհնար է` արտագաղթի ֆոնին: Միաժամանակ հպարտ եմ, որ 11000 մարդ դիմակայելով ճնշումներին՝ եկան ազնվորեն և համարձակ քվեարկելու: Հետաքրքրական է, որ ոստիկանները բնակիչների վրա հոգեբանական ճնշում էին գործադրում, ահաբեկում էին` ամբողջ ժամանակ միացրած ազդանշաններով շրջելով փողոցներում»,- պատմեց Արամ Մանուկյանը:
Նրա խոսքով՝ ԿԸՀ նախագահ Տիգրան Մուկուչյանին «սպանեք էլ, ցուցակները չի հրապարակի, քանի որ այդ պարագայում կարուսելի հնարավորությունը կբացառվի: Ցուցակները սրանց կեղծիքի սրբոցն են, այնտեղ են թաքնված բոլոր կեղտերը: Խախտված էր քվեարկողների անձնագրում դրոշմներ դնելու հիմնարար դրույթը: Մենք գաղտնի վերցրել էինք այդ ցուցակները, իշխանությունները միշտ ունեն դրանք, սակայն երբեք չեն հրապարակի»: