Կարողանալ մարդուն բեռնաթափել սթրեսներից, աստիճանաբար հասնել կայուն, մաքուր գիտակցության. սա է մեդիտացիայի գլխավոր նպատակը: Մինչդեռ Հայաստանում մեդիտացիան ոչ միայն այս նպատակով է օգտագործվում: Մեդիտացիայից մեր երկրում լավագույնս օգտվում են աղանդավորական կազմակերպությունները` յուրաքանչյուրն իր չափով: Եվ սա բոլորովին էլ նորություն չէ: Հայաստանյան աղանդավորական կազմակերպություններից մեկի նախկին զոհը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում պատմեց¸ որ աղանդների առաջնորդները սովորաբար օգտագործում են հենց հիպնոսի տեխնիկան,մեդիտացիայի կամ աղոթքի միջոցով են ազդում մարդու վրա: «Հաճախ, հավաքների ժամանակ, մեզ վրա փորձում էին ազդել երաժշտության միջոցով, իսկ պարզ քարոզների ժամանակ հնչում էին մարդու ենթագիտակցության վրա ազդող խիստ ազդեցիկ տեքստեր, որի մեջ լիդերները կարողանում էին ներկայացնել իրենց թաքնված հրահանգերը»¸- նշում է նա:
«Որպեսզի հավատացյալները լիովին կախվածության մեջ լինեն աղանդից, «առաջնորդները» դիմում են հոգեբանական բռնությունների: Դրանց և հոգեմետ միջոցների շնորհիվ աղանդի հետևորդը զոմբիացվում է: Գլխավորը հավատացյալի անհատականության քայքայումն է»¸- մեզ հետ զրույցում նշեց հոգեբան Կարեն Մարգարյանը:
Փաստորեն տարբեր մեթոդներով մարդկանց գիտակցաբար մոլորեցնել ցանկացող աղանդներն այսօր նաև հիպնոսի միջոցով են ազդում մարդու գիտակցության վրա` ներդնելով իրենց անհրաժեշտ ինֆորմացիան, որի հետևանքով ունենում են զոմբի, ում մոտ բացակայում է ինքնատիրապետումը և շրջապատի հանդեպ համապատասխան վերաբերմունքը: Այդպիսի մարդը դառնում է հասարակության համար վտանգավոր, պատրաստ` իր «հոգևոր առաջնորդի» կարգադրությամբ գնալ ցանկացած հանցագործության:
Իսկ օգտագործվող մեթոդներից են` խմբակային միալար կրկնողությունները, մանտրայի տևական արտասանությունները, բարձրաձայն, հատուկ կշռույթներով երգեցողությունը, որն առաջացնում է հիստերիկ ծիծաղ, լաց, անկանոն շարժումներ և ծափահարություններ: Առհասարակ, աղանդներում պաշտամունքների տևողությունը զգալիորեն երկար է, քան ավանդական եկեղեցիներում: Տևական, խիստ միօրինակ պաշտամուքային ծեսեր կատարելիս մարդու մեջ զգացմունքների կտրուկ արգելակում է տեղի ունենում և ցանկությունների բթացում:
Մարդուն այդպիսի վիճակի հասցնելու համար աղանդները օգտագործում են մեդիտացիոն երաժշտություն` անընդհատ կրկնվող, միապաղաղ քնեցնող մեղեդիներով¸ թույլ նարկոտիկ կամ զգայավառ միջոցներ (դրանք տրվում են ըմպելիքների միջոցով, կամ պաշտամունքի սրահում բացեն թողնում անհոտ, անգույն գազ): Զրկում են հավատացյալին նորմալ քնից¸ մարմինը թուլացնում են` արգելելով վերջինիս համար անհրաժեշտ և համապատասխան սննդի օգտագործումը: Որոշ աղանդներում արգելված է ոչ միայն մսի և ձկնեղենի, այլև կաթնամթերքի, ձվի, մեղրի, աղի և օրգանիզմին անհրաժեշտ այլ սննդամթերքների օգտագործումը: Մարդուն կառավարելու և կախվածության մեջ պահելու համար կիրառում են ինֆրաձայնային տատանումների ազդեցություն, որն անհանգստություն և չկողմնորոշված վիճակ է առաջացնում: Եվ ինչպես ցույց են տալիս հոգեթերապևտիկ աշխատանքները` աղանդից տուժածների հոգեբանական վերականգնման և բնականոն կյանքին վերադառնալու համար պահանջվում են բազմաթիվ ամիսներ: Քիչ չեն նաև դեպքերը, երբ երկարատև աշխատանքները ոչ մի արդյունք չեն տալիս: