«22 տարի առաջ ավելի լավ էր, որովհետև ես հավատում էի, որ մարդիկ արտագաղթի չեն դիմի, շենքներ կկառուցվեն, բնակարաններ կունենան, աշխատանք կունենան, բայց երբ 22 տարի անց տեսնում ես՝ կան ընտանիքներ, որ բնակարան չունեն, որ աշխատանք չունեն,ավելի հուսահատ վիճակում են, իհարկե վատ է»,- մեզ հետ զրույցում ասաց «Շիրակ կենտրոն» ՀԿ նախագահ Վահան Թումասյանը:
Երկրաշարժից առաջ Գյումրին կարող էր հպարտանալ իր 240 հազար բնակչությամբ, այսօր այդ թիվը զգալիորեն պակասել է՝ հասնելով 110 հազարի: Եթե քաղաքի բնակչությունը պակասում է, դա լուրջ հոգեբանական, տնտեսական հետևանքների պատճառ է դառնում:
«Երկրաշարժից հետո բնակիչներն արտագաղթի մասին չէին մտածում, սկսեցին արտագաղթել 1994-95 թթ., երբ հասկացան, որ իրենք բնակարան չեն ունենալու, աշխատանք չեն ունենալու և ծանր պայմաններում են ապրելու»,- ավելացրեց պարոն Թումասյանը:
