Թե 2018 և թե 2021 թվականին Հայաստանի Հանրապետության հպարտ քաղաքացիները մեզ տվել են մանդատ ապահովելու Հայաստանի Հանրապետության ապագան, և այս մանդատը պետք է իրացվի լիարժեք ու անմնացորդ, մայիսի 24-ի երեկոյան հրապարակած իր ուղերձում հայտարարել է վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը: Իսկ ուղերձի բովանդակությունը եղել է ըստ էության այն, ինչ իր վերջին շաբաթների եւ օրերի ելույթներում պարբերաբար արձանագրում է Նիկոլ Փաշինյանը՝ իրական եւ պատմական Հայաստանների բաժանումով եւ դրանց հարաբերակցության մասին դատողություններով, Հայաստանի՝ արդեն հայտնի դարձած ոսկեգույն քարտեզ-մակետի ցուցադրումով:
Փաշինյանը հայտարարել է, որ, եթե մենք որեւէ բան փնտրենք դրանից դուրս, կորցնելու ենք նաեւ դրանից ներս եղածը, ըստ էության: Համաձա՞յն է որեւէ մեկը սրա հետ, թե ոչ, այս պահին հարցը դա չէ: Սրա մասին, այդ մոտեցման ռացիոնալության, հիմնավորվածության, նաեւ մանիպուլյատիվության հնարավոր կամ անհնար շերտերի մասին կարծիքներ հնչել են ու հնչում են, ինքս անդրադարձել եմ ու դեռ կանդրադառնամ:
Տվյալ պարագայում էական է, թե ինչու՞ է Փաշինյանը որոշել այդ մասին խոսել ոչ միայն ասուլիսով ու հարցազրույցներով, խորհրդարանի ելույթներով, այլ՝ ժողովրդին ուղերձի ձեւաչափով, այն ըստ էության դնելով՝ «ինչ է այսօր կատարվում մեր երկրում» խորագրի ներքո, եւ դա մայիսի 26-ին հայտարարված հանրահավաքից առաջ, որտեղ, ինչպես ազդարարել է հրապարակային շարժում առաջնորդող Բագրատ Արքեպիսկոպոս Գալստանյանը, ներկայացնելու է Փաշինյանին իշխանությունից հեռացնելու գործողությունների ծրագիրն ու դրա ակտիվ փուլի մեկնարկը: Այդ ֆոնին, երկու օր առռաջ ուղերձը ըստ էության թողնում է նախընտրական ծրագրի կամ հայեցակարգի տպավորություն:
Մյուս կողմից, Նիկոլ Փաշինյանը հղում է անում 2018-ին եւ 2021-ին իր ստացած մանդատին, ասելով, որ այն պետք է իրացվի: Թվում է, որ այդպիսով նա բացառում է որեւէ արտահերթ զարգացում կամ հեռացում: Ինչպես ասել եմ՝ որեւէ իշխանություն որեւէ անգամ չի արտահայտի հեռանալու որեւէ մտադրություն, եթե ստիպված չէ անել դա: Հաջորդը՝ Նիկոլ Փաշինյանը 2021-ին ըստ էության կասեցրել է 2018-ին ստացած մանդատը, եւ ստացել նորը, արդեն նոր շեշտադրումներով՝ քան 2018-ին:
Իսկ այսօր նա ըստ էության ներկայացնում է հայեցակարգ, որը ընդհանրապես նոր է նաեւ ի տարբերություն 2021-ի, որովհետեւ 2021-ին նրա նախընտրական ելույթներում դույզն իսկ չեն շոշափվել այն մոտեցումները, որ նա արտահայտում է այսօր, եւ ավելին՝ ծրագրային ներառում են ունեցել Արցախի հարցում «Անջատում հանուն փրկության» գաղափարը, Շուշիի եւ Հադրութի դեօկուպացիայի, տեղահանվածների վերադարձի եւ այլ գաղափարներ, Ար ցախը հայկական պահելու գաղափարը՝ թեկուզ պատերազմից հետո մնացած մասով: Այլ կերպ ասած, թե 2018-ին, թե 2021-ին Նիկոլ Փաշինյանը չի ստացել մանդատ այն բովանդակության համար, որ ներկայացնում է այսօր իր ուղերձում:
Հետեւավար, թե արդարամտությունը, թե արդարությունը, թե քաղաքական ու մարդկային բարոյականությունը պահանջում է ներկայացված բովանդակությունը չհիմնավորել 2018-ի եւ 2021-ի մանդատով: Միեւնույն ժամանակ, հնարավոր է, որ Նիկոլ Փաշինյանը ինքն էլ լավ հասկանում է դրա մանիպուլյատիվությունը, պարզապես այդպիսով փորձում է հիմք ստեղծել նոր բովանդակության համար նոր մանդատի «իրավունքի», եթե իրադարձությունը զարգանա այն տրամաբանությամբ, որ իշխանությունը ստիպված լինի գնալ հրապարակի պահանջներին ընդառաջ:
