Առաջին մարդը, որի ուղեղում ներդրվել է Neuralink ընկերության չիպը, կարծես թե լիովին ապաքինվել է և ի վիճակի է կառավարել համակարգչային մկնիկը` օգտագործելով իր միտքը: Ըստ Ռոյթերզ գործակալության, այդ մասին հայտարարել է Իլոն Մասկը, որը ստեղծել է Neuralink ընկերությունը: Այս տեղեկությունը ըստ էության համաշխաչհային տեխնոլոգիական հեղափոխության նոր փուլի մասին է, որը մի կողմից բացում է մարդկության զարգացման ու կարողությունների նոր դարաշրջան, մյուս կողմից պարունակում է իրապես ահռելի ռիսկեր մարդկության զարգացման հեռանկարների տեսանկյունից:
Neuralink նեյրոտեխնոլոգիական ընկերությունը հունվարի 28-ին է առաջին անգամ նեյրոչիպ է ներդրել մարդու ուղեղում։ Այժմ, մոտ երեք շաբաթ անց, հայտարարվում է առաջին արդյունքի մասին: Եվ այդ արդյունքը թվում է հրաշալի: Իլոն Մասկը հայտարարում է, որ չիպի տեղադրման միջոցով՝ ուղեղի, մտածելու ուժով գործողություններ կատարելը կօգնի վերջույթները կորցրած մարդկանց: Եվ դա իսկապես մարդասիրական տեխնոլոգիական լուծում է: Մյուս կողմից, բարդ չէ երեւակայել, թե մարդկանց մեջ չիպերի տեղադրման միջոցով ինչ վտանգավոր գործողություններ է հնարավոր կատարել տարբեր մասշտաբներով:
Եվ այստեղ է, որ աշխարհհը անցնում է տեխնոլոգիական զարգացման, տեխնոլոգիական հեղափոխության հնարավորությունների եւ հնարավոր սարսափելի հետեւանքների չափազզանց նուրբ սահմանով: Եվ անկասկած է մի բան, որ այդ գործընթացը, այդ հեղափոխությունն անկասելի է, եւ հետեւաբար՝ այդ նուրբ սահմանը միայն ավելանալեւո է: իսկ դա առաջացնելու է հարց, թե մարդկությունը ինչպես է կառավարելու, պահպանելու այդ սահմանը, որպեսզի այն «չհատեն» վտանգավոր, ընդհուպ սարսափելի ռիսկերը: Այսօր պետությունները եւ հանրությունները իրենց անվտանգային հարցերում կենտրոնացած են պետական սահմանների անձեռնմխելիության, կամ ընդլայնման խնդիրների վրա, մինչդեռ դրան զուգահեռ հասունանում է ահա վերը նկարագրված տեխնոլոգիական հեղափոխության եւ վտանգավոր հետեւանքների սահմանի հարցը, դրա կառավարումը, դրա անվտանգությունը ապահովելու հարցը:
Կասկածից վեր է, որ տեխնոլոգիաները ծառայեցվելու են ոչ միայն մարդկային զարգացման կարիքների բավարարման, այլ նաեւ մարդկային արատների, այդ շարքում փողի եւ իշխանության համար պայքարի նպատակների սպասարկմանը: Այդ խննդրի կառավարումը գլոբալ մարտահրավեր է համայն մարդկության համար, եւ ամենից վտանգավորը այսօր այն է, որ այդ մարտահրավերը ծավալվում է մի աշխարհում, որտեղ այսօր ծավալվում է համաշխարհային պատերազմ եւ կարգերի փլուզում, ապակայունացում, որոշակի իմաստով՝ անարխիա: Եվ առաջանում է հարց, թե ի վիճակի՞ է մարդկությունը այդ փլուզման ռեժիմում կառավարել աճող տեխոլոգիական մարտահրավերները, հատկապես, երբ աճում է դրանք փլուզման, համաշխարհային պատերազմի ռեժիմում միմյանց դեմ ծառայեցնելու գայթակղությունը: Այստեղ է նաեւ մոտիվը, որն Իլոն Մասկին դարձրել է գերտերությունների եւ ուժային կենտրոնների կառավարիչների ուշադրության առարկան:
