Հայ-ադրբեջանական հարաբերության հարցերով ՌԴ ԱԳ նախարարի հատուկ ներկայացուցիչ Իգոր Խովաեւը այցելել էր Բաքու, ծրագրում կա նաեւ այց Հայաստան՝ ինչպես նշել է ՌԴ ԱԳՆ խոսնակը, թեեւ չմանրամասնելով Հայաստան այցի ժամկետները: Խովաեւը Բաքվում հանդիպել է Իլհամ Ալիեւի հետ: Քննարկումների հանրայնացված օրակարգը ըստ էության «ստանդարտ» է եւ չի պարունակում պատասխան հարցին, թե արդյո՞ք Խովաեւը ռեգիոն է ժամանել որեւէ նոր առաջարկով կամ գաղափարով, թե՞ նրան Կովկաս է բերել Ներքին Հանդի միջադեպը, որը լրջորեն անհանգստացրել է Ռուսաստանին՝ Կովկասում ապակայունացման վտանգի առումով:
Ներկայումս ռեսուրսները գրեթե ամբողջապես ուկրաինական ուղղությամբ «նետած» Մոսկվայի համար Կովկասի որեւէ ապակայունացում կլինի լուրջ խնդիր: Հնարավոր է, որ Խովաեւը Բաքու է գործուղվել նախ եւ առաջ հասկանալու համար, թե որքան է այդ խնդիրը լուրջ, ինչից հետո արդեն ռուսական կողմը կարող է մտածել այն չեզոքացնելու կամ կառավարելու համար անհրաժեշտ քայլերի մասին: Հայաստանի կառավարության նիստում վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել է, որ Ադրբեջանը հրաժարվում է սահմանազատման աշխատանքային մեթոդաբանության երկու տարբերակների վերաբերյալ առաջարկներից, ինչը ըստ նրա հիմք է տալիս մտածել, որ Բաքուն այդպիսով դիտարկում է խնդիրները ռազմական ճանապարհով լուծելու եւ այդ կերպ նաեւ Հայաստանի հանդեպ ավելի լայն ռազմական սադրանք իրականացնելու հնարավորությունը:
Այդօրինակ զարգացում կանխելու համար, ըստ Նիկոլ Փաշինյանի, Երեւանը ակտիվորեն ներգրավվում է բանակցային գործընթացում: Այստեղ սակայն հարց է առաջանում, թե ի՞նչ պետք է սպասել, եթե Բաքուն այդ գործընթացի առնչությամբ այտիվ չէ կամ առնվազն ակտիվ չէ եւ ավելին՝ հրաժարվում է, արեւմտյան հարթակներում բանակցությունից: Ընդ որում, արեւմտյան հարթակների նախաձեռնողները կարծես թե իրենց հերթին առանձմապես մեծ ակտիվություն ու ջանք չեն գործադրում այդ հարթակներում բանակցությունը վերսկսելու հարցում Ադրբեջանի դիրքորոշումը փոխելու համար: Չի բացառվում, որ այդ ջանքն ունի այսպես ասած ստվերային դրսեւորում եւ չի արտահայտվում հրապարակավ՝ ավելի էֆեկտիվ լինելու համար:
ԱՄՆ պետքարտուղարի Եվրոպայի ու Եվրասիայի հարցերի օգնական Օ Բրայանը հստակ պատասխան չի տվել լրագրողների հարցին, թե արդյո՞ք Մյունխենի անվտանգության ամենամյա միջազգային համաժողովում կարող է լինել Փաշինյան-Ալիեւ հանդիպում, հաշվի առնելով, որ համաժողովին կարծես թե մասնակցելու են թե Փաշինյանը, թե Ալիեւը: Եթե նա չի հերքել հանդիպման հնարավորությունը, ապա կարող ենք ենթադրել, որ առնվազն կա այդպիսին կազմակերպելու փորձ կամ մտադրություն: Այդուհանդերձ, պետք է դիտարկել հարցը, թե ի՞նչ է լինելու, եթե չլինի այդպիսի հանդիպում եւ փաստացի շարունակվի արեւմտյան հարթակների բանակցային փակուղին: Երեւանն այդ դեպքում պատրա՞ստ է դիտարկել բանակցության մոսկովյան հարթակի հնարավորություն, ռազմական էսկալացիայի ռիսկի կանխարգելման ջանքի համատեքստում:
