Հայաստանում սոցցանցային զվարճանք էր Ռուսաստանում տեղի ունեցած զարգացումների առնչությամբ: Դրան զուգահեռ, հանրության մի սեգմենտ զգուշացնում է, որ ինչպիսին էլ լինեն իրադարձություններն այնտեղ, Ռուսաստանի ապակայունացումը չի կարող դրական անդրադառնալ Հայաստանի ու Արցախի վրա, քանի որ կբերի անվտանգության լուրջ ճոճերի: Կա նաև հանրության մի մաս, այդ թվում զվարճանքի սեգմենտում, որը համոզված է՝ ինչքան Ռուսաստանը թուլանա, այնքան ավելի լավ կլինի Հայաստանի համար, քանի որ կթուլանա Ռուսաստանի կայսերական հավակնությունը և Հայաստանը կստանա ազատ քաղաքականության հնարավորություն: Հարկ է նկատել, որ իրավիճակը թերևս շատ ավելի բարդ ու բազմաշերտ է, գործոններով ու հանգույցներով լեցուն, քան հնարավոր է դիտարկել վերը թվարկած մոտեցումների տրամաբանությամբ: Անհրաժեշտ է արձանագրել պարզ իրողություններ: Նախ, մենք չգիտենք ու թերևս չենք էլ կարող ստույգ իմանալ, թե ինչ է կատարվում Ռուսաստանում: Չգիտենք դրա ներքին և արտաքին ճյուղավորումները, խորքային մոտիվները, հետևաբար նաև չենք կարող պատկերացնել զարգացման հնարավոր սցենարները:
Մտածել, թե Ռուսաստանի պարագայում հարցը կարող է սկսել ու ավարտվել Պուտինի լինել-չլինելով, կամ պատկերացնել, թե Ռուսաստանում հնարավոր է իշխանափոխության այնպիսի տարբերակներ, ինչպիսին կարող են լինել մասշտաբով ու բնույթով առավել փոքր երկրներում, մեղմ ասած միամտություն է:
Ավելին, մեծ հավանականությամբ, ռուսական իրադարձությունները կզարգանան իշխանության, գործող համակարգի կարծրացման տարբերակով ու տրամաբանությամբ, այդ թվում գուցե և «զոհաբերելով» այդ համակարգի տարբեր սեգմենտների կամ խմբերի: Հայաստանի գերխնդիրն է՝ հաշվել, թե Ռուսաստանի ներսում տեղի ունեցողը ինչպիսի «բաց տեղեր» կամ «անցքեր» կարող է առաջացնել Կովկասում այս պահին, և ինչ թվով, ու՝ ինչո՞վ կարող ենք մենք փակել այդ անցքերը հրատապ ռեժիմում: Սա նշանակում է Հայաստանի պետական կառավարման համակարգի բոլոր օղակների համար մեկ պատրաստականություն՝ բառի բուն, թե պատկերավոր իմաստով: Ընդ որում, խոսքը լոկ սահմանային անվտանգության խնդրի մասին չէ: Ի վերջո, հաշվի առնելով Հայաստանի հատկանշականությունը ռուսական քաղաքական ռազմավարության ծիրում, ամենևին պետք չէ բացառել այն, որ ինչ-ինչ մոտիվների պարագայում Հայաստանի ներսում կարող են դիտարկվել գործողություններ, որոնք պայմանական իմաստով կունենան «երկրորդ ճակատի» էֆեկտ Ռուսաստանի ներսում տեղի ունեցողի համար:
